Het begon allemaal met de hengstenkeuze. Ik wilde al jaren een veulentje met mijn merrie Bindoctro fokken en heb al heel wat mogelijke partners voor haar op het oog gehad. Na wat hengsten bezocht te hebben was mijn keuze definitief! Het werd Don Cremello du Bois! Een iewat merkwaardige keuze voor een springgefokte KWPN merrie, maar ik vond deze hengst goed bij mijn merrie passen en ben nog steeds blij dat ik het niet uit mijn hoofd heb laten praten.
De combinatie:
Na een moeilijke periode van niet hengstig worden en geen geel lichaam is het uiteindelijk in één keer gelukt, toen nog niet wetende dat dit gekke zwarte stipje mijn kleine Auryn zou worden.
De dracht verliep eigenlijk heel ongecompliceerd. Voor zowel Bin als voor mij de eerste keer. Ik vond het prachtig om dit zo dichtbij mee te maken. De groeiende buik, de eerste schopjes en de spannende tijd van de laatste loodjes.
Na 333 dagen afgeteld te hebben is Auryn geboren. Ook de geboorte verliep voorspoedig op een uitgescheurde vulva van Bin na. Dit was ze echter al snel vergeten toen ze haar dochter zag. Dat eerste gemurwel over en weer was zo vertederend om te horen
De volgende dag mochten de dames op de wei. Bin bleek een geweldige moeder te zijn en Auryn was druk bezig uit te zoeken hoe die lange stelten werkte.
Na 3 dagen had ze dat al aardig door, vooral de galopsversnelling deed het erg goed.
2 weken later was ze al een beetje uitgevouwen. Ging al alleen op onderzoek uit en was erg nieuwsgierig. Wanneer je de wei in kwam kwam ze luid hinnikend op je af gegaloppeerd en mama Bin sukkelde er dan maar met tegenzin achteraan.
Onder het mom van "dit is leuk om mee gemaakt te hebben" heb ik haar opgegeven voor de provinciale keuring van het NRPS. Toen we daar aankwamen had ik wel een beetje spijt. Daar kwam ik dan met mijn compacte pony/paard veulen tussen de serieuze, chique dressuurveulentjes. Ondanks dat ze zich niet helemaal fijn liet zien eindigde ze toch op een 3de plaats, kreeg ze een eerste premie en werd ze uitgenodigd voor de nationale keuring, waar ze zich een stuk beter liet zien en uiteindelijk 5e werd met heel mooi commentaar ! Ik was zo ongelovelijk trots!
En ze werd steeds knapper!
Samen met haar knappe moeder in de wei. Ik zie zoveel van Bin terug in Auryn.
Ineens leek de tijd wel een sprintje genomen te hebben, want morgen gaat ze al naar de opfok! Dus snel nog wat laatste foto's gemaakt.
Ze heeft mijn hart gestolen, het is letterlijk en figuurlijk een gouden veulen, ik had dit avontuur voor geen goud willen missen en hoop dat ze uit gaat groeien tot een prachtig paardje!
