Geplaatst 
Deze foto kwam ik tegen op de bokt markt. Ik was op slag verliefd. Maar wat moest ik nou met een veulen? Na een paar dagen gewacht te hebben heb ik toch de knoop doorgehakt en de adverteerder (dadabo) gemaild. Toen ik die stap had gezet kon ik het idee van het hebben van een veulen niet meer los laten. Gelukkig mocht ik snel komen kijken. En wat was hij lief!!!
Ik heb meteen besloten dat ik hem wilde kopen en eenmaal thuis begon ik al snel vervoer te regelen. Ook zou ik gaan verhuizen van stal en aangezien het een hengst is moest ik even goed overleggen met de nieuwe staleigenaar of dit wel oké was. Gelukkig was dit allemaal geen probleem. Vervoer was ook snel geregeld voor een goedkope prijs zou ik hem op gaan halen.
Op 8 september zou hij naar mij toe komen. Een week ervoor heb ik de nieuwe stal nog gebeld en alles was in orde en geregeld. Ik was helemaal gelukkig!
Op 7 september begon het gedonder. De man die samen met mij Daniro op zou halen die wilde toch liever niet dat ik mee reed. En als ik dan al mee reed dan moest ik maar naar een of andere afrit komen. Er werd heel vaag gedaan en ik kreeg een beetje mijn twijfels bij deze meneer. Voor mij betekende dit paniek in de tent. De dag erna had ik afgesproken en nu doet mijn vervoer ineens zo apart. Dus heb ik de fokker gemaild en deze antwoordde gelukkig met dat ze hem wel wilde komen brengen. ´s Morgens vroeg zou ze vertrekken en dan zou ze er om 11 uur zijn. Mijn eigen planning veranderde dus ook een beetje. Mijn andere pony zou op die dag ook verhuizen. Ik zou hem lopend naar de andere stal brengen. De afstand had hij al vaker gelopen dus dat moest hij makkelijk aan kunnen.
Zaterdag 8 september kwart over negen stond ik klaar voor vertrek samen met Drop om naar de nieuwe stal te gaan. Ik was een beetje gespannen omdat het veulen ook zou komen en ze zouden er rond 11 uur zijn maar zometeen waren ze te vroeg en dan was ik er nog niet. Die spanning sloeg helemaal op Drop en daardoor wilde hij voor geen meter mee lopen. We waren net de straat uit en toen had ik het al helemaal gehad. Ik ben omgedraaid heb Drop het land in gezet en dacht ik haal hem vanmiddag wel op. Met de fiets ging ik een stuk sneller en ik was ruim op tijd voordat Daniro zou komen. Toen ik op de stal aankwam kreeg ik een nogal vreemde reactie. Sowieso was de verkeerde stal klaar gemaakt, was er eigenlijk geen plek voor mijn sulky, lag er de verkeerde bodembedekking in mijn stal en er werd ineens een probleem gemaakt over het feit dat ik een hengst had. Voordat ik ook maar in discussie kon gaan hoorde ik mijn telefoon. Nog tien minuten en dan kwam het veulen al aan. Dus ben ik maar weg gelopen naar de weg om ze op te wachten. Toen ik ze aan zag komen bonkte mijn hart in mijn keel. Ik was heel benieuwd hoe het verder zou gaan.
Toen Daniella (dadabo) uitstapte was ik helemaal mezelf niet (iets waar ik me later voor schaamde) maar dit kwam puur doordat ik onraad rook. Toen Daniro uit de trailer kwam wist ik dat het goed ging komen. Hij ging in de stal en Daniella vertrok weer. Tussendoor kwam Lieselotte (LS_Fotos) ook aan en die had haar camera mee genomen om foto's te maken als hij de wei in ging. Toen Daniella weg was liep ik naar de man die de stal runt toe om te vragen waar hij in de wei kon. Het antwoord was nergens. Dat veulen blijft de eerste 14 dagen op stal. Hij zou overal door de draden gaan en die man had geen zin om alles op te ruimen dus hij moest eerst maar eens rustig worden. Ik vond dit geen manier en was het er absoluut niet mee eens. Hoe kan je nu van te voren weten hoe een pony gaat reageren? Er werd nog bij verteld dat die shet van mij ook het land niet in kon want ze hadden het draad nog steeds niet aangepast.. En dat terwijl ik een week van te voren dus nog gebeld had en toen was alles in orde. Daar stond ik dan met een veulen die niet in de wei mocht en ondertussen helemaal gek werd. Dus heb ik de eigenaar van de stal gebeld. Deze leek iets meer voor rede vatbaar en hij zou meteen komen. Toen hij er eenmaal was bleek het een zachtgekookt eitje want hij ging met ieder zijn woord mee. Hier hadden we dus ook niks aan.
Tijdens het wachten had Lieselotte (LS_Fotos) nog wat mooie foto's gemaakt.
Ik ben dus maar mensen gaan bellen of ik daar terecht kon met mijn pony's. Nergens kon ik terecht door verschillende redenen. Ik heb aan iemand op straat gevraagd of ze een weiland voor me hadden zo wanhopig werd ik er van. Uiteindelijk mijn oude stal gebeld. Hier werd niet opgenomen in eerste instantie. Uiteindelijk namen ze gelukkig toch op en werd er tegen mij gezegd kom maar hier naar toe met dat veulen. Wat mijn andere pony lopend aan kan, kan mijn veulen natuurlijk nog niet. Er moest dus snel vervoer geregeld worden. Gelukkig was Anna (manda) zo lief om naar ons toe te komen. Hiervoor ben ik haar nog heel erg dankbaar!! We moesten in ieder geval weg bij die stal want we waren daar al veel te lang geweest. We zijn dus maar een stukje gaan lopen (natuurlijk niet te ver). Dat arme kleine ding met een touwtje aan de hand mee genomen. we kwamen bussen, auto's en een trein tegen. Dat arme beest uiteraard in paniek. Gelukkig kwam Anna al snel aan. Toen kwam het enge want nu moest hij in zijn eentje in de trailer. nadat we begonnen te rijden werd het helemaal stil. geen gehinnik helemaal niks. Ik was dus bang dat er iets gebeurd was. Van de zenuwen hierover begon ik maar heel veel te praten. Eenmaal aangekomen op stal ben ik uit de auto gesprongen en ik keek meteen door het ruitje de trailer in. Hier stond hij mij gelukkig gewoon aan te kijken. Super braaf dus!
We hebben hem samen met mijn pony Drop in de wei gezet. Drop was heel rustig terwijl Daniro natuurlijk nog aan het zoeken was naar zijn moeder.
Toen alles goed leek te gaan ben ik naar huis gegaan om even te eten. Na het eten zou ik terug komen om te kijken of ze samen in een stal konden gaan.
Het was te verwachten dat het natuurlijk op een dag als deze niet goed zou gaan. Ik werd net na het eten gebeld dat Drop Daniro aan begon te vallen. Dit heb ik zelf niet gezien alleen gehoord. Uiteraard ben ik meteen op de fiets gestapt en naar stal gegaan. Hier aangekomen was het allemaal al lang weer rustig. Uiteindelijk hebben we er voor gekozen om Daniro in de stal te zetten zodat hij even rustig bij kon komen van alles en Drop kwam achter de stallen te staan omdat er geen andere stal meer over was. Nu staat Daniro gezellig tussen twee dames in. Aan de ene kant staat een shetlander Nadja en aan de andere kant een welsh Zaartje. tegenover hem staat de shetlander Claudia en als hij door zijn luikje naar buiten kijkt ziet hij Drop.
Vandaag was de tweede dag bij ons op stal en ik moet zeggen dat hij het heel goed doet voor een veulen dat net bij de moeder weg is. Als er iemand aan komt gelopen dan begint hij nog wel te hinniken maar verder is hij al heel rustig in het weiland. Op stal schijnt hij ook rustig te zijn, dit heb ik alleen zelf nog niet gezien maar dit ga ik morgenochtend bekijken. Tussen Drop en Daniro gaat het ook al beter. Drop doet net alsof hij heel erg de baas wil spelen maar ondertussen als je op afstand staat zie je dit:
En deze foto's heb ik later op de middag gemaakt
vrouwtje wil je knuffelen?
Slecht weekend voor mij dus maar vandaag ga ik helemaal tevreden slapen en ben ik er van overtuigd dat het helemaal goed gaat komen!
