In 2007 zag ik voor het eerst bewust een valk (hier op Bokt) en daar ontstond mijn droom: Ik wilde ooit een valk merrieveulen fokken uit Daisy, jouw moeder, mijn paardje met wie ik al sinds mijn 12e samen ben, zodat ik met die valkmerrie af en toe een veulentje kon fokken als Daisy daar te oud voor was geworden.
In 2009 ben ik gericht gaan zoeken naar een hengst die, samen met Daisy, de grootste kans gaf op een valk en die ook qua bouw en karakter bij Daisy past. Door veel te lezen over kleurvererving leerde ik dat ik voor een perlino moest kiezen. Mijn oog viel op de Welsh Cob hengst Sublime Sponté.
Na wat mailtjes gewisseld te hebben met de eigenaar van Sublime, ben ik in februari 2010 van Rotterdam naar Zuienkerke (België) gereden om Sublime te ontmoeten. Een rit van 2,5 uur, maar dat was het meer dan waard! Wat een prachtige hengst, wat een lieverd, en we werden heel gastvrij ontvangen door zijn baasjes.
In mei 2010 is je moeder op liefdesvakantie geweest naar de Belgische kust. Zes weken later kwam ze drachtig thuis en na 355 lange dagen wachten, werd op 12 mei 2011 je grote broer TiSento geboren.
Hij was niet de valkmerrie waar ik van droomde, maar vanaf het allereerste moment was ik hopeloos verliefd op deze knappe, veel te lieve man. Dus hij mocht, hij MOEST blijven
Ik wilde mijn valkmerrie-droom nog één kans geven, dus in april 2012 ging Daisy nog één laatste keer naar Sublime. Het veulen zou dan in 2013 geboren worden, het jaar waarin Daisy 18 zou worden. Daarnaast zou dit Daisy’s zevende veulentje worden, en aangezien ze ook rugklachten heeft, zou dit echt de laatste keer zijn.
En weer werd mijn geduld op de proef gesteld. Ditmaal duurde het wachten 352 lange, lange dagen..
Op zaterdagavond 20 april om 23 uur was het zo ver. Onder toeziend oog van meer dan 100 cam-kijkBokkers, werd je dan eindelijk geboren.
Toen je koppie zichtbaar werd, was het eerste dat door me heen schoot: Wat een donker koppie. Dit is geen palomino, het is een valk!!!
De helft van mijn droom was geboren. De tranen stonden in mijn ogen.
Toen je helemaal geboren was, heb ik voor mijn gevoel netjes een paar minuten gewacht voordat ik je staartje optilde (volgens je geboortefilmpje was het nog geen twee seconden ).
Wat er door me heenging toen ik je staartje optilde, is niet te beschrijven, niet te bevatten. Het voelde als slow motion: Ik keek, zag wat ik zag, keek op naar mijn vriendin en zei: eehhnn, een merrie! Het is een merrie!
We vlogen elkaar huilend in de armen. Daar lag je dan, mijn droom.
(Klik hier om het geboortefilmpje te zien)
Je moeder was, net als ik, gelijk stapelverliefd op je
De eerste twee weken van je leven mocht je je benen uitproberen in de bak
En wat je ook deed, je hield je blik altijd gericht op de camera, even checken of de camera je mooie pose wel opmerkte.
Toen je twee weken was, ging je met mama naar de wei. En wat vond je die grote open ruimte en die kriebelende groene sprietjes aan je voeten eng
Maar al snel voelde mijn bloemetje zich al helemaal thuis tussen de bloemetjes
Je maakte kennis met je grote broer en met z’n drietjes waren jullie een echt gezinnetje
In juni had je je eerste echte fotoshoot. Geweldig vond je het, je ging er helemaal voor staan.
Gekke bekken trekken met Baassie deed je ook graag
De zomer was lang en warm, dus lag Baassie vaak op de wei te genieten van het uitzicht
Je groeide en groeide, je mooie zwarte beentjes met witte voetjes kwamen tevoorschijn
En je showde maar al te graag je mooie draf
Waar blijft de tijd? Je kleine, schattige babyhoofdje veranderde al snel in een veel volwassenere blik
Eind september, je was inmiddels 5,5 maand, de zon scheen nog steeds, en jij bleef maar zoeken naar een pose die nog niet was vastgelegd door de camera.
En voordat ik het wist, was de zomer voorbij en ben je vandaag alweer zes maanden. Tijd om op je eigen benen te gaan staan (gelukkig samen met je grote broer en dikke vriend TiSento). Gisteren zijn jullie verhuisd naar jullie winterplekje. Geniet ervan samen, in mei zie je mama weer op de wei.
Fiore, je was mijn droom, je bent nu mijn werkelijkheid en samen dromen we verder