
Kennen jullie ons nog? (Ik, Kedi, links en mijn kameraadje Neko rechts)

We wilden ons weer even laten zien.
Hoe is het met jullie? Wij hebben een paar hectische weken achter de rug. Mijn kameraad Neko was zo ziek want hij had iets gegeten wat niet voor poesjes bedoeld is. Ik zei nog zo joh doe nou niet.. maar luisteren Ho maar. Je zou denken dat hij degene is die doof is. Niet ik.

Dus toen moest ie naar de dierenarts . Hij vond het wel prettiger in de stoel plaats te nemen dan in het mandje miauwde hij me later toe.

Gelukkig gaat nu alles weer goed met hem! De dierenarts vond het een apart figuur en heeft er smakelijk om gelachen. What else is new..


En kon ik met een gerust hart slapen.

Sorry.. Konden WIJ weer gerust slapen.


Af en toe moet meneer vrouwtje helpen met werken. Een brilletje zouden niet misstaan toch?

Zijn knappe kop blijft ie houden. In die ogen zou je toch bijna verdrinken?


Soms is het knokken voor een plekje bij vrouwtje. Samen past ook wel maar dan kan ze het niet op de foto zetten. Hoor haar dan ook nooit klagen dat ze het te koud heeft overigens. Maar dat kan ook met mijn doofheid te maken hebben. Anyway.

Neko ligt al lekker onder zeil maar ik wilde jullie even hoi zeggen.
Veel liefs van Kedi

