Geplaatst Aangezien de geboorte nogal zwaar was verlopen en ik zowel de merrie als het veulen bijna kwijt was, kon ik het niet opbrengen om hier te posten.
Maar... beide zijn weer in goede gezondheid en dus foto's en een verslag van Joe's eerste levensmaand!
Net na de geboorte: hij wilde maar niet opstarten! Spray in neus en mond, hartmassage en mond op neusbeademing en naar wat leek een eindeloze periode kwam hij op gang.
Met dank aan mijn dierenarts en mijn broer die niet wilde opgeven
Vervolgens een periode van intensieve verzorging, zeg maar een "couveuse" kindje.
En net als met een couveuse kindje stel je jezelf regelmatig de vraag "hoe komt 't ie er doorheen?".
Merrie melken en de biest er zoveel mogelijk in zien te krijgen om de 2uur, jas aan om warm te blijven, warmtelamp, leren staan, etc.
Moet heel eerlijk opbiechten dat ik regelmatig heb gedacht waar ben ik mee bezig en zal hij gezond zijn?
Echt er een aantal malen helemaal doorheen gezeten, maar al vrij snel hulp gekregen van een stalgenootje die mij af en toe afloste (ook 's nachts).
Geweldig wat een feest als je weer eens in je eigen bed een nacht door mag/kan slapen
En dan een maand later.
Hij eet hooi, gras, brokjes.
Hij drinkt nog steeds een gedeelte moedermelk (uit de fles, ik melk haar nog steeds) en Pavo-melk.
Meneer bokt, draaft, rent en wordt al een echte ondeugd.
We zitten nu met voedingen om de 3 uur en hij werkt zo'n 1800cc per keer weg.
Hij heeft ze allemaal op een 'rijtje' en moeder is ook weer helemaal in orde.
Ze voedt hem helemaal op, alleen drinkt hij dus niet bij zijn moeder (helaas!).
Ondanks dat het nog steeds héél vermoeiend is en een aanslag op mijn privé-leven (ik heb ook nog een gezin), is het allemaal de moeite waard als je hem daar zo ziet staan.
Als er naar mijn mening een bokt (hengst) veulen in aanmerking komt voor 'boktveulen', dan is Joe er één van.
Hij is van héél ver gekomen
leuk veulen 
