Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-08-21 21:12

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 20-08-21 21:12

Heb je nou een bench formaatje-irritant-veulen achter hem staan? Zo van: "Als u zich niet gedraagt, zijn wij genoodzaakt drastische maatregelen te nemen?!"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-21 21:25

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-21 21:25

als hij stout is plooi ik hem op en gaat ie de kooi in!! ~~}>

waarom denk je dat ie zo compact is? Hij durft niet langer worden. Dan moet ie in drie geplooid ipv alleen ter hoogte van zijn hals plooien.

Dat is die hooibak die ze verplaatst hebben. _O-

**Geplaatst**: 21-08-21 08:37

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 21-08-21 08:37

Was die die vol of leeg.
Want je kan m "optillen"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-21 10:13

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-21 10:13

Hij zal niet volledig vol geweest zijn maar 30 a 40 kg zal er toch minstens ingezeten hebben. (ja, ze krijgen hier vrij veel hooi. :')

)
Dat weegt op zich natuurlijk niks voor een paard maar hij stond ook nog eens een stukje in de grond. Ze zullen toch hun best gedaan moeten hebben denk ik. _O-

**Geplaatst**: 21-08-21 10:23

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 21-08-21 10:23

Het zijn gewoon houdini's :')

Hier ook gehad dat een bijna volle waterbak (100liter kan Erin) verplaatst was weliswaar een halve meter, maar toch verplaatst. Aan weidebazin gevraagd maar nee ze wist er niks van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-21 10:59

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-21 10:59

Zijn moede was vroeger een echte houdini.

Joy was net Sam zijn masker (dat ik net op gedaan had) aan het af prullen. :roll:

En Sam laat hem gewoon doen. :roll:

Als het Rêve geweest was had ze tanden in haar nek.
Dus ik roep "JOY!!! Schei daar mee uit!" en hij stopt en kijkt alsof ie denkt "wat? Is toch speelgoed?"
Heb iets gebromt van "Joy, Sam is er nie ter uwer vermaak in tegenstelling tot wat gij denkt."
Hij bleef van het masker af maar goed, zodra ik mijn rug draai zal ie wel weer begonnen zijn. :')

Merrie veulens zijn kleine bitchen maar hengstveulens zijn vermoeiend. _O-

**Geplaatst**: 23-08-21 10:06

Geplaatst: 23-08-21 10:06

Ach, hij moet toch iets van zijn moeders streken hebben geerfd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-21 23:59

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-21 23:59

Vandaag werden we bij het terug halen bijna van de baan gereden.

geen ide of de vrouw in kwestie in onze straat woont. Zou ik haar op straat nog eens tegen komen gaan we toch eens het verkeersreglement samen doornemen.

Ik waarschuwde mijn man omdat ik een auto flink hoorde optrekken vanaf het kruispunt en deed teken om rustiger te rijden. Daarop gaf ze gas bij. Dus ik ben met Sam naast Joy gaan lopen dat die tussen Rêve en Sam ‘ingesloten’ liep. Heb een zweep bij op straat en heb die opzij gestoken om haar te dwingen af te remmen. We waren zo natuurlijk ook breder dus ze kon weinig anders. (We kunnen niet de berm in overigens. Anders hadden we dat gedaan maar op dat stuk heeft de boer de berm zo laten onderkomen dat je alleen op de weg kan lopen.)

We dachten dat ze even geduld zou hebben tot ik dus aanstalten maakte om weer achter Joy te gaan lopen. Immers: rustig passeren is geen enkel probleem maar niet tegen 70 in een straat waar je 50 mag en gezien het nog 1 week speelstraat is zelfs maar 30 deze week.

maar ze trok meteen weer bruut op. Ja jammer dan joh. Dan wacht je maar.

Zodra we konden gingen we natuurlijk van de straat af en toen vloog ze als gek voorbij. $:\$ Door Sam naast Joy te laten lopen voelde die zich gelukkig gewoon veilig tussen zijn twee ‘beschermers’.

Mijn man herkende haar ook niet maar we wonen niet op een doorgangsweg. Dus als ze hier niet woont is ze vermoedelijk op bezoek geweest bij een van de buren en dan hoor ik wellicht in de app nog wel wat er over. $:\$

Onze overburen stonden buiten te praten met elkaar en zagen het gebeuren, ze hebben niks met paarden maar complimenteerde ons wel voor het snelle denken om de kleine zo ‘in te boxen’.
Gezien zij de auto ook niet kende vermoed ik dat ze niet in onze straat woont. $:\$

Op zulke momenten concludeer ik dat mijn moeder instinct zich verplaatst heeft naar mijn paarden.

het ide dat ze mijn paarden in gevaar wilde brengen om twee seconden winst maakte dat ik haar met veel liefde uit die auto getrokken had als ik de kans gehad had.

**Geplaatst**: 24-08-21 02:15

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 24-08-21 02:15

Goed opgelost en wat een aso.

**Geplaatst**: 24-08-21 06:05

Geplaatst: 24-08-21 06:05

Sommige mensen... Goed gereageerd trouwens!
Ik ga nooit meer opzij met een paard als er een auto/tractor e.d. aankomt tot ze duidelijk vertragen en beseffen dat je enkel met serieus aangepaste snelheid kan voorbijrijden. Ik ben te vaak van de weg gereden door idioten die dachten "snel gas bijgeven, dan ben ik er voorbij".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-21 09:54

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-21 09:54

Vooralsnog geen bericht in de buurtapp. Ben eens benieuwd of we haar nog eens gaan tegen komen. Vanmorgen om half zeven waren we alweer op weg met de drie musketiers.

Mijn man zei gisteren "anders doen we ze naar de grote weide als ik thuis kom."
Gisteren vond ik dat een prima idé. Vanmorgen deed het even pijn. _O-

Joy is niet meer bang voor witte strepen op de weg.

Nu hij weet waar we heen gaan is er ook geen gedremmel meer, integendeel. Het is meer "maaham, Sahaam! Schiet es oohooopp!!" _O-

Foto'tje van ver (ze stonden halfweg de weide en wilde niet gaan storen.)
Afbeelding

die middelste grote vlek is een wakende Rêve. Die kleine donkere vlek links van haar (voor de kijker) is Sam en die lichte kleine vlek rechts is Joy. :')

**Geplaatst**: 24-08-21 11:25

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 24-08-21 11:25

Die vlekken interpretatie had ik inderdaad zo gezien. Leuk hoor, zalig niets doen.

**Geplaatst**: 24-08-21 12:27

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 24-08-21 12:27

Echt sommige mensen zou je zo uit hun auto sleuren.

Die zullen blij zijn om weer van het groene gras te kunnen genieten.

**Geplaatst**: 24-08-21 12:45

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 24-08-21 12:45

O ja, fijn is dat, weggebruikers die weinig oog lijken te hebben voor het feit dat je met levende wezens op pad bent.

Lekker alle drie op de weide. Je beschrijving bevestigt wat ik al dacht te zien ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-21 12:56

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-21 12:56

Manlief zei toen we ze veilig thuis hadden "Volgens mij wilde je haar uit die auto sleuren he?"
JA.

Rêve en Sam zijn ervaren genoeg, die schrikken niet meer zo iets, maar mijn paardenkind loopt er ook bij. >;)

Op zulke momenten mis ik Pretty. Die had de bumper er van af getrapt.

Rêve heb ik iets te goed opgevoed.

**Geplaatst**: 24-08-21 13:22

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 24-08-21 13:22

Mwah, als je paard de bumper van een auto heeft afgetrapt, heb je een ander probleem. Een probleem verplaatsen heeft nog nooit iets opgelost.

Ik herken het soms wat onhandige gedrag van andere weggebruikers wel. Bij het wandelen over straat met mijn arabierig typje heb je soms wandelaars maar vooral fietsers, die zo dicht langs passeren dat ze zowat in d'r kont zitten. Of automobilisten die inderdaad dichtbij langsrazen zonder te remmen. Die negeer ik gewoon. Automobilisten die met aangepaste snelheid en wat ruimer passeren groet ik altijd vriendelijk waarbij ik ze ook gelijk bedank voor de medewerking. Zaterdag jl was ik aan het wandelen met een stalgenoot met onze paarden aan de hand en toen stopte er een trekker voor ons op de toch wat smalle weg. Dat bleek de buurvrouw te zijn. Dus van goede buren moet je het ook zeker hebben!
Mooiste was een paar weken terug het buurjongetje van de overkant die bijna op zijn fietsje (het ventje is 3 schat ik) onder mijn arabierig typje door wilde fietsen. 't Is dat het niet paste, anders had ie het waarschijnlijk zonder problemen gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-21 13:49

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-21 13:49

we zouden drie getuigen gehad hebben betreffende haar rijgedrag dus dat had vast wel goed gekomen. Bovendien zijn we verzekerd.
Pret heeft ooit een wielrenner van zijn fiets getrapt op wedstrijd. (ze trapte zijn fiets onder 'm uit toen hij haar op haar kont sloeg. Ze had een hele hoge reactie snelheid bij dat soort dingen.

) Daar is nooit wat van gekomen. Mede omdat mijn trainster hem aan zijn trui'tje omhoog hefte om te vragen of ie wel helemaal goed bij zijn hoofd was. :')

(Het is een sport terrein waar, gedurende wedstrijden, de deelnemers ten alle tijden "voorrang" hebben. Dat zijn de regels daar.)

**Geplaatst**: 24-08-21 21:56

Geplaatst: 24-08-21 21:56

Pff asociaal gedrag van bestuurders... Ik ken het.
En helaas niet alleen bij paarden op straat.

Vandaag nog meegemaakt met terugrit van Pairi Daiza naar huis. Reden op de R0 en was heel lang stuk 50km/u en allemaal op 1 rijvak. Die voor mij reed netjes die snelheid dus ik ook. Die daarvoor reden al uit het zicht dus reden sneller. En toen het terug een 2 vaksbaan werd reden al die achter ons langs rechts ons voorbij (wat dus niet mag rechts inhalen) en toeteren en wild gebaren. Tja 50 is 50, geen 120 en die borden staan er niet zomaar he.

Maar met dieren langs de baan... Dan rij ik zelf als autobestuurder stapvoets. Ookal ziet het dier er rustig uit, ik toon liever respect.

PS het gezicht van die wielrenner had ik wel willen zien

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-21 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-21 23:07

Ik passeer stapvoets als ik zie dat de paarden en ruiters duidelijk op hun gemak zijn én als ik ruimte kan laten. Anders houd ik afstand tot ze even opzij kunnen (veelal is er na een meter of 20/50 echt wel een plek waar je veilig voorbij kan) en houdt mijn snelheid stabiel zodat ik niet hoef op te trekken.. Bij onrust vergroot ik de afstand en leg desnoods de motor af. Ik wil geen ongelukken op mijn geweten die ik had kunnen voorkomen. Ook bij honden vertraag ik indien er geen voetpad/berm is. Niet op een 70 weg waar ze echt veilig kunnen wandelen maar wel wanneer ze op de baan moeten lopen. Heb wel eens tien minuten staan wachten tot de boer die bezig was zijn hond bij zich had. Hond liep los en rond mijn auto en kon in mijn cross-over/jeep met geen mogelijkheid zien waar ie was (dus ook niet of ie voor mijn wielen liep.) pas toen hij bij zijn baas zat ben ik door gereden.

En ja. Ook bij kinderen pas ik mijn snelheid aan om te kunnen stoppen bij ondoordachte acties of met jonge fietsers, bij evenwicht verliezen. Ik vind dat heel normaal maar zodra het paarden zijn moet je blijkbaar de **** uit hangen. $:\$

Werken is idd nog zo iets. Er vallen jaarlijks doden onder wegenwerkers oa door zulke malloten. Krijg het maar thuis. Is die drie minuten nu echt een leven (mens of dier) waard?

De wielrenner ging van macho (ze waren met een groep) naar heel bleek en klein. _O-

Pretty was op zijn meest taktvol ‘onbetrouwbaar’ te noemen en de kans dat ze mij in zo’n situatie zou verongelukken was even groot als wat ze nu dus deed. Pretty is één van de enige paarden, misschien wel het enige paard waar ik geen band mee kreeg. Het beste wat ik met haar voor mekaar gekregen heb was een “soort” wederzijds respect met veel afstand tot elkaar zeg maar. We waren een soort collega’s die elkaar niet mochten maar moesten samen werken.

Dus we maakten elkaar niet het leven zuur maar ze had geen enkele drang om me te ontzien in een situatie als deze zeg maar.

Als ze schrok voelde het vaak alsof ze het eerder ‘mooi meegenomen’ vond wanneer ze me tegen het dichtsbijzijnde harde oppervlak kon gooien/pletten.

Ik weet dat dat niet is hoe ze redeneren maar zo voelde het bij haar gewoon altijd. Waar Sam en zelfs Rêve in zo’n geval duidelijk signalen geven dat het ‘sterker dan zichzelf’ was. Leek Pretty altijd ietwat zelfvoldaan als ze me had weten pletten, gooien of rammen.

Die maakte ook echt van elke mogelijkheid gebruik waar ik bij Sam en Rêve en zelfs Joy regelmatig denk ‘gelukkig zijn ze goed van karakter.’ als ik iets onhandig doe. Pretty strafte alles keihard af. Dat ze dat deze keer niet deed was vermoedelijk omdat de wielrenner haar op dat moment meer ergerde dan ik.

op het laatste werd dat beter maar daar zijn echt jaren over gegaan en het is nooit beter geworden dan ‘ik laat jou heel als jij mij niet te veel irriteert .’

ondanks dat Pret een goed paard was. Ben ik niet heel ver met haar gekomen om de simpele reden dat het elke training opnieuw aftasten was. Dus ook op wedstrijd. Ze is ooit geslaagd in één proef winnen met 4% voorsprong en één proef laatste met 49%... Op dezelfde dag... Er zat een half uur tussen de proeven.

Mijn toenmalige trainster was als een moeder voor mij (en ik was ‘één van haar aangenomen dochters. We hebben nu veel minder contact maar kan nog steeds op haar rekenen.) en die wist heel goed dat die actie net zo goed had kunnen resulteren in een ambulance voor mij. En dat heeft ze ‘m flink in gepeperd tot jolijt van zijn makkers. (Die stoer genoeg waren op hem van op een respectvolle afstand uit te lachen omdat een vrouw hem zo op tilde en uit kafferde, maar niet stoer genoeg om er tussen te komen. _O-

)

Mijn paarden hebben me altijd consequent in erg interessante situaties gebracht. _O-

zonder uitzondering. _O-

**Geplaatst**: 25-08-21 04:52

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 25-08-21 04:52

En dan noem je Rêve Terror _O-

.

**Geplaatst**: 25-08-21 07:12

Geplaatst: 25-08-21 07:12

Inderdaad dan noem je Rêve een terror. :')

Pretty klinkt mij eerder als een terror in de oren.

Al had ik verdomd dat tafereel wel eens willen zien met die wielrenner. :')

**Geplaatst**: 25-08-21 07:21

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 25-08-21 07:21

Het paard waar ik mee rijdt heeft ook een wielrenner een haag in geduwd.
Hij kon links er om heen maar verkoos rechts binnen door en mijn paard deed daardoor een pas naar rechts en toen kon hij de haag in.. we hebben sorry gezegd en dat het geen handige actie was maar inwendig gingen we helemaal stuk

**Geplaatst**: 25-08-21 07:25

Geplaatst: 25-08-21 07:25

Je beschrijft het zo sappig dat ik niet anders kan dan lachen

. Die wielrenner heeft zijn lesje wel geleerd denk ik.

**Geplaatst**: 25-08-21 08:39

Re: Yoyeux Coeur... Bloedmooi en hij weet het!

Geplaatst: 25-08-21 08:39

Wow, zoals je Pretty beschrijft klinkt ze wel een beetje eng maar ik had het tafereel met de wielrenner ook wel willen zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-21 09:34

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-21 09:34

Ik denk dat de wielrenner in kwestie sinds een hekel aan paardenvrouwen heeft. _O-

Pretty was een eng paard.

Is ook één van de paarden waar ik doodsbang voor geweest ben. Ze had haar opvoeding niet mee, want nu ik Rêve gekend heb van veulen tot nu, denk ik dat Pret eigenlijk ooit begonnen is zoals Rêve, maar met haar is gevochten. En dan vocht ze terug. Ik was de eerste eigenaar nadat ze iemand drie weken het ziekenhuis in gekregen had en ik kreeg dus een paard zonder manieren, dat bij elke "nee" keihard tegen je in ging en eentje dat zo stijf gereden was dat Rêve makkelijker weg stuurde de 1e keer dat ik er los op zat dan de 9 jarige Pretty.

Er was volgens hen jumping mee gereden maar nadat ik één sprong met haar gedaan heb, denk ik dat dat ook een gevalletje "één parcours in duigen telt als jumping" is.

Ik geloof nooit dat dat paard veilig rond te sturen was op 1m. :')

Na een paar jaar lukte me dat maar niet toen ze pas bij me was. Ik denk dat ze Pretty gewoon hadden "leren vechten". Hetgeen ik dus kost wat het kost heb willen voorkomen en nog steeds voorkom met Rêve. En daarmee vaak keuzes maak die veel mensen doen fronsen. (en in het begin fronste mijn man ook tot hij haar eens voor zich had staan en hij ineens gelijkaardige keuzes ging maken. :))

Ook onder het zadel zei mijn man heel makkelijk "durf haar eens meer te rijden" tot ie er zelf op ging en haar voelde... :')

Ineens werd die ook zo beleefd alsof ie de koningin zelf iets wilde vragen in zijn rijden. :')

Ik zei terwijl ze haar kont onder zich in trok en dreigde met hem richting de maan te schieten als hij niet snel een beetje manieren zou gaan tonen naar haar "nou Schat, gewoon durven rijden." en die blik die ik van 'm kreeg zal ik nooit vergeten. _O-

Ineens snapte hij waarom ik Rêve rijd zoals ik doe het is geen kwestie van "niet durven" het is een kwestie van "op welke manier bereik ik haar en wil ze het doen voor me.". :))

)Die karakters moet je niet mee willen vechten. Dan verongeluk je.

Pretty noemde we hier "terror-trut" (en meestal een nog iets minder beleefd drie letter woord)

Vandaar dat Rêve zo snel Terror geworden is. _O-

Ik weet niet of ik nu nog aan een paard zou beginnen zoals Pretty was. Hoewel er mensen zijn die beweren dat Sam erger is maar Sam is van nature heel zacht en lief, ietwat hulpeloos zelfs. Pretty was keihard. Voor zichzelf maar ook voor alles en iedereen rondom haar. Nadat ze Rêve gekregen had kalmeerde ze flink en bovendien vond ze haar vriendin. Ik gaf toen iemand les die graag wedstrijd wilde rijden maar met haar fjord ging dat niet lukken. Dus ik bood haar Pretty aan (die op dat punt Z klaar was en een heel stuk beter te rijden dan ten tijde van de wielrenner) met de waarschuwing er bij dat ze op wedstrijd wel onvoorspelbaar kon zijn. Het gevaarlijke was er toen al even uit maar ze bleef onvoorspelbaar en dan driftig worden maakte het alleen maar erger dus daar moest je wel tegen kunnen. Zij wilde graag komen proberen en het was liefde op het 1e gezicht tussen die twee.

Voor haar wilde Pret wel.

Alles wat voor mij moeite en hard werken was (zoals haar zonder wegspringen de ring rond sturen

) deed ze voor T vanzelf.

T was niet super ervaren maar alle "oepsjes" werden haar gewoon vergeven. Sommige van die oepjes hadden mij nog steeds een ram tegen een paal op geleverd of zandhappen.

Dus dan hield ik mijn hart vast als ik het zag gebeuren maar van T pikte ze het. Een keer schrok ze echt van iets en bokte ze T er af. (als Pretty bokte ging je gewoon, die bokte zo gemeen.). T schrok zich wild en begon te huilen (puur van de schrik). Dus ik ga natuurlijk naar haar toe, zeker zijn dat er niets aan de hand was. En ineens stond die ellendige geit bij ons... >;)

Op al die jaren als ze mij er af gooide kon het haar geen r**t boeien. Maar bij T kwam ze kijken. >;)

Ik ben toen dus ook gestopt met Pret te rijden en T heeft haar volledig over genomen, na een paar jaar is ze naar T toe verhuist omdat het reizen moeilijk begon te worden maar ze ook geen afscheid wilde nemen van Pret. Dus is Pret naar haar gegaan. En inmiddels is Pret 24 en staat ze daar nog steeds strontverwend te worden. :')

Ondanks dat Pret en ik nooit vriendinnen geweest zijn ben ik daar erg blij om.

boyca: wat een debiele actie ook!

Ik begrijp ook nooit dat verlangen om je tussen een smalle doorgang bestaande uit iets wat niet aan de kant gaat, en iets van 500kg dat dat zeer onvoorspelbaar wel doet te willen begeven als er ook veiligere alternatieven zijn. Links passeren zal hem niet meer tijd gekost hebben he?