mick75 schreef:Ik heb zowiezo nooit begrepen dat iedere gup met een pony zomaar de weg op kan, zonder enige vorm van opleiding whatsoever.
Goed, een paar voorbeeldjes uit de dagelijkse praktijk op plaatsen waar regelmatig kinderen zonder begeleiding buitenrijden. De eerste is bij een kinderboerderij (die niet meer bestaat of in elk geval niet meer de zelfde eigenaar heeft en ook geen ponies meer heeft). Iedereen die zei dat ie zin had om te rijden mocht zo een pony pakken en het park in. Of je kon rijden deed er niet toe, van te voren werd je nog even verteld dat als je schopte hij ging lopen, als je harder schopte hij ging draven en als je nog harder schopte hij ging galopperen, als je wilde remmen moest je heel hard aan de teugels trekken en als je links wilde trok je aan de linkerteugel en rechtsaf aan de rechterteugel. Hoppa, kind erop en gaan met die banaan. Maar voordat ze in het park waren moesten ze nog wel even een drukke, doorgaande weg oversteken of een stukje omrijden en eronderdoor, dat deed dus niemand. Wel moest je als automobilist regelmatig in de ankers (de oversteekplaats lag niet erg overzichtelijk) omdat er een paar kindjes van een jaar of 8 in galop aan kwamen en geen zin hadden om te remmen, of het remmen niet bij lukte. En dan waren ze in het park, waar ze gewoon op het voetpad reden. Iedereen die in de weg liep werd aan de kant geschreeuwd en gecholden of gewoon omver gereden. Als je met de in de buurt gelegen manege een buitenrit wilde maken gebeurde het regelmatig dat je in rengalop gepasseerd werd door die guppen die niet konden rijden en alleen maar wilden galopperen.
Een ander voorbeeld: Het dorp waar de mijne staat. Een echt paardendorp en ook daar heb je een paar kinderen van grofweg tussen de 10 en de 12 jaar oud met Shetten. Zij kunnen best rijden op zich, helaas lijken ze dat te vergeten zodra ze het erf afgaan. Rijden midden op de weg, hun pony's schieten alle kanten op de weg over, schelden en tieren. Zij zijn ook van mening dat iedereen maar voor ze aan de kant moet en alles moet wijken voor hun pony's.
Nog een voorbeeldje uit de dagelijkse praktijk: Een clubje volwassenen van een pensionstal, die als hobby heeft op zondagmiddag met mooi weer een buitenrit te maken en meteen even goed bij te kletsen. Zitten de helft van de tijd achterstevoren op hun paard, hebben totaal geen oog voor wat er om ze heen gebeurt en rijden lekker stapvoets, achterstevoren, in het midden van de weg. Dat er een hele file achter ze ontstaat hebben ze niet eens in de gaten en ook zij zijn alles behalve vriendelijk als je ze vraagt of ze ook af en toe even om zich heen willen kijken. En omdat de kopruiters veelal achterstevoren zitten hebben ze ook geen idee wat ze tegemoet komt en dat heeft ook al een keer een trekker in de sloot betekent. De kopruiters hadden de trekker niet zien of horen aankomen, zo druk waren ze in gesprek, en de trekker wilde liever geen paard met ruiter op z'n motorkap. Moet wel toegeven dat hun paarden wel echt verkeersmak zijn.
Ik denk toch dat het meer zegt over de mentaliteit van het paardenvolk in jouw dorp dan over het nut van willekeurig welke regels.
Ik denk ook niet dat regels of ruiterbewijsverplichtingen ook maar enige invloed daarop hebben; alleen al gezien het feit dat die boer liever de sloot inrijdt dan dat ie gewoon even wacht en dat paardenvolk zichzelf in de problemen laat helpen.
Nogmaals; laten we dan ook examens invoeren voor het recht op het produceren van nageslacht........
Sjolvir schreef:Ik gooi het over een andere boeg.
<knip>
Kinderen in het verkeer zijn altijd een risico, omdat ze het gevaar niet altijd zien en impulsief zijn.
Of ze nou fietsen of autorijden of skaten.... Echter met een paard kan je wel heel veel meer schade
aanrichten aan anderen dan met je fietsje.
Niet om het een of ander, maar als het op de hoeveelheid schade aankomt spant de jeugd-in-auto toch echt de kroon in deze context! Niet alleen in aantallen, maar ook in de omvang van de schade per geval......