Dat is trouwens geen grapje. Ze leek klem te zitten (1 gestrekt beentje en hoofdje en hals zichtbaar en geen ander beentje te voelen of zien)

Dus ik ga bij Jaquelientje zitten. Ik scheur voorzichtig het vlies...en...met een enorme sloot vruchtwater schoot Mirre recht op mijn schoot.
Dat maakt dit mooie meisje, een cadeautje voor onszelf, extra bijzonder.
En zo begon het levensavontuur van Mirre Maxima v.h.bont juweeltje









