Op 17 december hebben we onze oude hond in laten slapen, ivm plotseling hevige epilepsie. Gedacht werd aan een hersentumor, En de hond was na 20 minuten in een status epileptica op. 18 december in de ochtend kreeg Tin echter dezelfde verschijnselen. Het hoe of wat zijn we nog steeds niet achter, maar de honden zijn vergiftigd. Tin zat in de auto toen hij begon, we zijn als een gek naar de dichtsbijzijnde dierenarts gereden. Binnen 10 minuten zat hij in een status. De dierenartsen daar hebben gedaan wat ze konden, maar kregen hem niet gestabiliseerd. Woensdagochtend (de 19e) werd ik dan ook opgebeld met de mededeling dat ze hem wilden inslapen, omdat hij niet uit de insulten kwam. Utrecht leek hun geen goed idee, want de hond was te ver weg. Ik kon hem echter niet ook al opgeven, en heb hem met gemengde gevoelens toch met spoed naar Utrecht gebracht. Vriend achterin, hond achterin en gas op de plank. Eenmaal daar is hij direct de IC opgegaan en hebben ze geprobeerd uit de insulten te krijgen, wat het eerste doel was. Al deze tijd was Tin overigens nog wel bij kennis, dat is ook waar ik me vast aan hield.
De artsen daar waren ook niet bijzonder positief, maar zouden er alles aan doen. Van allebei de topics heb ik zo onzettend veel en lieve hulp gekregen, daar ben ik nog steeds dankbaar voor.
Donderdag kwam Tin online op de cam, ze hebben hem redelijk weten te stabiliseren met medicijnen. Hij zal het echter op eigen kracht moeten doen, de dosis die hij nu krijgt was te hoog als onderhoudsdosering, maar zodra hij deze niet kreeg schoot hij direct weer in een insult. Marestare is hip op Bokt, maar Tin heeft die dagen ook flink wat followers gehad.
Vrijdag nog geen verbetering, hij had even in een groter hok gezeten, maar zaterdagochtend lag hij opeens weer in de couveuse. Later bleek dat er een grotere hond binnen was gekomen.
Zaterdag middag, eindelijk wat positief nieuws. Hij heeft nog erg last van wobbler, maar hij is uit de insulten! Als hij de nacht .goed doorkwam mocht hij zondag naar huis. Wat een supernieuws! De hond heeft op pure wilskracht een status epileptica van 4 dagen overleefd, iets wat weinig honden zouden redden.
Zondag hebben we hem gehaald, hij kon nog bijna niet lopen, maar toen hij ons zag sprong hij van blijdschap overeind. En viel gelijk weer neer

We zouden rustig aan doen, revalidatie stond op een half jaar minimaal. TinTin was het daar echter niet mee eens. Eind januari werden we zo gek van hem dat we weer rustig de IPO training zijn gaan oppakken. Paar minuten appel, paar minuten pakwerk en stukje speuren. Eerst alleen appel geprobeerd, maar hij miste het bijten.
Hij doet nog niet veel, maar precies genoeg om hem het idee te geven dat hij weer werkt.
Er mogen nog een paar kilo's bij en hij trilt bij spanning nog wat met zijn kop, maar verder doet hij het weer helemaal. En hij is weer net zo neurotisch als voorheen.
Iedere keer geniet ik ervan als ik met hem werk, het is met recht een wonderhond.
Meet TinTin:






Het kan niet altijd goed gaan:
http://img.photobucket.com/albums/v327/ ... ing016.jpg





Trots op de mouw



En toen hebben we eind december met spoed een mechels teefje opgevangen. Vriendlief werd verliefd en ze is gebleven. Spelenderwijs leert ze nu bijten en speuren, als ze oud genoeg is word ze serieus getraind.
LaraL

