Laatst had ik een topic geplaatst over het voor het eerst naar buitengaan met een paard alleen. Het ging hierbij om een ruin die verder altijd met zijn moeder naar buiten is geweest, maar omdat ik endurance wil gaan rijden, wilde ik ook graag alleen proberen.
Vandaag hebben we het weer geprobeerd. Mijn vader op de kar met de merrie ervoor, en ik op de ruin. Eerst weer samen een flink eind gereden, dan ik eens een stuk vooruit gereden en dan mn vader bleef stappen, en andersom. Dat ging niet heel erg goed. Vooral bij het achterblijven had ik het moeilijk hem in stap te houden, en is het ook lastig omdat ze elkaar horen hinniken. Na een uurtje zijn we allebei gesplitst. Heb ik eerst echt een kwartier gedraaft, waarna hij mooi rustig draafde, lang teugeltje gegeven en liep ie mooi met lage hals. Toen lekker een stuk gestapt en hij stapte nu ook mooi ontspannen. Nog wel af en toe hinniken maar gewoon rustig! Ik heb hem heel erg beloond en steeds gezegd van: braaaaaf goedzo! Ik was zoooo blij!!!
Eindelijk mooi een stuk gelukt! toen weer terug naar huis gereden in rustig drafje/stap. En ging prima! Ga gelijk morgen weer even proberen denk ik!
Wat vinden jullie ervan? Goed aangepakt op deze manier?
Nog meer mensen ervaring hiermee?