
Het was erg warm gisteren en ze kwamen op de middag dus hij had niet veel zin in spelen. Beetje saaiere foto's dus.

Eind van de week komen ze nog eens tegen de avond voor 'm.






Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Hoopte deze nog op de vorige pagina te zetten. 

Ik moest lachen om je woordkeuze. 

(ben echnie overbezorgd hoor.
)
Ayasha schreef:Dat is mijn adonis.Ik moest lachen om je woordkeuze.
Zijn vader is Griek en mijn man zegt altijd al lachend dat hij een Adonis is.
Maar ik vind hem na 10 jaar ook nog steeds indrukwekkend.
, baby'tje van 6 weken oud, en de meest indrukwekkende man (alleen zijn gezicht was zonder tattoos en zonder piercings en wouw zo uit de kluiten gewassen zoals jouw man) pakte dat baby'tje op en ging het troosten en was zo vreselijk lief.
Waarop die man zei: "vindt u ons een beetje indrukwekkend"? En terwijl ik zeg→ "dat kun je wel zo stellen", probeerde ik de slappe lach te verbijten, en we keken elkaar aan en we kregen alle twee de slappe lach. IJs was gebroken, het burgelijk trutje en de uit de pas lopende familie als het om uiterlijk gaat, konden het vanaf dat moment, geweldig met elkaar vinden die vakantie en ik vond het een van mijn leukste gasten die ik ooit in huis heb gehad en allemaal zo vreselijk lief. Ook al die vrouwen die helemaal beschilderd waren en overal piercings, dat waren vrouwen van goud.
, is ook zo'n grote schat. Hoe hij met dat veulen aan het pielen is, hoe hij met jou omgaat, hoe zacht ook jij bent ondanks je stoere uiterlijk. Ik vind dat echt geweldig en geniet daar van
. Ik hoop dat je dat niet erg vind dat ik dit opschrijf.
pien_2010 schreef:Eerlijk gezegd vind ik jullie alle twee indrukwekkend en stoer en dat veulentje en jullie liefde voor hem, maakt het geheel heel zacht.![]()
Een kleine anekdote want daar doet het plaatje met het veulen me aan denken.
Ik heb een 8 persoon gîte in Frankrijk en toen er nieuwe gasten kwamen, stapten er allemaal mensen uit twee busjes met echt heel veel tattoos en piercings. Daar stond Pien het burgerlijk trutje en ik was echt geïmponeerd en ook wel wat bang. En dan word ik heeeeel erg beleefd en vriendelijk afstandelijk en zo zij ook. Dus ik legde alles uit. Totdat opeens het jongste lid van de familie uit de bus kwam, de enige die geen tattoos had, baby'tje van 6 weken oud, en de meest indrukwekkende man (alleen zijn gezicht was zonder tattoos en zonder piercings en wouw zo uit de kluiten gewassen zoals jouw man) pakte dat baby'tje op en ging het troosten en was zo vreselijk lief.
En ik ben te open en een flapuit, dus ik zeg→ jeetje wat bent u een lieve man voor dat kleintje.Waarop die man zei: "vindt u ons een beetje indrukwekkend"? En terwijl ik zeg→ "dat kun je wel zo stellen", probeerde ik de slappe lach te verbijten, en we keken elkaar aan en we kregen alle twee de slappe lach. IJs was gebroken, het burgelijk trutje en de uit de pas lopende familie als het om uiterlijk gaat, konden het vanaf dat moment, geweldig met elkaar vinden die vakantie en ik vond het een van mijn leukste gasten die ik ooit in huis heb gehad en allemaal zo vreselijk lief. Ook al die vrouwen die helemaal beschilderd waren en overal piercings, dat waren vrouwen van goud.
![]()
Dus toen ik jouw Adonis zag, als je hem niet kent en je laat 's avonds de hond uit, dan moet de hond echt aan de overkant zijn behoefte doen opeens, is ook zo'n grote schat. Hoe hij met dat veulen aan het pielen is, hoe hij met jou omgaat, hoe zacht ook jij bent ondanks je stoere uiterlijk. Ik vind dat echt geweldig en geniet daar van
. Ik hoop dat je dat niet erg vind dat ik dit opschrijf.
of meer: dat muurtje sneller laat zakken.
Ik weet dat ik buiten de norm val. Meestal ben ik ook eerder gothisch gekleed omdat ik die kleding elegant vind zonder tuttig te zijn en de ‘bloemetjes mode’ past gewoon echt niet bij mijn uitstraling.
Ik voel me gewoon echt niet goed in pasteltinten en fleurige rokjes.
Dus ik ben best een buitenbeentje en ik weet dat veel mensen me daardoor ook wat ontwijken, mijn gesloten persoonlijkheid helpt daar niet bij. Mijn man echter keek daar vanaf het 1e moment doorheen. Zag de onzekerheid en de angst onder dat ‘ik wil met niemand contact’ en gaf me gewoon rustig alle tijd om te leren dat hij te vertrouwen was. 

Hij is het bewijs dat de buitenkant totaal anders is de persoonlijkheid aan de binnenkant.
Ziet er mooi en lief uit, arme Sam heeft het er maar zwaar mee, nog meer dan moeder lijkt wel inderdaad. Klopt het dat moeders hem sneller op zijn plek zet en hij daar minder mee kliert? Op mij komt het tenminste over alsof Sam wat meer van hem tolereert? En staan er ook nog andere paarden bij of ga je dat nog doen?
Ik denk dat als wij ergens samen zijn, ze ons ook wat bruter inschatten dan we zijn. 
Maar van wat ik gezien heb heeft hij een meer opwaartse hals (de merrie heeft een vrij horizontale hals) en zijn galop is nu al meer gesprongen dan die van zijn moeder was op die leeftijd. Rêve kon hard en ruim. Hij kan ruim maar springt ook (je hoort hem in het zand echt roffelen in de juiste takt, dat heeft zijn moeder nooit getoond als veulen.)
Nu dat Rêve wat rustiger is, begint Sam hem ook te corrigeren.
Als de groep van Needles and pins samen is (de piercingshop) dan heb je dus die mensen bij elkaar die in films gebruikt worden als de "bad guys".
Een hoop metaal, veel tattoo's. En als je niet met ze praat dan gaan de meeste er van uit dat het nietsnutten zijn zonder verstand. Maar zodra je met die groep in gesprek gaat dan zal je er snel achter komen dat 2 er van al 20 jaar een succesvolle zaak hebben, dat eentje een hoge functie heeft in een bedrijf in Madrid en dat vrijwel allemaal gewoon normale mensen zijn. Het enige verschil dat ik tot op heden vaak gemerkt heb, maar dat kan ook toeval zijn natuurlijk. Is dat ik bij mensen met bodymodifications veel minder oordelen opmerk.
Niemand die het boeit hoe je gekleed bent of hoe je er uit ziet. Je persoonlijkheid telt, niet je uiterlijk. Het is één van de enige groepen waarbij ik me geheel op mijn gemak voel.
Het is zelfs zo erg dat toen mijn fysiotherapeut me ooit eens vroeg of jury's geen oordeel hebben over mijn piercings gezien dressuur een vrij klassieke sport is, (ik heb er drie in mijn gezicht dus zichtbaar.) dat ik hem echt een paar minuten stomverbaast aan gekeken heb. Hij is toen in de lach geschoten om mijn blik. Ik had daar werkelijk nog nooit bij stil gestaan dat dat een optie was. 
Als mijn kinesist tegen een stagair een opmerking maakt over mijn tattoo's wat ie meestal doet als een stagair niet echt goed reageert, dan is mijn eerste gedachte altijd "welke tattoo's?..... Ohja...." 
We hebben eens langs een groep hells angels gestaan met de trailer aan een rood licht. Sam vond al die motoren maar niks en deed de trailer schudden. De voorste rijder stak zijn hand op en deed teken waarop de gehele groep de motor af legde en pas weer startte toen wij groen hadden en vertrokken waren.
Prachtig vind ik dat soort dingen. Geen tegenverwachtingen, gewoon doen wat goed is op het moment.
In die tijd moet hij dan ook nog laten zien dat hij een fijn karakter heeft. Voorlopig lijkt het daar wel op maar ik ken weinig veulens met een moeilijk karakter (eentje en daar is het ook goed mee gekomen. Die is moeder nu
) dus het is toch afwachten tot ie zijn hormonen voelt hoe ie zich gaat gedragen.
Dan was Sam dus klaar.
Want zelfs Sam wist beter dan tegen hormoontje in te gaan op dat moment.
maar voor mij wel een reden om niet aan de slag te gaan met bodymodifications want dat gaat vast bijzondere effecten geven.
Ik moet zeggen dat ik het vaak niet eens echt op merk. Ik heb de neiging om te kijken naar hoe mensen zich houden en wat ze communiceren met hun lichaamstaal. Maar als je aan de slag wil met bodymods, laat dat je dan vooral niet tegen houden. Bekijk het zo: ze oordelen nu toch al. Hoeveel erger kan het nog worden? 
Ayasha schreef:Rêve zal ook hengstig gewoon in het werk niet snel trappen. Maar de laatste keer dat ze gekapt werd voor de geboorte hefte ze heel even waarschuwend dat achterbeen op. Ze kreeg meteen op haar donder en je zag haar denken "oke oke! Tis al goed!". Dus vanaf de grond let ik ook wel iets meer met haar op als ze hengstig is.




)
Sam geeft 'm net genoeg tegenstand dat hij blijft terug komen om langs hem op en half tegen hem op te hupsen.
Heerlijk om te zien hoe leuk Sam met hem is.

Tenminste, ik heb een merrie nog nooit zo zien corrigeren.
Ik kan ze vanuit het raam zien dus ik kan ze observeren zonder dat ze afgeleid worden door het feit dat ik er ben. En net stonden Sam en Rêve elkaar te kroelen op de schoft. Joy, die er aan moet wennen dat de wereld van zijn moeder niet meer om hem draait, hapte Rêve in de buik om aandacht en een fractie van een seconde later lag Joy op zijn knieën.
Ik heb niet eens gezien hoe ze het deed, zo snel ging het.
Terwijl Joy ietwat uit zijn lood geslagen overeind krabbelde (die begreep duidelijk ook niet helemaal hoe hij op zijn bakkes geëindigd was.) ging Rêve rustig door met kroelen alsof ze niet juist haar kind de grond op geflikkerd had. 
en Rêve at rustig door. Ze staat er dus iig niet alleen voor met de kleine man.