Toen Jinte precies weken oud was is Lisa Dijk langs geweest om haar te komen vereeuwigen. Niemand had toen kunnen weten dat deze foto's zo waardevol zouden worden.
Helaas is Jinte precies een maand later overleden. Ik schrijf dit kleine verhaaltje dan ook met een brok in mijn keel. Mijn grote droom, mijn kleine meisje. Zo lief maar ook zo ontzettend stout. Ik mis je zo!!
Jinte was een kleine dondersteen. Gek op water. Ze is in een gigantische regenbui geboren en de plassen lagen dus ook nog in de bak toen ze voor het eerst naar buiten ging. Al gelijk had ze door dat het heel leuk was om in het water te lopen. Tijdens de fotoshoot deed ze dit ook.


Ze was onwijs zelfstandig. Liep de eerste dag al weg bij haar moeder. Toen ze drie dagen oud was is ze voor het eerst uitgebroken en toen ze vier dagen oud was moest ik haar al leren om aan een halster te lopen. Zo klein als ze was zo dapper was ze. Zelf alles onderzoeken en vooral niet achter mama aanlopen


En Bente was zo trots op haar kind! Samen hebben we haar op de wereld geholpen. Ik heb Bente nog nooit zo intens gelukkig gezien.


Nog even poseren voor de fotograaf.


En na al dat rennen was ze toch wel moe.


Als afsluiter een foto van ons met zijn drieën. Een van de weinige die we hebben.

Those we love don't go away,
They walk beside us every day,
Unseen, unheard, but always near,
Still loved, still missed and very dear.