Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Citaat:Kaya \ka-ya\ as a girl's name is pronounced KAH-yah. It is of Japanese, Zulu, Turkish, Hopi and Hindi origin, and the meaning of Kaya is "restful place, yew tree, forgiveness; home; stone; willow, wise child; the one with the beautiful body, profile".
Citaat:Een huisdier (ook een hond!) is juridisch gezien een (roerende) zaak en kan een eigenaar hebben. Al bouw je met een dier wel een wederzijdse persoonlijke band op en kan het een gezinslid worden.
Je wordt niet zomaar eigenaar.
Je hoeft in ieder geval de kat niet terug te geven zo lang als de formele eigenaar van het dier niet heeft betaald voor alle kosten die je hebt gemaakt. Denk daarbij aan voeding, kattenbakgrit, speeltjes, schoonmaakkosten, "schade", dierenarts, pensionkosten, enz. En eventueel een afgesproken bedrag voor de ligies. Vraag de eigenaar of hij afstand van het dier wil doen. In de wetenschap dat het dier een goed adres heeft, zou hij daarmee in kunnen stemmen.
Als de eigenaar niet reageert, zal naar redelijkheid de knoop moeten worden doorgehakt. Ook in het belang van het dier. En mag je na een redelijke termijn ervan uitgaan dat de ander afstand van het dier heeft gedaan. De eigenaar komt immers, ondanks hethaalde verzoeken, het dier niet halen, terwijl de logeer- en zorgovereenkomst al lang is geëindigd. Je mag hieruit een afstanddoening afleiden, en laat de formele eigenaar maar het tegendeel aantonen. Uiteindelijk kunnen dieren die niet goed verzorgd worden ook worden weggehaald bij de eigenaar. Niet dat het hier zó erg is, maar er is wel een signaal dat de eigenaar niet meer goed voor het dier zal of kan zorgen. Dan is het dier nu op een goede plek.
En, eveneens ter vergelijking, ook de politie verkoopt na verloop van tijd de gevonden, niet afgehaalde fietsen, hoewel de politie daarvan géén eigenaar is. Je bent in feite een heler als je van de politie een fiets koopt (haha).
Hier wint de redelijkheid het van de formele wetgeving.
Kortom: stel de eigenaar nog één keer voor de keus: het dier ophalen tegen betaling van alle kosten, óf afstanddoening. Waarbij je meldt dat je van afstanddoening uitgaat als niet binnen een redelijke termijn (die je in je, liefst aangetekende, brief noemt; bewaar een kopie van de brief) is gereageerd. En dat je je vanaf dan als eigenaar beschouwt.
Officieel ben je pas eigenaar van een roerende zaak na verloop van een verjaringstermijn van drie jaar (artikel 99 van boek 3 van het Burgerlijk Wetboek).
O ja, mocht het diet gechipt zijn, dan moet je natuurlijk wel de tenaamstelling laten wijzigen.
Citaat:Gevonden zaken
Wanneer na het weglopen van een dier de eigendom nog wel is behouden moet de procedure van art. 5:5 BW gevolgd worden om eventueel na een jaar de eigendom te verkrijgen. Wanneer immers iemand een zaak die nog aan een ander toebehoort occupeert, zal die slechts bezitter worden en niet tevens eigenaar.
De eis die in dit artikel aan de vinder wordt gesteld is allereerst het doen van mededeling aan de eigenaar. Indien dit niet mogelijk is moet aangifte worden gedaan bij de desbetreffende ambtenaar en eventueel ook bij de bewoner of exploitant waar de zaak is gevonden. Tevens moet (of mag) de vinder in sommige gevallen de zaak in bewaring geven bij de gemeente. Zo kan een dier naar het gemeentelijk asiel gebracht worden. Wanneer binnen een jaar de eigenaar zich niet meldt kan de vinder de eigendom van het dier via deze weg verkrijgen, mits het dier zich nog in de macht van de vinder of de gemeente bevindt.
Cheytjuh schreef:Koenlover : Tot zoverre houdt ze zich enorm goed, we hebben vrijdag een nieuwe afspraak en dan gaan we ook daadwerkelijk het plan trekken. Mijn dierenarts vertrouw ik echt 100% op het juiste advies, ze is ook heel eerlijk als ze dingen niet ziet lukken of eventueel een gevaar ziet voor het dier en wil zich dan ook wel aanpassen, om het maar even zo te zeggen. We zullen het zien
Silly_Woman schreef:Ik ben schierig, hoe gaat het met de jongedame?
Was er nog iets uit het dierenartsenbezoek gekomen?