amaniblauw schreef:Voor nu zijn die oefeningen vervelend maar straks heb je een supermak veulentje.
Ik denk dat je gelijk hebt! Ik dacht die wordt bang van mij maar het tegendeel gebeurd. Ze loopt me inmiddels als jong hondje overal achterna. Dat soms tot ergenis van haar mams die haar dan luid hinnikend terug roept







)
maar desalniettemin komt ze altijd met die lieve puppyogen me begroeten
veulens zijn altijd zo enthousiast, soms een beetje té met gevolg een hoop gekneusde en blauwe plekken (ik ben er inmiddels vanaf nu ze toch wat volwassener is geworden haha)
ik dacht nog...zal ik dur bijten
maar met mijn tandeloze mondje heeft dat ook weinig zin
mijn mama vindt dat niet leuk, dus vrouwtje geeft haar wat lekkers en dan wandelen we getrouw de stal in.
) begon na het strekken van mijn beentjes met warm water en sop mijn kontje te wassen.







)


Bye

