Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-06-13 18:46

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 18:46

Jeetje meid, heel veel sterkte gewenst,. Wat zal jij slecht voelen nu. Eerst Do die veel te vroeg ging, nu mooie Joes.... Ik denk aan je meid. Ik hoop dat je toch een beetje troost kan vinden in je andere honden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-13 18:54

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-13 18:54

onvoorstelbaar he...

gisteravond maakte ik nog dit filmpje:

ze was zo joes nog,ik wist dat elke dag een kadootje was,maar gisteravond had ik niet bedacht dat ik vandaag joesje zou kwijtraken...

ik heb de afgelopen 10 a 11 maanden zó intensief met haar geleeft en voor haar geleeft dat ik echt me nu niet kan voorstellen dat er geen joes meer is,mijn gevoel zegt ook dat ik zo snel mogelijk een nieuw joesje moet kopen,maar ja,joes.....zo'n hond is een "once in a lifetime" hond,ik zal nooit meer een joes vinden...

2 weken na Do,precies 2 weken na Do nu ook Joes verliezen...

nee ,dit is niet te bevatten....

**Geplaatst**: 04-06-13 19:22

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 19:22

Ach Joesje nu ook al. Wel mooi dat je een laatste gebaar naar haar hebt kunnen maken maar je krijgt het zo wel erg voor je kiezen.

**Geplaatst**: 04-06-13 21:10

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 21:10

Jeetje, de tranen biggelen over mijn wangen. Komt er dan geen einde aan... Heel veel sterkte. Geen idee hoe je dit verdriet te boven kan gaan. Ik was al zo stuk toen mijn caafje overleed. De gedachte dat ik ooit afscheid moet nemen van mijn hond doet mijn hart breken. Ze is pas 2,5 maar jeetje...
Meis, vannacht brand hier een kaarsje voor jou. Heel veel sterkte...

**Geplaatst**: 04-06-13 21:15

Geplaatst: 04-06-13 21:15

Jeetje ze moeten jou ook hebben toch, 3 van je geliefde dieren zo kort achter elkaar het is zo oneerlijk............. hetgeen waar we het meest van houden het eerste moeten loslaten. Houden van is ook loslaten hoe verdomd moeilijk het ook is.

Ik heb toch ook even een potje mee zitten brullen

Heel veel sterkte ook weer met dit verlies

**Geplaatst**: 04-06-13 22:02

Geplaatst: 04-06-13 22:02

nee he! dit gun je niemand!

hoe kun je ooit dit verdriet allemaal verwerken.

het waren prachtige diertjes stuk voor stuk en uit jouw schrijven lees je ook direct dat je heel betrokken en vooral zorgzaam voor je diertjes bent. je hebt alles voor ze over en zulke baasjes kunnen ze alleen maar wensen! ze hebben een super leven bij jou gehad

ik wil je de komende tijd ontzettend veel sterkte wensen...

**Geplaatst**: 04-06-13 22:14

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 22:14

Ik hoop dat je toch een beetje kunt slapen, Femke ... welterusten

**Geplaatst**: 04-06-13 22:30

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 22:30

Woow.. Echt spraakloos.. Sta hier een potje te janken zeg.. Dit gun je je ergste vijand nog niet eens..

Woow zeg.. eigenlijk dacht ik dat het wel goed kwam met Joesje.. Maar 2 honden in 2 weken.. Nee..

Ochh meid wat zou ik je een dikke knuffel willen geven zeg! Wou dat ik iets voor je kon betekenen.. Iets wat de pijn een beetje weg kan nemen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-13 22:47

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-13 22:47

ja hoe kun je al dit verdriet verwerken...geen idee..

ik weet niet meer waar ik moet beginnen met mezelf op te rapen...

**Geplaatst**: 04-06-13 22:55

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 04-06-13 22:55

Snap dat je even in een diepe put zit! Dit kan een mens toch niet verwerken? Daar zijn we toch nog voor gebouwd joh.. Zoveel verdriet.. Waarom vraag je je dan af he?

Hoe gaat het met je man? Gaat het daar een beetje mee?

Ochochhh wat maakt dit een mens spraakloos zeg.. Wil je zo ontzettend veel sterkte wensen en een hele dikke knuffel!!

Hoop dat je een beetje de nacht doorkomt. Kruip lekker tegen je andere 5 teddybeertjes aan. Ookal zal dat niet het zelfde zijn.

**Geplaatst**: 05-06-13 06:23

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 05-06-13 06:23

Ik wil je even een 'goede'morgen wensen. Hopelijk heb je een beetje kunnen slapen?
Ik kan het nog steeds niet goed bevatten, laat staan hoe het voor jou moet zijn. Gisteren eerst een foto gezien van een vrolijke zwemmende Joes en een paar berichten later is ze er al niet meer.
Had gisterenmiddag al willen bij lezen, maar bij het zien van alle posts die er bij kwamen vreesde ik het ergste voor lieve Joes. Heb dus maar gewacht tot vriendje thuis was om de kinderen zoet te kunnen houden. Maar wat ik je graag mee gesteund op het moeilijke moment.

**Geplaatst**: 05-06-13 07:21

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 05-06-13 07:21

Ook een "goeie"morgen vanuit Oirschot lieve Femke,ik hoop dat je een nacht met hele mooie dromen hebt gehad,eventjes kunnen ontsnappen van al dat verdriet,maar wát is het dan weer confronterend wakker worden met de werkelijkheid.
Hoe gaat het met de hondjes?
Dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 05-06-13 07:27

Geplaatst: 05-06-13 07:27

Vanuit hier ook een ''goede''morgen. Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen slapen. Onderweg naar mijn werk vanmorgen zag ik een hond lopen die een beetje op Joes leek. Dus toen rolden de tranen over mijn wangen. Ik vind het allemaal zo erg voor je.

Ik ken je helemaal niet maar ik leef zo met je mee :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-13 07:59

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-13 07:59

ach lieve meiden...wat doet het me goed dat jullie reageren hier...

ik heb heel slecht geslapen,ik heb tino ,het broertje van joes op de plek van joes in bed gelegd,hij ademt een beetje hetzelfde als joes,dus dan kon ik net doen alsof ze er nog lag...

van 1 tot 3 heb ik geslapen en daarna werd ik wakker en heb ik alleen maar liggen malen...het is gewoon alsof het niet echt is,maar dan komt het besef binnen dat ik dootje én joesje nu moet missen,en pfff...

tis niet te doen gewoon...

ben een beetje radeloos,ik zou zo willen dat ik wakker wordt uit deze nachtmerrie...

**Geplaatst**: 05-06-13 08:07

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 05-06-13 08:07

Wat vreselijk allemaal en wat is het snel gegaan. Ik kan me voorstellen dat je niet kan slapen. Na het overlijden van Hugo heb ik vier weken op de bank geslapen met het licht en de tv aan. Jeremy (de kat) kwam dan strak tegen me aanliggen, die voelde mijn verdriet. Ik kon het niet opbrengen om in mijn bed te gaan liggen en donker en stilte om me heen te hebben. Vandaar dat ik de tv aan had staan.

Je weet dan gewoon niet wat je met jezelf aan moet. Je moet door omdat er nog meer dieren van je afhankelijk zijn en aan de andere kant wil je in een hoekje op de bank gaan zitten en de nachtmerrie aan je voorbij laten gaan..

In ieder geval heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 05-06-13 08:19

Geplaatst: 05-06-13 08:19

Het is zó herkenbaar Femke,je kunt nog zo fijn naar dromenland zijn,maar bij het wakker worden begint de emotionele rollercoaster weer te rijden.
Het is gewoon klote,eigenlijk zou je je verdriet in stukjes moeten delen en dan krijgt ieder van ons hun partje te dragen,maar dit is iets waar jouw hart alleen tegen moet vechten,wij staan in ieder geval wél naast je!!
Het is ook niet te bevatten,drie kanjers moeten missen binnen zo'n korte tijd,maar wat heb je toch het beste met je allesjes voor gehad en dat voelen zij.

Gisteren,vandaag en morgen zijn ZE zo dichtbij je als je hart...
Als je je alleen voelt,leg je je hand op je hart,daar zijn ZE voor altijd...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-13 08:51

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-13 08:51

ja ze zitten heel diep in mijn hart,ze zijn gewoon een deel van mijn ziel...,joes ligt nu nog op de bank,alsof ze slaapt,heel lief,met gewoon lief joessmoeltje..

we gaan haar nu zo wegbrengen naar het crematorium,en dan is ze echt helemaal voorgoed weg...

ik weet niet hoe ik dat moet gaan trekken een huis zonder joes en zonder do...het waren 2 kanjers,2 zeer aanwezige honden,2 honden waarvan ik meer hield als ik houden kon...

ik weet niet hoe ik het moet doen zonder hun...

zo ligt joesje nog te slapen op de bank:
http://nl.picturepush.com/public/13237082

ga dat lieve wijffie zo vreselijk missen...ik heb dat de afgelopen maanden ook 100000 x tegen haar gezegd en ook gister nog,en ook verteld hoe dapper ze was en wat een lieve knappe hond ze is geweest en haar bedankt voor alles voor mij...

ik hoop dat ze bij alle andere hondjes is...bij dootje,bij kleine kimmie...

**Geplaatst**: 05-06-13 09:03

Geplaatst: 05-06-13 09:03

Fijn dat je er in elk geval niet alleen voor staat, Femke.

Ook vanuit hier heel veel sterkte met je droevige taak vandaag en probeer wat troost te putten uit de andere honden en misschien ook wat troost te schenken , ook zij zullen niet weten wat hen overkomt ... twee roedelleden missen en een vrouwtje dat ZO verdrietig is

Dikke knuffel voor jou

**Geplaatst**: 05-06-13 09:06

Geplaatst: 05-06-13 09:06

Wat ligt ze er er vredig bij

Ik snap goed hoe je voelt. Bij ons zijn de gangmakers nu ook weg. En het is nu rustig en gewoon stil in huis. Boebie, rende altijd achter katten aan. Iets wat wij niet konden afleren. En nu lopen de katten gewoon rustig door het huis. Ik verwacht nog steeds elk moment dat ergens een rode vlek voorbij komt schieten. Maar dat gebeurd gewoon niet meer.

Ik probeer alleen aan de mooie dingen te denken. Wat ik allemaal heb beleefd met ze. Wat voor kattenkwaad ze hadden uitgevreten. Hoe Sasja uren bij mij kon liggen, als ik verdrietig was. Hoe boebie vorige week nog keihard door het hoge gras aan het rennen was en helemaal uit zijn plaat ging.

Maar ik heb sinds maandag nachtmerries. Telkens zie ik voor mij hoe hij de narcose spuit kreeg en mij hele tijd bleef aankijken. Terwijl ik hem aaide en vertroetelde. Ondertussen hoor ik nog steeds zijn zagende ademhaling. Arme vent kreeg het op het laatst zo moeilijk. Dat de DA zijn tong moest vasthouden, omdat hij anders zou stikken. Ik voel mij schuldig dat hij het zo benauwd heeft gehad. Ik had het eerder moeten horen. Maar dat gaat lastig als ik bij paps woon en de honden bij mams

En nu heb ik nog maar 2 maatjes. Een kleine en een grote. Die nu pas eindelijk met elkaar kunnen opschieten. Ik voel gewoon steeds meer leegte in mij. Mijn maatjes laten mij tenminste niet in de steek en accepteren mij hoe ik ben. Ben ik verdrietig dan troosten ze mij. Ben ik boos dan komt de grote naar mij toe en legt zijn kop op mijn schoot neer en wacht totdat ik rustig word. Het zijn de enigste echte vrienden die ik heb. En nu bij ik bij paps woon heb ik geen hond die naar mij toe komt, om mij te troosten. Alleen een kat die komt schooien om eten.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:07

Geplaatst: 05-06-13 09:07

Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.......

Afbeelding

**Geplaatst**: 05-06-13 09:21

Geplaatst: 05-06-13 09:21

love_western schreef:
Wat ligt ze er er vredig bij

Ik snap goed hoe je voelt. Bij ons zijn de gangmakers nu ook weg. En het is nu rustig en gewoon stil in huis. Boebie, rende altijd achter katten aan. Iets wat wij niet konden afleren. En nu lopen de katten gewoon rustig door het huis. Ik verwacht nog steeds elk moment dat ergens een rode vlek voorbij komt schieten. Maar dat gebeurd gewoon niet meer.

Ik probeer alleen aan de mooie dingen te denken. Wat ik allemaal heb beleefd met ze. Wat voor kattenkwaad ze hadden uitgevreten. Hoe Sasja uren bij mij kon liggen, als ik verdrietig was. Hoe boebie vorige week nog keihard door het hoge gras aan het rennen was en helemaal uit zijn plaat ging.

Maar ik heb sinds maandag nachtmerries. Telkens zie ik voor mij hoe hij de narcose spuit kreeg en mij hele tijd bleef aankijken. Terwijl ik hem aaide en vertroetelde. Ondertussen hoor ik nog steeds zijn zagende ademhaling. Arme vent kreeg het op het laatst zo moeilijk. Dat de DA zijn tong moest vasthouden, omdat hij anders zou stikken. Ik voel mij schuldig dat hij het zo benauwd heeft gehad. Ik had het eerder moeten horen. Maar dat gaat lastig als ik bij paps woon en de honden bij mams

En nu heb ik nog maar 2 maatjes. Een kleine en een grote. Die nu pas eindelijk met elkaar kunnen opschieten. Ik voel gewoon steeds meer leegte in mij. Mijn maatjes laten mij tenminste niet in de steek en accepteren mij hoe ik ben. Ben ik verdrietig dan troosten ze mij. Ben ik boos dan komt de grote naar mij toe en legt zijn kop op mijn schoot neer en wacht totdat ik rustig word. Het zijn de enigste echte vrienden die ik heb. En nu bij ik bij paps woon heb ik geen hond die naar mij toe komt, om mij te troosten. Alleen een kat die komt schooien om eten.

Voor jou ook een dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 05-06-13 10:30

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 05-06-13 10:30

Ellk huisdier is bijzonder en laat zijn eigen leegte na als het er niet meer is. En het duurt vaak verdories lang voordat die leegte minder leeg wordt.

**Geplaatst**: 05-06-13 10:34

Geplaatst: 05-06-13 10:34

Kan me voorstellen dat je belabberd geslapen hebt, wel goed van je dat je Tino bij je hebt gelegd.
Wat een prachtig mooie filmpjes heb je toch van ze, ook die van dat Joes zit te blaffen op de bank

- bitterzoet zal dat wel zijn voor je om te zien.
Ze ligt er echt ook heel zoet en rustig bij. Hoe zijn de andere honden er verder onder, zijn die erg van slag?

**Geplaatst**: 05-06-13 12:52

Re: nee niet jij...lieve lieve donnie...

Geplaatst: 05-06-13 12:52

Jeetje hoeveel moet een mens kunnen voorduren in z'on
korte. Heel veel sterkte met het verlies. van je knappe Joesje.

**Geplaatst**: 05-06-13 12:53

Geplaatst: 05-06-13 12:53

Joesje ook niet meer onder ons, ik ben echt even sprakeloos.
Hoeveel verdriet kan een mens hebben. Dit is zo kort op elkaar allemaal.
Ze ligt er heel vredig bij, net of ze toch nog een beetje mee wil geven 't is goed zo vrouwtje'
Wat kan ik verder nog zeggen, heb eigenlijk geen idee. Heel veel sterkte ....