Ik zit met een klein probleempje.
Ik ben al 3 jaar de eigenaar van een leuke Gelderse ruin. Ik heb hem al sinds dat hij 5 maanden is. Nu is het voor hem ook tijd om zadel mak gemaakt te worden. Geen probleem en zo gedaan. Ik ben samen met mijn moeder een aantal stallen afgegaan. Het liefste wilde ik een stal in de buurt, met weidegang. Normaal voer en goed hooi. Daarnaast vind ik geduld een schone zaak en dat wil ik ook voor mijn paard. Iemand die de tijd wil nemen om hem netjes op te leiden. Het hoeft geen wedstrijd paard te worden, maar de basis dingen kennen is toch wel een groot pluspuntje.
Wij zijn terecht gekomen bij een nette stal ( ik zet geen namen online, en de stalnaam ook niet. Je kan me altijd een pbtje doen. ) De rijbak is groot, netjes en overzichtelijk. Niet te druk en lekker licht. De buitenbak is ook zeer netjes en de weides zijn klein, maar met een routine zet de man alle paarden buiten. De stallen zijn 3 x 3 en is dus kleiner dan dat mijn paard gewend is. ( kan ook niet alles hebben, aangezien hij de gehele dag buiten staat. ) Het gesprek liep moeizaam maar toch hadden mijn moeder en ik een goed gevoel erbij.
Hij staat er sinds 8 oktober. Dus nu een volle week. Er werd mij beloofd dat hij op de wei kwam voor tenminste 4 uur. Ook zou er iedere dag mee gewerkt worden. Daarnaast zou hij ook in de stapmolen komen staan.
Bij aanvang werden we al niet al te hartelijk ontvangen. Meneer had haast en wij waren iets later dan verwacht. ( hiervoor hebben we hem gewaarschuwd. Aangezien dit de 3de keer was dat mijn paard op de trailer zou komen staan. We waren 10 minuten later dan de afgesproken tijd. ) Ik moest mijn paard op stal zetten en ik zou nog een mailtje of smsje krijgen met als mijn paard verplaatst zou worden.
Ik ben Maandag direct gekomen om een keertje te kijken. Aangezien er mij werd beloofd dat hij de maandag meteen zou gaan beginnen met longeren.
Het was toen 11 uur. Weides stonden vol, maar mijn paard was nergens te bekennen. Andere stallen doorgelopen, hier stond hij ook niet. Toen ben ik door zijn eigen stallen gelopen. Helemaal achteraan vond ik mijn eigen paard. ( dit na 15 minuten lopen en zoeken ) Langs een gigantisch dun paard. De twee andere paarden in die rij zien er wel netjes uit. Zijn stal zag er super uit en heb ik ook geen commentaar op. Wel deed zijn waterbak het niet, heeft hij geen voerbak en stond er nat kuil wat hij blijkbaar te eten kreeg. Waardoor ik dus water in plaats van vast mest vond. Hierover heb ik de man gebeld en hij heeft me beloofd dat hij mijn paard goed hooi zou geven.
Ik was er donderdag weer. Zelfde tijd, 11 uur. Mijn paard stond weer niet op de wei. Er was niemand te bekennen, dus kon helaas niet vragen of hij buiten was geweest. Ik had zijn deken anders omgebonden, want ik heb nergens ( niet eens onder de buik ) een zweetafdruk gevonden of gevoeld.
Vandaag was ik er weer. Zijn deken zat nog steeds hetzelfde omgebonden als donderdag. Ik heb hem simpel geborsteld maar zag hem steeds trekken met zijn been. Nou die is dus flink dik geworden. ( betreft een been ) Ik heb hem afgespoten, en ben daarna een ommetje gaan maken op het erf. Diezelfde weg als mijn paard iedere dag naar de wei zou moeten lopen. Hij schrikt bij alles, de stoelen, emmers zelfs de kruiwagen. Alsof hij deze niet eerder heeft gezien. ( Laat ik even zeggen dat hij absoluut geen angsthaas is. Hij loopt overal vastberaden langs zolang hij het even heeft mogen besnuffelen. Ik ken mijn paard. ) Hij is best heet aan het touw, Wat ik nog niet mee heb gemaakt. Maar eens moet de eerste keer zijn. Met weer een raar gevoel naar huis gegaan. Want ja, je laat je paard bij een vreemde achter. Na twee keer bellen, en twee keer zijn weggedrukt heb ik een smsje gestuurd.
Deze heb ik bij deze post bijgevoegd. Ik vind het verontrustend dat als ik bel hij mij zo snel mogelijk weg wil werken. Ik heb maandag een keer gebeld met de vraag of hij braaf was met longeren, daarnaast heb ik hem verteld dat de waterbak het niet deed. ( Goliath heeft nogal moeite met het hoofdstel en loopt graag achteruit. Maar toen ik de vraag stelde zei hij dat hij hem zonder problemen heeft kunnen longeren met hoofdstel en zadel. ) Hierbij kreeg ik het antwoord. Ja hij was braaf, leuk beestje, waterbak zal ik wel naar kijken als ik tijd heb. En toen kapte hij het gesprek af en werd er opgehangen.
Ik kom twee tot drie keer kijken in de week, en steeds ga ik er met een raar gevoel weg. Ik leg veel geld neer om mijn paard te laten beleren, maar volgens mij word er niets mee gedaan.
Hieronder het smsje, en de foto van zijn benen.


Stel ik me aan of heb ik het recht om een beetje ongerust te zijn.
Wat zouden jullie doen in deze situatie??
Ik heb 3 jaar lang alles gedaan om mijn paard perfect in conditie te krijgen en hier naartoe geleefd. Maar dan krijg je dit opeens over je heen.
Mijn excuses als het niet in het juist staat.