Eindelijk mocht ik er een keer bij zijn en is het gelukt om foto's te maken van de bevalling.
Wekker op 2 uur gezet en opeens keek ik niet meer naar een schim van een etend paard, best een rare gewaarwording als je nergens meer op durft te hopen, het licht van de zaklamp gaf uitsluitsel, de pootjesblaas was zichtbaar.

Daarin zag ik twee witte hoefjes, nu verwachtte ik eigenlijk voor donkere voeten aan te treffen, dus even was er bij mij twijfel of ik niet met achtervoeten te maken had.
Blaas gebroken, taai ding moest een zakmes aan te pas komen, gelukkig kon ik toen iets omhoog langs de benen een neusje voelen, alles OK dus dit kon Famke verder zelf wel. Inmiddels is de kleur van het veulen ook duidelijk:

Neusje werd zichtbaar, met een klein puntje tong uit de mond zo schattig, helaas geen goede foto van

Een paar keer flink persen en daar is ze dan:

Trotse mama:

Eerste poging om te staan

Laatste foto van vannacht, geheugenkaart vol


Vanmiddag heeft Sabine nog wat foto's gemaakt:


Een vosje, met Sabino kenmerken, net oma Roos.

Weer een veulen van Famke die een beetje vroeg geboren is, 11 april was de datum, maar helemaal gezond. Stond binnen een half uur, dronk binnen een uur en het meconium kwam meteen na het drinken los. Ook de nageboorte kwam snel, half uurtje, alles volgens het boekje dus.