Geplaatst 
Annisse is een maidenmerrie, nu 5 jaar oud.
Ze zou op 10 April 340 dagen drachtig zijn, wij rekenen met 340 omdat tot nog toe al onze merries rondom deze dag of eroverheen bevallen zijn.
Annisse begon al halverwege februari met wat tekenen. De uier veranderde gestaag van de theezakjes van een maiden merrie naar toch wat meer, zeg maar de lege uier van een merrie die vaak veulens heeft gekregen. Gelukkig bleeft dat een tijd zo zodat ik wat gerustgestelder was.
Begin maart ging het echter elke dag gestaag verder met vullen van de uier. Banden werden echter niet slapper en ook de kling niet. Gelukkig.
Op 10 maart zag ik de eerste harsdopjes. grrr. Maar goed na veel lezen en zoeken op het internet werd ik daar ook wat gerustgesteld dat kan ook lange tijd zo aanhouden.
Op 18 maart 's ochends waren die hars doppen toch groter en honingachig. Ik heb ze eraf gehaald in de hoop dat ze niet snel terug zouden komen. 'S middags om vier zaten ze er toch al weer. Nu zelfs nog sterker vloeibaar als daarvoor.
Banden echter niet slap genoeg en kling was ook niet opvallend.
Daar het de verjaardag van mijn oudste zoon is was de laatste controle wat later als normaal en zag ik om 22.15 dat er wederom een dikke druppel honing onder hing. Ik meende zelfs een vleugje wit te zien.
Omdat iedereen om me heen zei ach toch veel te vroeg dit kan wel dagen aanhouden zijn we toch naar bed gegaan. Maar ik kon niet slapen.
Wij waken met camera en ik bleef maar refreshen.
Tot half twaalf ik het toch niet vertrouwde. Ze was eigenlijk niet onrustig, bewoog ook niet veel.
Ze ging liggen en was aan het rollen. Ik ben eruit gegaan heb me aangekleed en naar stal gegaan.
Het veulen lag er al naast.
Geboren op dag 317 van de dracht: Honesta Kaiser Karl a.k.a. Kaika.
Karl is de naam van mijn zoon, hij vond het een pracht van een verjaarscadeautje.
Een klein kereltje, wel met lange beentjes en heel week gekoot.
We vinden m prachtig.
Kaika had toch een beetje moeite met het vinden van de melkbar. Zuigreflex is aanwezig maar het lopen ging wankelend. Opstaan ging super daarentegen.
Hij bleef zoeken. Ook het meconium kwam er maar niet af.
Merrie stond na 2,5 uur ook nog aan de nageboorte dus gewoon voor alle zekerheid de dierenarts erbij gehaald.
Gelukkig kwam de nageboorte vanzelf.
Kaika hebben we even geholpen door de eerste biest met een spuitje te geven en het meconium met de hand te verwijderen en een klisma te geven.
Wat is Annisse een top moeder. Dat heb ik zo nog niet eerder gezien. Vanaf de geboorte bleeft ze stokstijf stilstaan voor haar kind. Achterbeentje braaf naar achter zodat hij de uier kon vinden en blijven stimuleren erheen te lopen. Ondertussend mummelend met haar baby.
Die ook terugmummelde. Die twee waren echt aan het communiceren.
Gisteren mocht het duo gelijk even naar buiten. De beentjes strekken en oefenen met lopen zodat de spieren zich ontwikkelen is wel belangrijk.
Ook dat ging supergoed. Annisse beschermd haar veulen goed, maar wij mogen er allen bij.
Halster, zelf een veulenshettyhalster is nog veel te groot.
Graag wil ik jullie ons manneke laten zien.
En als jullie het leuk vinden plaats ik vervolgsfoto's
daar is het mooie mannetje! 
duh.... 
Dus geen tijd om de paarden naar buiten te doen. 
