Om 10 voor zeven ging mijn telefoon, dat Donna begonnen was en de voetjes er al uit waren. Dus snel aankleden en naar stal, uiteraard alle stoplichten tegen. Op stal aangekomen, iets over 7 uur, was ze al geboren en lag ze heerlijk in het stro, een poging aan het doen om op te staan. Donna was nog onrustig want de nageboorte moest er nog afkomen.
Ongeveer een uurtje later was de nageboorte er af. Wahida mocht wel drinken van Donna, maar iedere keer als ze haar neusje tegen het uier aan duwde piepte Donna en draaide ze weg of ging liggen.
Uiteindelijk besloten om toch de veearts te laten komen. En jawel toen we gebeld hadden mocht ze daadwerkelijk drinken van mams. De veearts was er snel bij en Donna heeft een spuitje gekregen om meer melk te schieten en Wahida heeft haar veulenprikje gehad.
Na het vele drinken ligt ze nu heerlijk te slapen onder een wakend oog van moeders. Vanwege de toch moeizame start mogen ze vandaag nog niet naar buiten of de bak in, morgen zullen ze saampjes naar buiten gaan.
Zo dit was het verhaal in het kort. Ik kan wel een hele pagina vol schrijven nu. En ik zit nog op me roze wolk.