Geplaatst 
Hoe het begon.:
Rowan ging samen met een vriendin (J.) naar de wei waar haar paard Fabulous staat. Ze zouden even gaan kijken en daarna wat gaan drinken op de manege.
Dat is er niet meer van gekomen.
Fabulous at al een paar dagen niet helemaal geweldig, maar dat is niet iets waarbij je je direct ernstige zorgen maakt.
Alleen merkte J. op, toen Fabulous van haar weg liep dat er allerlei vieze prut (rood & bruin) uit haar vulva liep.
Dit was niet goed. Direct een dierenarst gebeld.
Die kwam, maar wachten duurt natuurlijk altijd lang.
Dit was niet goed, dit was echt heel erg mis! Fab. had een inwendige onsteking aan haar vulva die helemaal doorgelopen was naar de baarmoeder. Bij de 1e keer opvoelen zei de D.A. dat het veulen geen teken van leven meer gaf.
Rowan was geheel in tranen. Haar eerste veulen, het eerste veulen van Fab. En dan dit.
Het veulen moest opgewekt worden, dat gebeurde. Uiteindelijk bleek er nog wél leven te zijn.
Maar de D.A. gaf het weinig kans. Als het eenmaal uit de merrie zou zijn en de navelstreng zou los komen, dan gaf ze het veulen 3 tot 4 minuten.
WONDER boven wonder is dit kleine wondertje, nu 22 uur later nog steeds aan het vechten voor haar leven!
Ik ben vanacht samen met Rowan wezen overnachten in de stal bij merrie & Veulen.
Merrie wilde er niet veel van weten, had zelf nog onwijs wel last van krampen.
Dus om het uur hebben we de merrie gemolken en het veulentje gevoerd met de fles.
Het was een verschrikkelijke nacht, vaak kijken en denken, "beweegt ze nogwel, ademt ze nog wel? " Erg veel stress en weinig slaap!
Maar de volgende dag brak aan (Vandaag dus.)
De D.a. zou om half 11 weer komen voor Fab om haar baarmoeder te spoelen.
We kregen rond 10 uur telefoon, ze had een spoedgeval, ze kwam later, hoeveel later was niet te voorspellen.
Rond 12 uur kwam er een andere D.a. (uit dezelfde praktijk) het erf op gereden. Daarna is er iets verschrikkelijks gebeurd.
De merrie moest gespoeld worden, in het begin was de merrie erg meewerkend en stond aardig stil, maar later kon ze de pijn niet goed meer verdragen. en begon te draaien, maar je moet weten dat het veulen dus nog wel in de stal lag. Op een gegeven moment maakt de merrie zo'n rare beweging, dat ik het veulen nog net kon beschermen en heel hard K*T riep. Ik zei, "kunnen we het veulen niet beter even in een andere stal leggen". Dit was niet nodig. We moesten de merrie gewoon goed vast houden. Je raad het al, ik had naar mijn gevoel moeten luisteren, want even later ging het wel mis, de merrie stond boven op dit al zo kwetsbare veulentje!
Verschrikkelijk wat voor een gevoel er DAN door je heen gaat. Toen het veulentje snel in de stal ernaast gelegd. WONDER boven wonder had het alleen een schaafwondje in haar lies.
De merrie moest uiteindelijk verdoofd worden, want het deed haar zoveel pijn, dus we konden het haar ook niet kwalijk nemen dat ze op haar veulen was gaan staan. (We hadden zelf, en de D.A. ook, gewoon beter moeten weten en handelen naar ons gevoel! )
Nadat de merrie helemaal gespoeld was, hebben we de stal goed uitgemest en het veulentje terug gelegd.
De merrie was echt te gevaarlijk voor haar veulen, daarom hebben wij besloten om voor de veiligheid van het veulentje, mama en veulentje te scheiden van elkaar. (Ze "kapte" nogal vaak met haar voorbenen naar het veulen. )
Nu ligt het veulentje heerlijk op een elekstrische deken, om haar goed op temperatuur te houden, flessen die dienen als kruikjes en een fleece deken over haar heen. Ze krijgt nogsteeds om de 1 á 1,5 uur 100 ml moedermelk.
Dit merrietje heeft als naam gekregen, hopelijk kan ze die naam blijven dragen en blijft ze bij ons! :
Absolutely Early Miracle of Class.
Helpen jullie voor ons duimen, bidden, hopen?
Bloot, Net gevoed en omgedraaid, even snel foto's gemaakt nu deken er toch af was!
Slaap lekker! (nou ik ga naar bed hoor, vanacht was veeeel te zwaar
! )
zal duimen voor t hummeltje. 
hopelijk komt het goed en haalt ze het! sterkte! 
