Gewoon met foto’s van mijn oude telefoon, maar wel zoals wij hem elke dag mogen zien
Zijn verhaal in het kort: Geboren als prematuur/dummy(?) veulen, niet wakker worden uit zijn slaap, drie dagen flesvoeding, bijna doodgaan 3x, merrie accepteerde hem niet. En toen ineens ging het beter en beter en sindsdien…..
Kijk zelf maar:
Moeder en zoon, happy family ❤️
Gewoon zelf wakker worden als je geslapen hebt.
Deze tanden in mijn billen zetten
Hét moment om hem écht te gaan opvoeden. Hij was een beetje te enthousiast naar mensen door zijn start als flessenveulen. Maar hij heeft dit onwijs snel opgepakt en hij pest nu alleen zijn moeder nog.
Zijn verleidingstactiek, “jij wilt zeker wel kriebelen, he?”
Hier zie je zijn brilletje goed, ik denk dat hij door gaat kleuren naar marmerbont, net als mama Aster.
Hier ligt hij op zijn troon. Meneer heeft namelijk de hobby om, zo gauw er nieuw stro of hooi ligt, nog voor ik de kans krijg om op te strooien, erop te gaan liggen.
Panta is een heerlijk veulen, zo veel karakter, elke dag is genieten. Er is niets meer te zien van zijn slechte start en ook aan de merrie zie je niet dat ze hem eerst wegtrapte.
Dit is hoe we begonnen zijn, deze foto voelt als zo lang geleden.
