Laten we niet te vroeg juichen: het moet ook nog met mijn Plelle gaan (Dobermandtef van 7 jar, gesteriliserd, superlief..), ik ga er van uit, dat dit helemaal goed komt. Ik heb nu ook wel iets van: wat? Gaat het nu echt gebeuren, waar begin je (weer) aan. Maar ja, de kogel is door de kerk, en ...is dit "de fantastische Dobermann"? Ja, dat wel,, wel eentje met wat behoorlijke medische problemen, maar als hond, zeg, schei uit, ik hjeb al 17 jaar Dobers, maar dfeze hond, na alles wat hij doorstaan heeft, slaat alles. Geen wonder dat Wuis er zo gepasioneerd voor vocht. Dinsdag komt-ie, ontmoet mijn Dober, watr verwacht ik? Niks geen problemen. Komen ze toch, hahaha, die problemen, nou ja, dan stropen we onze mouwen, en onze geest maar wer op, kijken, of het daar weer niet mee p te lossen is. mag ik iets nog zeggen? Ik stel niets voor, maar het enige dat ik misschien met Dobermanns gemeen heb is: ik kan ook brij snl op its reageren, en als ik eenmaal beet heb, laat ik niet zo snel meer los.
We hopen er het beste van: hee, ik heb er een goed gevoel over.
Als Wuis met Miro dinsdag komt, is er ook weer TAART, natuurlijk! En, net als de meeste Dobermanns, ben iki, in geval van emotionel gerakt zijn, niet ECHT goed in normaal Nederlands schriijven (of zal ik nou maar gewoon toegeven, dat ik, na het gebeuren vandaag, even aan het bier gegaan ben, en dus.. eh... tot morgen dan maar weer..)
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 15-04-08 23:40, in het totaal 1 keer bewerkt