Eejj: Mijn zus werkt daar en jaren geleden had zij al opvangnestjes in huis. onze oude poes was net overleden en ik wilde wat afleiding. Dus heb bij het DOC naam en adres achter gelaten en 2 dagen later had ik de eerste moederpoes met 3 babies. Dat was ergens in 2000. Blijkbaar doen we het wel goed, want elk jaar krijg ik weer nieuwe nestjes. En het afscheid nemen is nooit leuk. Tenminste meestal niet. Maar vorige week zijn hier 3 grote babies opgehaald door hun nieuwe baasjes. Dat is best leuk en ook niet zo verdrietig. ik weet waar de katjes terecht komen en ik hoop dat ze daar een goed huisje krijgen. En ik weet van te voren dat ik ze weer weg moet doen. Op het moment dat ze over de drempel komen, weet ik dat ik over een tijdje ze allemaal weer weg moet doen. Ik heb ooit die afspraak met mijn man gemaakt: ik mag de opvang doen, maar er mag hier niets blijven. Alles gaat weer weg. alleen in december 2007 is hier een katje gebleven. Omdat onze eigen oude poes nogal ziek was en we niet wisten of ze nog lang zou blijven leven, is Saartje hier gebleven. Saartje mocht ook blijven omdat ze goed kon opschieten met oude poes en met de hond. Dat laatste is niet zo moeilijk want de hond vindt alle kittens lief. Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en oude poes leeft nog steeds
. Ze speelt met de kittens en ze wordt wel een dagje ouder, maar is naar omstandigheden redelijk gezond. En verder het is het natuurlijk heel dankbaar werk het verzorgen van de kittens. Ze worden sociaal en we proberen er altijd knuffelkatjes van te maken. Ik moet toegeven dat ze ook heerlijk worden verwend.