Normaal kegelt ze één tot drie dagen, daarna een dag niets, dan melk en dan baby, dus ik verwachte niet direct wat. Goed in de gaten gehouden op de camera en om 18 uur zat ik lekker aan mijn prakkie avondeten

Daar aangekomen lekte ze melk, echt iedere seconde een druppel! Zo had ik het nog niet eerder zien druppelen bij haar. Ze was ook klam en ademde inderdaad zwaar. Dus ik heb mijn verzorgster gebeld en zij kwam eraan.
Daar zaten we dan; van 18:30 uur tot na 23 uur naar de camera te staren op de parkeerplaats. Mijn vriend kwam rond 22 uur nog even langs met drinken en wat te eten. Om 23 uur sluit de stal, dus rond 23:10 uur was iedereen weg. Mijn vriend zei dat hij ook maar naar huis ging, want hij moest de volgende ochtend om 5:30 uur op en ik had hem uitgelegd dat ze over 10 minuten kon beginnen, maar ook over 4 uur (of toch 3 dagen).
Hij naar huis (23:10 uur) en om 23:18 uur gaat Fi liggen

Ik hem weer gebeld, dus hij kwam terug.
Mijn verzorgster en ik zijn toen naar stal gelopen. Het was weer een bevalling uit het boekje! Dat is altijd zo'n opluchting!
Ik zag een wit hoefje en wit voetje en zei: O, het lijkt een dubbelverdunde!
Maar toen kreeg het beentje een donkerder kleurtje, dus wist ik: Nee, het is een valk!
Er kwam een wit neusje, mooi blesje en om 23:30 uur was het geboren.
Fiore bleef 10 minuten liggen (ik heb de hele bevalling op de camera teruggekeken en het waren echt 10 hele lange minuten

Fiore bleef namelijk liggen met de achterbeentjes van het veulen nog in haar, dus ja... Merrie? Hengst?
Ik zei tegen mijn verzorgster: Het heeft wel een merriehoofd toch? (precies wat ik 10 jaar geleden ook rond 23:30 uur tegen mijn vriendin zei toen Fiore geboren werd).
Toen kwam mijn vriend binnen en zei: O, is het er al?


Na 10 minuten stond Fi op, ze draaide zich om, de navelstreng brak af en de nageboorte viel er gelijk uit.
Ik kon eindelijk kijken!!!

Dus ik til het staartje op en ben inmiddels gewend dat zo'n staartje best een stukje omhoog moet voordat je uberhaupt iets ziet zitten, maar dat was niet nodig... en ik zei: 'Het is een merrie. Het is echt een merrie!'
Mijn verzorgster: EEN ECHTE MINI-FI DUS!
Want wat lijkt ze sprekend op haar moeder. Het blesje lijkt op die van Fi en ze heeft ook vier witte voetjes. Minder hoog dan mama, maar zeker niet minder perfect!

Na vier hengsten was daar dan, 10 jaar na Fiore zelf, EINDELIJK weer een merrie, en wat voor één: Een perfecte!







Toen kleine Fi nog geen 12 uurtjes oud was, mocht ze even haar beentjes strekken. Uiteraard was NorwayFjord daar ook bij. Niet normaal hoe mooi de foto's weer zijn geworden










