Geplaatst vrijdag 30 maart - rond 03:30
Ik word wakker, normaal zou ik nu gaan kijken. Maar ik voel mijzelf echt niet lekker, keelpijn, koortsig. Ik weet dat mijn vriend tot laat wakker is geweest en nog heeft gekeken voor hij naar bed kwam. Ik besluit te blijven liggen.
vrijdag 30 maart - rond 07:00
Mijn wekker gaat, ik voel mij écht niet lekker! Ik besluit mijn wekker 1 uurtje later te zetten.
vrijdag 30 maart - rond 08:00
Mijn wekker gaat. Ik hoor dat er buiten een paard tegen het schuilhuisje aan het schuren is. Het zal Belle wel zijn. Dit doet ze de laatste tijd vaker; dat gekriebel van al die losse haren vind ze maar niks.
Ik voel mij nog steeds niet lekker, ik besluit even te gaan kijken en daarna weer mijn bed in te gaan.
vrijdag 30 maart - rond 08:20
Ik doe de deur open en zie Belle direct staan. Met een hoofdje onder haar staart. Ik weet niet hoe snel ik in de wei sta. Ik til het hoofdje op. Die heeft het niet gehaald is het eerste wat ik denk. Koud, het ziet er niet uit zoals t hoort en onder het zand. Ik geef Belle snel een kriebel. En storm naar binnen en schreeuw dat mijn vriend moet komen. We bellen direct de DA. Belle uit de wei gehaald en we stappen wat heen en weer. We bekijken het veulen, het hoofdje is er helemaal uit zonder beentjes. Het ligt echt niet goed. DA is met spoed onderweg. En tot die tijd moeten we blijven stappen. Iets wat soms onmogelijk is, omdat belle gaat liggen en persweeën heeft. De eigenaar van Belle bel ik direct en is ook onderweg. Ik wil de merrie wat brokje geven om gerust te stellen, maar ze heeft geen eetlust. Een emmer water dan? Misschien heeft ze wel dorst? Ook niet! Die 10-15 min die het heeft geduurd voordat de DA hier was, leken echt heel lang te duren. De DA kwam gelukkig met 2. Het eerste wat ze zei was: 'die is al een tijdje dood'. Zo zag het er ook echt uit en zo voelde het ook. Maar ja.. het veulen moet er hoe dan ook uit! We hebben geprobeerd het veulen terug te duwen zodat we de beentjes goed konden leggen. Dit was echt onmogelijk. Alles zat muurvast. Eruit trekken was ook geen optie. Maar dat veulen moet er zo snel mogelijk uit anders zou de merrie het zelf niet redden. Hoe gruwelijk het ook klinkt het hoofdje eraf halen en dan in delen eruit, was de enige optie. Nadat ik een goedkeurende knik naar de DA gaf, gaf het veulen helemaal uit het niks een teken van leven. De DA voelde adem op haar hand en we hoorde een kreuntje. Het leeft! Dat veranderde de situatie! We hadden de keus om op dat moment het leven van het veulen alsnog te beëindigen waarbij de kansen voor de merrie ook laag waren. Of direct naar de kliniek voor een keizersnee. Omdat het niet mijn pony is moest ik eigenaar bellen voor overleg. Alles op alles zetten, was het antwoord!
vrijdag 30 maart - rond 09:30
We hebben zelf geen trailer, gelukkig wilde mijn buurman voor ons naar de kliniek rijden. Het is ongeveer 15 min rijden. Op de kliniek aangekomen stond alles al helemaal klaar en stonden ze ons al op te wachten. Belle wordt direct naar de ok gebracht. Ondertussen komt ook de eigenaar van Belle aan.
En nu is het wachten...
vrijdag 30 maart - rond 10:45
We worden geroepen, het veulen ligt in een kruiwagen met hooi.
Het leeft! Belle ligt nog op de OK en moet nog gedicht worden. Nog een flinke klus, waar ze echt nog lang mee bezig zijn! Zeker 1,5 uur.
Ondertussen moeten wij het veulen drogen en warm houden. We hebben een warmte lamp en zijn met het veulen in de stal op het stro gaan zitten. We hebben inmiddels ook een fleece dekentje; hij heeft het erg koud.
De keizersnee is erg zwaar geweest, want het veulen zat nog steeds muurvast in het geboortekanaal. En het kon geen kant op, ook niet van binnenuit. We worden geroepen, we mogen kijken. Belle is aan het bijkomen. We proberen het veulen erbij te zetten want het moet nu wel zo snel mogelijk drinken. Belle heeft direct moeder gevoelens voor het veulen, hoe suf ze ook nog is. Dit was even afwachten, want afstoten was ook goed mogelijk geweest. Het lukt het veulen niet om te drinken, omdat het zo belangrijk is; kolft de DA de melk af en geeft het met de fles.
We nemen moeder en veulen mee naar stal. Belle is echt nog wel wat wankel dus we moeten er nog wel even bijblijven. We proberen het veulen zoveel mogelijk te stimuleren om bij moeder te drinken, maar het lukt écht niet. En dan is het belangrijker dat het veulen de voeding binnen krijgt dan de manier waarop, dus dan maar met de fles.
Verder lijkt het veulen het goed te doen maar Belle heeft het nog wel heel zwaar! Omdat moeder en dochter even rust nodig hebben en wij inmiddels wel een boterham kunnen gebruiken, de paarden thuis ook nog gedaan moeten worden besluiten we even snel naar huis te gaan. Nadat we de belangrijkste dingen thuis gedaan hebben gaat de telefoon.
vrijdag 30 maart - rond 17:00
Moeder doet het goed! maar veulen gaat slecht. Suffig, drinkt niet en de bloedwaarden zijn niet goed. Waarschijnlijk ook teveel zuurstof tekort gehad. Hij noemt 3 opties. Het veulen alsnog laten gaan, naar veulencentrale brengen (want zij kunnen niet de zorg geven die het veulen nodig zou hebben), of het thuis zelf proberen. We gaan direct terug naar de kliniek om daar in het echt de opties goed te bespreken. Voor ons is er eigenlijk maar 1 optie, en dat is de laatste dus daar gaan we voor! We hebben de DA gevraagd om eerlijk antwoord te geven; over de kansen en wat zijn beslissing zou zijn. Hou zou het veulen laten gaan, het heeft te veel zorg nodig met te weinig kansen. Maar hoe klein de kansen ook zijn, ik moet het geprobeerd hebben! Belle en Sann hebben zo gevochten voor het leven dan kan ik dat nu niet stoppen. We kijken in de stal en we zien het veulen rondhupsen!
We krijgen uitleg over alles en maken een plan van aanpak. Omdat alles nogal veel is om te onthouden schrijven we alles op.
vrijdag 30 maart - rond 18:00
Inmiddels mag het veulen alweer de fles. Merrie geeft veel en makkelijk melk dus dat is fijn! Het veulen drinkt goed! Normaal staan de paarden 24/7 buiten met een afdak en schuilhuisje (soort iglo). Niet geschik voor deze situatie; dus thuis wordt ondertussen had gewerkt aan een stal.
vrijdag 30 maart - rond 19:30
Veulen mag alweer haar 2e fles. Direct besef ik hoe kort 1,5 uur ertussen is, je bent er dus echt continu ermee bezig. Maar we zetten alles op alles!
We wegen het veulen op een hondenweegschaal, ze weegt 13 kilo. Belangrijk om te weten ivm de hoeveelheid voeding.
vrijdag 30 maart - rond 20:00
We gaan naar huis! Veulen is nu al trailermak
Je kunt niet vroeg genoeg beginnen. Ze staan er nu goed bij. Het is dat de DA heeft gezegd dat de bloedwaarden niet goed zijn en dat het lichaam het zwaar heeft. Want ik zie alleen een gezond veulen van loopt, slaapt, speelt, nu al eigenwijs is, en goed drinkt.. uit de fles. Mest en plast. Moeder doet het heel goed! Boven verwachting! Hopen dat het zo blijft!
We gaan er keihard voor knokken om het veulen groot te brengen. En we blijven hopen dat de merrie ons daar zoveel mogelijk bij zal hebben.
.. door alle hectiek zou ik het bijna vergeten. De naam die van te voren al gekozen was is Sann. Vernoemt naar mijn in november overleden paard (Sarah Ann). Omdat we vonden dat dit bijzondere veulentje wel een extra naam verdiende wat verwijst naar de dag vandaag, hebben we er Lucky voor geplakt. Een hele mond vol voor zo'n kleine: Lucky Sann van Te voet & Te paard. Maar als we haar roepen, gebruiken we gewoon Sann.
En nog even voor de mensen die ons of de paarden niet kennen. Belle is niet van mij, maar ze staat hier al ruim een jaar en 1 van mijn hengstjes is de papa. Sann blijft bij mij.
Voor foto's van het dekken en de dracht:
Soraya85 @ [KS-ITP] Knappe Belle en haar zwangere buikje!
