Jullie maken me weer vreselijk aan t twijfelen 
Het lastige is dat ik nu net mijn pony na 4,5 jaar heb verkocht oa omdat het buitenrijden na al die tijd nog steeds niet ging. Hij is super met andere mensen, maar ik ben zo angstig op hem buiten (paar x wat meegemaakt) dat die angst niet meer weg te krijgen is waardoor hij vreselijk gespannen raakte, ik werd daardoor nog meer gespannen en ga zo maar door... Er waren nog meer redenen hoor, maar dit was toch wel de grootste, na 4,5 jaar kon ik nog steeds niet doen wat ik wilde. En dat is lekker ontspannen alleen het bos in, lekker uren lang uitwaaien samen.
Aan de ene kant wil ik Orlaith dolgraag houden, ze is zo ontzettend leuk. Maar...ik zal dan wel weer 3/4 jaar moeten wachten (ik wil haar sowieso pas vanaf 4 jaar min. inrijden) voordat ik pas het bos in kan met haar.
Nou is er wel iemand die haar straks dolgraag over wil nemen, een oud stalgenootje (ook een bokker) waar ik het ontzettend goed mee kan vinden en waar ik het volle vertrouwen in heb. Als ze naar haar zou gaan kan ik haar toch nog een beetje op zien groeien en af en toe nog eens zien en kan ik gaan kijken voor een bospaardje. Want eigenlijk wil ik toch ook mijn grote droom (droom er al 10 jaar van) waarmaken, namelijk een tinker.
Voorlopig blijft ze iig hier, er is waarschijnlijk toch pas plek bij dat oude stalgenootje vanaf het weideseizoen dus ik kan nog even nadenken.