
we hadden 's avonds op 8 juni al zo'n gevoel dat tammara snel zou bevallen, na een hele nacht waken , nog geen veulen, op een héle drukke werkdag, tijdens een kopje koffie werden we door een voorbijganger gewezen op tammara, "die wel wat raar deed"

dus wij naar buiten en toen zagen we dit:

een paar minuten later:

en binnen het kwartier stond ze naast mama:

zelfde dag lekker door het zonnetje opgedroogd:



we noemen haar trouwens "mistique"

haar kleur is zilverappel, ze is echt precies wat ik gehoopt had te krijgen uit deze combi, mistique blijft dus ook lekker bij ons
