Geplaatst Donderdag is Fury geboren,het was een vlotte bevalling,eerste veulen voor de merrie,maar dankzij het geboorte-alarm was ik erbij,heb wat geholpen maar voor de rest ging het goed.
Al gauw merkte ik wel op dat hij wat "dommig" was,het uier niet vond en niet goed zoog. De biest kreeg hij met de fles,maar dat was waarschijnlijk niet genoeg. De DA is hem komen checken want ik had er zo een naar gevoel bij. Maar hij leek OK,wel een beetje prematuur (ondanks zijn geboorte op 335 dagen) en inderdaad traag. Wat opkikkers gegeven en we flesten hem tussendoor bij.
Zaterdag ging ie hard achteruit en na wikken en wegen besloten we er toch voor te gaan en hem te geven wat ie moest krijgen,het is "maar" een shetveulen,een hengstje dan nog,die zijn op de markt niks waard,maar een leven zomaar laten wegglijden,neen,dat konden wij ook niet. Hij kreeg dus zaterdagavond een plasmabehandeling. Hij knapte zienderogen op. Mijn vriend en ik bleven er bij slapen die nacht en flesten dapper bij. Daarbij nog even dit,ontieglijk veel respect voor de merrie,die ENORM veel geduld gehad heeft met ons en het veulen,ze liet zich melken,los in de stal en deed haar taak ontzettend goed!!! Voor een eerste veulen,respect!
Zondagmorgen: We merkten dat hij zelf aan de uier gezogen had
we kregen echt hoop dat alles nu goedkwam!Die morgen zijn we een paar uur op baan geweest,in overleg met de DA mocht dit geen probleem leveren.
Toen we terugkwamen,was hij ineens enorm verzwakt. Dit was niet goed. De DA kwam erbij en hij had een slokdarmverstopping.
Hoe is dit mogelijk??? We vonden haar !! in zijn mondje en na proberen konden we de bal haar in zijn maagje duwen. Hij kreeg nog olie en pijnstillers,maar hij liet de moed zakken... Ik ben er continu bijgebleven en soms verbaasde hij me door recht te staan,en al bevend en trillend naar me toe te waggelen,hij zocht me echt op...sjah die nacht dat ie goed was,moest ik nog maar met mijn pannetje onder de merrie gaan hangen,of hij kwam zich al "moeien" onder die uier,..hij associeerde me al met drinken.Dat beeld ga ik nooit vergeten... Ik ben om 17u één uurtje weggemoeten,en toen ik terugkwam,had ie ons net verlaten,nog lekker warm..jammer dat ik er niet bijwas.
Intussen is er autopsie gedaan en bleek er héél veel mis te zijn,hij zag geel,had necrotiserende plekken op zijn lever (die worden nu verder onderzocht om zeker rhino uit te sluiten),hersenbeschadiging,bloeding aan het schedeldak en de nieren,en een bal haar in zijn maagje. Hij was sowiezo geen normaal leven gegund.
Sorry voor dit lange verhaal,misschien is het leerrijk..
Zaterdag heb ik de laatste fotos genomen,toen mocht ie heel even buiten,in een poging zijn darmflora te bevorderen doordat ie frisse lucht en beweging kreeg. Voor de rest is hij continu onder de warmtelamp gebleven.
Rust zacht kleine man..
