In mijn tweede week van Amerika is dit veulen geboren, ik zag haar daar in de wei waggelen, waarschijnlijk net een uur geleden geboren. Veel te klein en heel teder... Wist niet of het hoorde, want zoveel ervaring had ik nog niet met veulens...
Het was Baby haar eerste veulen, zij was de beste merrie van stal! Ze was inmiddels alweer 7 jaar en kon helaas niet meer bereden worden vanwege een blesure maar ze kon nog wel voor de fok gebruikt worden. Ze was een goed showpaard en daar zouden natuurlijk mooie veulens uit komen!
Baby wist nog niet hoe alles moest, ze was wat onzeker en vond het maar raar dat er een veulen aan haar tietjes wou slurpen

Omdat we twijfelde of dit goed ging, en met name ook omdat het veulen zo enorm klein was, hebben we besloten haar voor even naar binnen te halen zodat het veulen wat makkelijker kon drinken

Op een gegeven moment zag het oog er heel goed uit... beter dan we gehoopt hadden! Ze bleek alleen nog maar 1 blind spot in het oog te hebben , dus ze is niet volledig blind! Ze zou waarschijnlijk nooit een goed rijpaard worden, maar als fokmerrie heeft ze een heel goede kans, want ze heeft een goede afstamming!
Toen hebben we moeder en veulen weer in de wei gedaan... Alles ging goed, veulen groeide en speelde lekker met de andere veulens. Tot vorige week....
Toen sloeg het noodlot toe. Wij waren wezen shoppen in een nabijgelegen stad en toen we rond een uur of 7 terug kwamen zagen we Baby rollen in de weide... Eerst dachten we dat ze gewoon rolde, want ja, Baby vind rollen erg leuk

Om een verhaal kort te maken, Baby is na 3 uur vechten en alle hulp van een DA helaas toch bezweken. Wat het was zullen we nooit weten, ze heeft tijdens het gevecht 1 x een klein beetje normale ontlasting gehad, wat gas laten lopen en geplast... Het zou kunnen dat er dus iets met haar ingewanden aan de hand was... Maarja.... Om 10 uur savonds, al heel rustig van de pijnstillers, viel ze opeens op de grond, dood. Het veulen is er de hele tijd bij gebleven, wel probeerde ik de afstand tussen haar en haar moeder groot genoeg te houden dat ze geen trap kreeg toen ze weer aan het rollen was...
Dezelfde nacht hebben we Cuty in de stal gedaan, met moeite, want halstermak was ze nog niet. We hebben een ander paard voor laten gaan en die volgde ze soort van. We hebben haar die nacht in die stal gelaten, ze was helemaal alleen, wat ik echt heel sneu vond... alles stond buiten... Gillen en maar gillen dat ze deed... Roepen om mama die niet meer kwam... Die ze de aarde heeft zien verlaten. Je zag de paniek in haar ogen en het besef dat ze alleen was. De volgende dag is het lichaam van Baby opgehaald en hebben we Cuty naar een paar stallen ernaast verplaatst zodat ze naast de jaarlingen kon staan... Ze was nog steeds van slag, natuurlijk. Ze at wel gelukkig, we gaven haar Alfa en graan en dat ging er gelukkig nog in. De eerste dag zonder meoder heeft ze heel veel geroepen... maar vanaf dag 2 drong het tot haar door dat mama niet meer terug kwam. Ze at braaf haar eten op, dronk goed en zocht comfort bij haar buurman en bij de mensen...
Ik heb haar na een paar dagen halstermak gemaakt, ze had het al wel eerder omgehad, maar werd nog niet veel mee gedaan. Ik heb haar een paar rondjes, weliswaar met mijn hand achter haar billen, in de stal geleid. Ik heb haar geborsteld en geknuffeld en ze liet het allemaal toe. Ze at goed en dronk goed en heeft sindsdien geen 1 x meer echt in paniek gegild. Ze is ook helemaal niet schrikachtig en echt een knuffel. Vandaag besloot ik om Cuty te wassen, ze was best wel vies




Cuty is het veulen van Baby, dat heeft ze bewezen! Ze heeft het zachte karakter van haar moeder gekregen, en de looks van haar vader...
Ik zal haar missen als ik volgende week vertrek, maar ik ben zo trots op haar! Zo ontzettend trots...
De foto's;
1. Cuty net een paar uur oud, zo trof ik haar aan in de weide, oh wat vond ik het leuk, "mijn" eerste veulen!

2. Tongetje binnenhouden ging nog met moeite zoals je kon zien


3. Bij mama proberen te drinken

4. Cuty



5. Inmiddels alweer een week verder, hier was ze dus al op stal

6. Hier had ik ze weer net op de pasture gelaten! Het oog was toen dus nog niet geinfecteerd, dit gebeurde een week later
klik
7. Lekker rennen, al werd Cuty wel echt heel moe ervan


8. Cuty met haar lange stelten


9.Toen besloot mama dat ze wel rustig konden lopen



10. Hier was ze dus weer net binnen en aan de antibiotica in haar oog


klik
11. Na 2 weken antibiotica zag je echt verschil, je zag alleen 1 plekje nog in haar oog


12. Deze foto heb ik gisteren gemaakt... Zonder moeder dus


Vandaag is Cuty voor het EERST weer naar buiten in de roundpen gegaan, Ze was gisteren 1 minuutje aan de hand buiten geweest,
wat ze uitmuntend deed! Maar nu dus eindelijk echt in de roundpen!

13. Ja hoor, het eerste dat ze deed was haar kont krabben


14. Wat een schoonheid is het ook


15. Toch even gek doen


16. Renee proberen te laten schrikken

klik
17. En een galopje laten zien

klik
18. Om nog even te laten zien wat een VECHTER het is... Ookal heeft ze haar moeder verloren, ze geeft niet op


19. En draven kan ze ook

klik
20. Lekker ding


Het gaat je goed meis

naar Nederland...ik heb in elk geval mijn best gedaan om alles voor de eigenaar zo makkelijk mogelijk te maken...
Morgen nog kijken of ik samen met haar op de foto kan... Dan zal ik die foto's ook hier plaatsen

Ik zal je missen...