[PP] [volg] Mijn nieuwe knappe vriendje: Autan Lastuques S!
Veel Bokkers hebben mijn topic gevolgd en ik heb onwijs veel reacties gehad waar ik veel steun uit heb gehaald. Mijn eerste reactie was dat ik absoluut geen paard meer wilde omdat ik nooit weer zoveel pijn wilde voelen bij het verlies van je geliefde dier. Het topic ben ik begonnen met de volgende foto, van mijn prachtige Garola.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan.. Naast de pijn van het verlies van Autan miste ik ook de liefde en het vertrouwen van een paard en ondanks dat ik een heel gaaf paard bij mag rijden, miste ik een 'eigen' paard.
In bovenstaand topic begin ik met een 'afscheid' van mijn droompaard Garola nadat wij onder het zadel elkaar niet begrepen en hierdoor niet verder kwamen. Ze is/was mijn vriendinnetje en in mijn ogen het mooiste paard dat er is. Nadat zij bij haar nieuwe eigenaar ook onder het zadel niet goed functioneerde, kwam Garola terecht bij Kim (kim_1990 op Bokt) waar zij als fokmerrie mag fungeren en recreatief dressuurmatig wordt gebruikt. Kim begrijpt precies hoe Garola is en hier krijgt zij alle ruimte om haarzelf te kunnen zijn. Een leukere merrie dan Garola is er gewoon niet.
Omdat Kim vlakbij mij woont en wij erg goed met elkaar op kunnen schieten, hebben wij sinds zij Garola heeft altijd contact gehouden. Ook hebben wij veel contact gehad over Autan en heeft zij mijn verdriet bij zijn verlies van dichtbij meegemaakt. Ik gaf aan bij Kim dat ik er over na had gedacht om een veulen aan te schaffen, om vanaf het eerste begin alles mee te maken. Kim weet hoe onwijs gek ik op Garola ben en daarom kreeg ik van haar een onwijs lief aanbod: waarom koop je het veulen van Garola niet?
Ik heb alle voors en tegen afgewogen en heb daarna Kim een bericht gestuurd: ik doe het
En vanaf dat moment had ik een ongeboren veulen 'gekocht'. Gekocht tussen aanhalingstekens, want officieel is het nog niet mijn veulen maar zo voelt het wel. De dagen van de dracht gingen snel, maar vanaf de 300 dagen voelde het ineens alsof de tijd voorbij kroop. Ik wilde zo graag mijn veulen ontmoeten! Urenlang heb ik voor de camera doorgebracht en meer dan eens moest mijn man mijn telefoon weer op het nachtkastje leggen omdat ik weer in slaap was gevallen met de camera voor mijn neus 
Dagenlang heb ik Kim verveeld met merrie en hengstennamen die ik op het laatste moment dan toch weer wilde veranderen. De hengstennaam is zelfs nog veranderd net voordat het veulen is geboren.Wachten.. en wachten.. en wachten..
Op 17 april keek ik rond 23:00 uur nog even op de camera en stond Garola lekker te tukken. Ik ben toen ook in slaap gevallen tot ineens om 23:50 mijn telefoon ging. Ik was er van overtuigd dat de wekker ging en dat ik aan het werk moest
Tot ik ineens de naam van Kim in beeld zag staan! Ik weet niet meer hoe ik opgenomen heb maar wel dat ik binnen 5 minuten samen met mijn man in de auto zat We waren op tijd, maar helaas had Garola een zware bevalling en moest de veearts komen om te helpen met de bevalling. Ik zag al wel de beentjes hangen en besefte dat mijn toekomstige veulen geen witte sokjes aan de voorbenen had Garola is staand bevallen van een prachtig merrieveulen, dat werkelijk een kopie van haar is.
En nu ben ik hele dagen aan het zwijmelen omdat mijn veulentje perfect is
Haar naam is Sauvelle Fuga MK en ze is een Spielberg x Sandreo. Ik hoop dat wij samen een mooie toekomst tegemoet gaan met veel mooie momenten en weinig pech 
Gisteravond ben ik langs geweest om foto's te maken van Garola en Sauvelle. Hier wordt je toch spontaan verliefd op!
