Amia is de merrie van onze zoon, hij heeft haar vorig jaar oktober drachtig gekocht.
Bij het op stal zetten aan het eind van de middag hingen er mooie druppels aan de uier, heb haar dus goed in de gaten gehouden en getemperatuurd. 0.3 graden lager... goed teken.

Daarna zagen we haar rondjes draaien en begon ze te zweten.
Dus heb ik zoonlief geroepen... hihi.
Een twintigjarige helemaal hyper de pieper

Amia was dichtgezet en de DA heeft me uitgelegd dat ik tijdens de 1e perswee nadat de beentjes er goed uitwaren het gehechte stuk moest openknippen. Dat is hier de gewoonte en volgens hem heel goed te doen...
Nou ik stond met geknepen kruis met de schaar in mijn hand hoor.... pffff
Weet dat het bij mensen, zelfs ook bij mijzelf, zo gedaan wordt tijdens een perswee maar ooooooh wat spannend.
Maar ik heb het gedaan en het ging best goed.
Later blij toe want wat een joekel is het geworden.
Zo groot barok veulen heb ik nog nooit gezien. Die stelten enorm.
Maar goed genoeg, nu foto's.
Meet Moravita's AlSegno. Karl (zoon) heeft dit prachtige kereltje direct verkocht aan Moravita. En vandaar dat we de naam wederom laten beginnen met Moravita's.

De eerste kennismaking.
Dat gehinnik is zoooo aandoenlijk. Alleen daarvoor wil je een bevalling eigenlijk al niet missen.

He das mijn mama....

Hoe krijg je in vredesnaam die benen gesorteerd.


En een zeer gelukkige eigenaar van merrie en veulen.
Vanmiddag konden ze lekker even op de paddock de benen strekken.
voor de eerste keer in mijn fokcarriere paste een halster direct goed... hihi.

Deze foto is echt scheef en bergaf... maar geeft zo goed de lange beentjes van AlSegno weer dat ik m toch maar plaats.


Draf proberen met die stelten...


En Amia die de wereld goed in de gaten houdt. Haar kind zeer goed beschermend...
Wat een lieve fijne merrie.
Amia blijft nu een jaartje gust en Karl gaat met haar de sport in.
Dame mag nu lekker aan het werk op een ander vlak.