Lyonahorse, het gaat gelukkig goed met hem! Het is wel spannend geweest en nog steeds een beetje. Tijdens de castratie trad er een complicatie op. Zijn zaadleider begon enorm te bloeden. Dus de veeartsen moesten eerst zoeken waar het vandaan kwam en toen herstellen. Daardoor duurde het langer en werd I een beetje wakker en wilde opstaan. Mijn vriendin en ik moesten op zijn hoofd en hals gaan liggen om hem tegen te houden tot ze hem meer narcose konden geven.
Doordat ze een stuk langer bezig geweest zijn en ook langer met hun handen in zijn lijf (en best ver) hebben moeten zitten, is er kans op (buikvlies)ontsteking.
Hij is woensdag gecastreerd en donderdag en vrijdag is de veearts nog langs geweest om hem te checken en breed spectrum antibiotica te geven. Donderdag ook een koortsremmer voor de zekerheid (hij had 38,1).
Vrijdag was zijn zak het ‘dikst’, maar echt verre van dik en nu zie je bijna helemaal geen zwelling, terwijl het normaal op dag 4 of 5 het dikst kan zijn.
Wel moet hij waarschijnlijk 10 dagen lang twee keer per dag antibiotica krijgen en getemperatuurd worden. Maar gelukkig zit hij iedere keer tussen de 37,4 en 37,8 en hij voelt zich prima. Maar het was voor ons allebei niet zo fijn
Lief dat je ernaar vraagt!
En ja, het is zeker een rijkdom! Ik ben zo trots en gelukkig! Maar het is een drama om straks een keuze te moeten maken
Bootsiebob, ik ben zo blij dat zijn aftekeningen zo goed zichtbaar blijven!
Horsii, ooit mag jij er één!
En ja, precies wat je zegt: Blue heeft net iets meer kwaliteit en is net zo lief als I, maar I
Hij blijft ook zo braaf bij de veearts, terwijl ze hem echt pijn doen. Hij blijft ze knuffelen
Vandaag was genieten!