Gisteren omstreeks 22u belde mijn moeder me op met de melding: "Als je niet wilt wachten tot je birth alarm gaat, dan raad ik je aan om stilletjesaan deze richting uit te komen."
(Het zit zo: paardjes staan bij mn moeder op nr5, zij heeft dus permanentie
en camera-overzicht, ik en mijn vriend wonen op nr 20 en hebben de birth alarm)Zo gezegd, zo gedaan, onze mopspup moest nog even plassen, nog een paar dingetjes opgeruimd en rond 22u15 waren we er, waarop ik natuurlijk meteen even zelf de situatie ging checken: een zwetende merrie, uier op een paar uur tijd fel veranderd, blinken, merrie onrustig en duidelijk al met een lastig gevoel, samentrekkingen (weeën) aan de buik,...
Het was dus slechts een kwestie van tijd vooraleer ze zich zou neerleggen om te beginnen.
Dus werd Bokt gemobiliseerd en in staat van paraatheid gebracht
en toen begon het lange wachten. Via de camera hielden we het gebeuren in het oog: Tinkerbell draaide en keerde, zocht snuivend de bodem af, glom in het lichtschijnsel van het waaklampje, legde zich neer, twijfelde of ze volledig plat ging en stond weer op om zich vervolgens weer neer te leggen,...Met zn drieën zaten we gespannen te kijken wat er zou gebeuren en vooral: wanneer!
Inmiddels kwam vader thuis, dus we waren met zn 4ren. Genoeg volk dus bij eventuele problemen.
Uiteindelijk ging Tinkerbell rond 23u05 volledig plat en dan 7 sec tot het piepende alarm ging en weg was ik, naar buiten.
Alleen had ik niet door dat niemand volgde
kon me eerlijk gezegd op dat moment ook vrij weinig schelen.Bij de stal aangekomen zag ik dat nog maar net haar water was gebroken. Vrij langzaam dus, want vorige keren staken de hoefjes altijd al naar buiten tegen de tijd dat ik aan stal was na het alarm.
Theeft toch nog best even geduurd, maar om 23u10 was de pootjesblaas er, toen duurde het weer nog even voor de pootjes.
Die leken eerst gewoon normaal te liggen. Hoofdje kwam dan ook gedeeltelijk tevoorschijn. Alleen toen wilde het niet echt verder lukken, Tinkerbell perste en perste, stond op, ging weer liggen, etc
Ik zag inmiddels dat de beentjes toch niet helemaal goed lagen en dat eentje erg achterbleef tov van het andere en het hoofdje.
Ik riep dus in de camera dat er wel eens iemand mocht komen. Vervolgens ook met gebaren voor het geval het geluid niet zou werken

Alleen: kwam er niemand...
De situatie was niet levensbedreigend, want ik wist dat het een elleboogslot was, dus ik rende gauw naar binnen, vroeg me toch af waar de anderen waren. Bleken die niet eens naar de camera te zitten kijken
maar zaten ze in de keuken wat te smikkelen.Heb me flink kwaad gemaakt en ben weer naar buiten gestoven.
Nog voor mijn gevolgd aan de stal was, had ik ondertussen het beentje al goed getrokken en even een handje geholpen voor de schouders (wat niet nodig was, maar ach, als je dan toch bezig bent
) en zo was ze er dan toch om 23u23. De familie heel verbouwereerd: waarom moesten we nou zo snel komen?
ach ik kan me er nog zó ontzettend kwaad om maken
ben je met zn vieren thuis, sta je er toch eigenlijk helemaal alleen voor...Vervolgens weer Bokt op de hoogte gesteld via sms
en dan was het wachten op de da. Heb het veulen in die tijd wel van tegen de muur naar het midden van de stal getrokken, want ze lag zo nat op de stenen vloer en tegen de koude muur aan en bovendien wat ongemakkelijk om recht te staan.
Nadat ze veulenprik had gekregen en navelstreng was ontsmet, wachtten we geduldig op de eerste sta-poging die erg lang op zich liet wachten. Galadriël lag rustig in het midden van de stal op haar gemakje en deed niet eens een sparteling.
Op het moment dat de dierenarts het toch wel raar begon te vinden dat ze helemaal geen intentie toonde om op te staan, besloot ze om in één wip recht te komen, zonder wankelen, zonder wiebelen, gewoon hup en recht op die 4 stelten, in rechte lijn richting uier
De dierenarts en wij wisten niet waar we het hadden!Tegen half 1 was de nageboorte er ook en kon ik nog even Bokt geruststellen vooraleer te gaan slapen

Het was voor Tinkerbells doen een "zware" bevalling. Bij Emaris vorig jaar is ze bv 1x gaan liggen, niet meer rechtgekomen en het veulen was er in 3x persen

Maar al bij al viel het dus allemaal heel goed mee en is alles vlot gegaan.
Ben echt verbijsterd over wat ze me nu weer gefabriceerd heeft

Ik ben van haar donkere veulens gewoon:
Op een rijtje:
2002: zwarte hengst
2005: zwartbonte merrie met veel zwart
2006: bijna volledig zwarte zwartbonte hengst
2007: zwarte merrie
en nu in 2008 dus een behoorlijk WIT veulen. Ze is best mooi getekend hoor, daar niet van, maar had me niet aan zoveel wit verwacht

Op de koop toe heeft ze links witte wimpers en een gedeeltelijk maanoog! (Thanks to dad!)
Please meet mijn nieuwste "aanwinst":
Galadriël Snorremans van Germania
De trotse papa is 1ste premie-hengst Mc Brynmore Vegilin van Claerbergen (Foto
De mama is mijn STERmerrie Tinkerbell Snorremans van Germania
En volle zus Baileys Snorremans van Germania (Foto 1 Foto 2)
De naam is afkomstig van Tolkiens Lord of the Rings en betekent "Maagd gekroond met een stralende krans"
Ik kan het niet helpen, ze had haar naam al maanden voor de geboorte, maar ik vind hem weer perfect bij haar passen

Genoeg geleuterd: de foto's!
1. Daar is de pootjesblaas!

2. EN daar de pootjes

3. Vervolgens geen foto's meer
had wel nog foto's kunnen trekken van hoe het hoofdje kwam eigenlijk, maar was te druk bezig met kijken of alles wel goed lag 
Dus hier foto's, gemaakt door mijn vriend toen hij net aankwam aan stal en ik net geholpen had:

4.

5.

6.
veulenbrood

http://i167.photobucket.com/albums/u144 ... border.jpg
7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16. En hier staat ze!




. Maar gelukkig heb je alles goed op kunnen lossen, en ben je weer een prachtige merrie rijker, twéé bonte merrietjes dit jaar, some girls have all the luck !!
gaaf getekend hoor! 
Ze ligt inderdaad wel heel relaxed daar in het stro rond te koekeloeren