Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-09 10:04

Re: stap je af of niet als..

Geplaatst: 16-09-09 10:04

Ik weet niet wat ik zou doen.Kijk als je paard er vandoor wil gaat die toch wel,of je er nou op zit of er naast staat.
Als je hem aan de hand hebt kan je wel met je volle gewicht hem tegen houden.Zit je erop ,dan kan je hem alleen via het bit proberen tegen te houden.Dus ja,wat is wijsheid?dat je gewoon geluk moet hebben.

**Geplaatst**: 16-09-09 10:10

Geplaatst: 16-09-09 10:10

pharagirlke schreef:
hangt van het paard af. Zo kwijt geld niet bij elk paard, bij mijn merrie kan je er best effe naast gaan staan. Die laat je ook keurig weer opstappen, fris of niet.... Stukje opvoeding ook denk ik eerlijk gezegd

... right..

Een paard dat zijn instincten volgt vergeet alle opvoeding die hij van de mens heeft gehad hoor.. Pfff wat is dat nou weer voor iets..

Ik vind ook dat het van het paard afhangt, ik blijf er meestal op zitten, omdat ik dan beter kan aanvoelen wat er gaat gebeuren. Mijn merrie kan eerst heel kalm lijken, terwijl het van binnen borrelt en het kan er dan opeens uit knallen. Erop kan ik haar net wat beter sussen en aandacht afleiden. Ze is echt een binnenvetter en die kunnen vrij heftig reageren. Soms stap ik wel af, als ze echt bang is en ergens niet langs durft, dan begeleid haar aan de hand, ik tussen haar en het enge geval in. Schijnbaar is het dan toch prettiger om een volger te zijn

.

In jouw situatie had ik er wel op blijven zitten, als het had gekund haar om gedraaid naar de auto, hand opsteken naar de auto om die te laten stoppen en hem langzaam voorbij laten komen (desnoods half op de weg staand

) en dan ziet ze ook de paarden. Dit schept toch wel wat overzicht voor een paard. Chaos brengt chaos, zeker bij zo'n instinctief dier als een paard.

**Geplaatst**: 16-09-09 10:15

Geplaatst: 16-09-09 10:15

Nou ik vind het dier niet helemaal goed verkeersmak als hij bang is van een auto toch?
Maar dat dacht ik, sorry

**Geplaatst**: 16-09-09 10:16

Geplaatst: 16-09-09 10:16

Nee ik zou nooit afstappen, vind het veel enger naast het paard dan op het paard als je in een enge situatie zit. Aan de hand heb je (imo) veel minder te vertellen, als ze dan schrikken hou je de teugels toch niet en rennen ze zo weg. Ohz gaat me dat iig makkelijker af

.
Op een gegeven moment voelt een paard ook dat je angstig word, die denkt; oh er komt een auto aan, goh laat ik eens lekker ff druk doen want dan gaat m'n baas mooi van m'n rug af en zo word het alleen maar erger!

**Geplaatst**: 16-09-09 10:19

Geplaatst: 16-09-09 10:19

bo0tjeee schreef:
Nou ik vind het dier niet helemaal goed verkeersmak als hij bang is van een auto toch?
Maar dat dacht ik, sorry

de situatie kan áltijd zo zijn dat er toch nog een schrikreactie plaatsvindt
als die reactie versterkt wordt door andere factoren in de omgeving kan het áltijd fout gaan

hij kan staan slapen voor een toeterende vrachtwagen maar toch schrikken als hij langs een knisperende plastic zak in de berm, een auto met teveel toeren, en een weiland met rennende paarden moet
teveel prikkels en dus een gigantische schrikreactie omdat hij vindt dat hij het niet meer aankan..

dat bedoelde ik te zeggen

@henrieke; ben ik het niet mee eens..

ik ga van zijn rug af als ik het eng vind, maar hij misbruikt het niet.. Hij doet pas stom als ik ook stom doe.. hij gaat niet denken ''goh ik ga het baasje eens pesten want dan gaat ze van mijn rug af..'' hij pakt de mogelijkheden die jij hem geeft, ben jij bang geef je hem de mogelijkheid en de kans om óók bang te zijn, op wie moet hij immers vertrouwen?
Op dagen dat ik het vertrouwen wél heb kan ik overal langs namelijk, zonder dat hij pest, omdat hij dan de mogelijkheid niet krijgt van mij

ben ik bang gaat hij dansen en vervelen, omdat hij op mij niet kan vertrouwen op dat moment..

snapje? mijn kijk erop hoor

**Geplaatst**: 16-09-09 11:06

Geplaatst: 16-09-09 11:06

WolinLotte schreef:
pharagirlke schreef:
hangt van het paard af. Zo kwijt geld niet bij elk paard, bij mijn merrie kan je er best effe naast gaan staan. Die laat je ook keurig weer opstappen, fris of niet.... Stukje opvoeding ook denk ik eerlijk gezegd

... right..

Een paard dat zijn instincten volgt vergeet alle opvoeding die hij van de mens heeft gehad hoor.. Pfff wat is dat nou weer voor iets..

Als de opvoeding van een paard niet door zijn instincten heen kan komen, heb je te weinig opvoeding gegeven. Juist omdat een paard dat er vandoor gaat levensgevaarlijk is (met name voor onschuldige omstanders) dien je je paard zodanig op te voeden dat de kans daarop bijna nul is. En ja, dat kan gewoon bij de meeste paarden en bij de paarden waarbij dat niet kan heb je 2 keuzes: je blijft op afgesloten terreinen of het paard verdwijnt in de worst.
Het is een kwestie van je eigen verantwoording nemen, neem voorzorgen die passen bij het opleidingsniveau van het paard. Als jij een paard niet veilig aan de hand kunt geleiden, dan heb je er ook niets op te zoeken. Als jouw paard niet onder controle blijft als er iets geks gebeurt, dan ga je niet alleen met dat paard naar buiten en daarbij maakt het niet uit of dat aan de hand of onder het zadel is.

**Geplaatst**: 16-09-09 13:19

Geplaatst: 16-09-09 13:19

Het blijven dieren Waratje, alles kan onverwachts gebeuren!! Zelfs mijn ouwe knol van 27 jaar die "bomproof" is schrok laatst van een opvliegende vogel en ging er vandoor en reken maar dat die een gedegen opvoeding heeft genoten!! Toevallig ging de Tinker mee en samen gingen ze in galop ervandoor en die Tinker is al helemaal een makke beer. Op dat moment dus niet en op dat moment waren de instincten sterker dan haar opvoeding!!!!! Dus wat een flauwekul zeg; je opvoeding sterker dan zijn instincten!!! Wie dat verzonnen heeft.
Niet voor niks kunnen paarden die geen stap verkeerd zetten opeens over mensen heen springen in angst! Dan is je opvoeding ver te zoeken. Je eigen verantwoording nemen betekent jezelf bekwaam achten om een situatie in te schatten voor je paard en omstanders waarin hij zich veilig kan bewegen! Dus desnoods even een oprit in om die 'enge' trekker voorbij te laten gaan of vragen of vragen of die vrouw met die kinderwagen misschien even stil zou willen staan, zodat jouw paard veilig kan passeren, omdat hij het eng vind. Een o zo brave hond, die noooooit achter je konijnen aan gaat kan op de hei zo in zijn instincten op gaan, dat hij lak heeft aan jouw opvoeding.

Het blijven dieren en ze worden geboren met die instincten en denk je nu werkelijk dat in bepaalde situaties jouw opvoeding sterker is dan zijn 'oer-wil'? En inderdaad moet je kennis nemen van het opleidingniveau van je paard. Met een net zadelmakke driejarige mag ik hopen dat je niet zo maar de weg op gaat, maar waar lees ik dat in haar beginpost?

**Geplaatst**: 16-09-09 13:28

Geplaatst: 16-09-09 13:28

Je kunt gewoon niet alles voorbereid hebben .... wanneer verwacht je nu bijv. hanggliders op het strand, niet 1 maar tientallen ... nou ik niet

(... om maar wat te noemen)

**Geplaatst**: 16-09-09 13:30

Re: stap je af of niet als..

Geplaatst: 16-09-09 13:30

of een quad-rit in een stiltegebied in een bos.. (waar je te paard overigens zeker in mag, maar alleen gemotoriseerd bestemmingsverkeer)

**Geplaatst**: 16-09-09 13:54

Geplaatst: 16-09-09 13:54

Normaal blijf ik ook altijd zitten. Ik ga ook eigenlijk nooit alleen naar buiten.. Als er niemand te paard mee kan gaat m'n vriend op de fiets mee.. hier heeft hij ook veel steun aan.. alleen laatst werd het iets teveel voor mijn pony en m'n vriend fietste door (had niks door

).
Maar er kwam dus een giga trekker aan.. Normaal reageert die van mij daar niet extreem op, kijkt er naar verder niet.. Maar meneer op de trekker moest natuurlijk even extra gas geven.. En aangezien hij 2 grote wagens erachter had.. wat nogal lawaai gaf.. stond mijn pony op de rem en in zn achteruit... Hij loopt dan ook gewoon de weg op.. Aangezien meneer op de trekker niet heel even rustig wou gaan rijden ben ik er toen wel erg snel afgesprongen.. het is dan ook meteen goed..
Het was ook wel zo dat in het weiland waar we langs kwamen net op dat moment paarden aan kwamen rennen, die ook erg bang voor de trekker waren.. Mijn pony wou toen graag mee, wat ik erg begrijpelijk vind.. Heb m in de berm gezet en kon ook weer opstappen.. de trekker die we daarna tegen kwamen reed gewoon rustig en er was niks aan de hand..

En als ik er op was blijven zitten, was mijn pony inclusief mij voor de trekker uit blijven lopen/rennen.. Geen goed idee in mijn ogen..

**Geplaatst**: 16-09-09 14:01

Geplaatst: 16-09-09 14:01

Eerder bleef ik liever zitten.

Maar nu heb ik een paard die toevallig een blessure heeft en ik moest daar lang mee aan de hand stappen. Hij is erg netjes opgevoed; al is hij gespannen, hij blijft netjes naast me. Als hij even wegspringt, is hij makkelijk weer in te houden en loopt daarna weer braaf naast mij.
nu mag ik weer stappen onder de man en is daarin makkelijker gespannen en gaat dribbelen. Hij heeft ook wel eens de neiging om te draaien.

Toen ik laatst aan het rijden was en een enorme vrachtwagen met hijskraanwagen erop tegenkwam (zo'n 3 meter breed en Knaloranje) vond het paard het echt te eng en draaide direct om. Toen heb ik het paard omgedraaid, hij bleef staan, ik heb beloond en afgestegen. dat zag ik zelf ff niet zitten en ik had in mijn achterhoofd dat hij aan de hand overal met mij langs gaat.
Dat was ook zo, hij snuifde wat, maar hij bleef braaf.

Bij dit paard ga ik dus inderdaad liever ernaast staan bij zulke momenten.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het paard niet lang gereden heb en zeker niet op buitenrit, dus mogelijk wordt het anders als we beter op elkaar ingesteld zijn...

**Geplaatst**: 16-09-09 14:20

Geplaatst: 16-09-09 14:20

Het hangt idd heel er af van je paard en de situatie, denk ik.
Meestal probeer ik erop te blijven zitten.
Mijn oude pony was echt als de dood voor trekkers. Als die ze alleen al hoorde werd hij helemaal gek, laat staan zien.
Ik heb het 1 keer geprobeerd om erop te blijven zitten, want vind dat eigenlijk de beste manier.
Hij draaide helemaal door.
Uit ervaring heb ik geleerd met hem, dat hij rustiger blijft als ik er dan even afga en hem vertrouwen geef als ik hem aan de hand vast heb. Maar het gevaar blijft idd met er weer op te komen. Gelukkig kon ik heel makkelijk weer op hem komen.
Maar alsnog ligt het denk ik heel erg aan het paard zelf en de situatie.

**Geplaatst**: 16-09-09 14:31

Re: stap je af of niet als..

Geplaatst: 16-09-09 14:31

WL vind je de

echt nodig?

**Geplaatst**: 16-09-09 14:32

Geplaatst: 16-09-09 14:32

Ik ben idd ook 1 keer afgestapt. Ik reed op een ondergrond van zand wat een nieuw fietspad moest worden. Het "pad" stopte bij een rand puin wat de overgang fietspad naar de rijweg moest worden. Mijn fjord gaat op de terugweg op dat pad aan de kletter en ik was bang dat hij al zijn benen zou breken op die puinbak. Ik kreeg hem gelukkig terug maar met een beetje teugel ging hij weer, toen toch maar ernaast gesprongen en daardoor werd hij wel rustig en te voet het laatste stukje afgelegt. Voor mijn gevoel heb ik toen het beste gedaan.

**Geplaatst**: 16-09-09 14:36

Geplaatst: 16-09-09 14:36

Ik zou erop proberen te blijven maar ben ook wel eens afgestapt om dat ik angstig werd, bv tractor die niet afremd, of toeterende auto's waardoor paard flipt.
Ik denk dat je iedere gebeurtenis gewoon ter plekke moet bekijken en dan een besluit nemen die je op dat moment verstandig vindt.

Gelukkig is het goed afgelopen trouwens, je zal je wel rot geschrokken zijn denk ik, pfffff paarden, leuk maar jammer dat ze soms zo schrikkerig zijn

**Geplaatst**: 16-09-09 14:40

Geplaatst: 16-09-09 14:40

Naaltje schreef:
@henrieke; ben ik het niet mee eens..
ik ga van zijn rug af als ik het eng vind, maar hij misbruikt het niet.. Hij doet pas stom als ik ook stom doe.. hij gaat niet denken ''goh ik ga het baasje eens pesten want dan gaat ze van mijn rug af..'' hij pakt de mogelijkheden die jij hem geeft, ben jij bang geef je hem de mogelijkheid en de kans om óók bang te zijn, op wie moet hij immers vertrouwen?
Op dagen dat ik het vertrouwen wél heb kan ik overal langs namelijk, zonder dat hij pest, omdat hij dan de mogelijkheid niet krijgt van mij ben ik bang gaat hij dansen en vervelen, omdat hij op mij niet kan vertrouwen op dat moment..
snapje? mijn kijk erop hoor

Ja ik snap het. Maargoed, zo heeft ieder zijn mening, ik vind het nog steeds niet slim om eraf te gaan. Bij ons op stal zijn er ook een aantal mensen die het paard niet van het erf af krijgen, die paarden weten het precies want hun gaan er gelijk af zodra het paard al z'n hoofd opzij draait en dan lopen ze het begin stuk. En dan gaat er iemand anders op datzelfde paard rijden en die rijd er zo mee weg... paard heeft het zo door wie erop zit! Ik heb dit (toen ik voor het eerst naar buiten ging) ook gedaan, paard ging ook stil staan en draaide om, ik terug gedraaid, nog geprobeerd maar wou niet, toen ben ik er dus af gegaan. Had ik achteraf dus nooit moeten doen

, de keer erop ging ik weer rijden, begon ze al eerder stil te staan en wou niet meer verder. Toen heb ik haar ook zo hard aangepakt, toen heb ik nog 5 min. met haar in de brandende zon gestaan en uiteindelijk liep ze verder, daarna heeft ze het nooit weer geprobeerd.

**Geplaatst**: 16-09-09 14:44

Re: stap je af of niet als..

Geplaatst: 16-09-09 14:44

Bang zijn en rot doen is nog wat anders, eentje die bang is. Als je afstapt van een bang dier en hem gerust stelt, gaat ie niet met je voeten rammelen, verwissel je angst en rottigheid, dan heb je wel een probleem maar IMO zou je dat wel uit elkaar moeten kunnen houden. Dus neen, afstappen betekent niet dat ze het per definitie zullen misbruiken. Een paard dat gewoon rot doet ga ik ook niet af overigens. Wel als ze bang zijn.

**Geplaatst**: 16-09-09 14:50

Re: stap je af of niet als..

Geplaatst: 16-09-09 14:50

Ja oke dat is waar, maar ook al kom ik een trekker/vrachtwagen of iets anders "engs" tegen, zou er altijd op blijven, als je er naast staat voel ik me al snel machteloos als ze echt wat zouden doen, als je rustig blijft en een beetje met je paard praat of hem beloont scheelt ook al een hoop, en er vooral zelf niet teveel op uit doen, net zo rijden alsof er niets aan de hand is.

**Geplaatst**: 16-09-09 14:52

Geplaatst: 16-09-09 14:52

erop.
Als je ernaast loopt en hij rent weg ben je hem kwijt.
ALs je erop zit en hij rent weg ga je mee.

**Geplaatst**: 16-09-09 15:01

Geplaatst: 16-09-09 15:01

Ik heb maar 1.2.3 tellen nodig om ernaast te staan (en weer erop te klimmen, kwestie van oefenen).
Ik spring er echt wel af

Heb altijd het gevoel dat ik in "enge" situaties aan de hand veel meer te vertellen heb en daarnaast
het paard ook meer vertrouwen kan geven om er langs te gaan, omdat ik zelf voorop kan gaan.
Mijn persoonlijke voorkeur ligt gewoon bij eraf stappen. Maar heb ook stalgenoten die dat juist absoluut niet willen en zich
er naast niet veilig voelen.
Ieder zn ding

(en als je erop zit en hij rent weg en je valt eraf heb je nog geen paard, en kun je er misschien nog niet achteraan ook doordat je in de kreukels ligt. Daarbij zijn er ook genoeg dingen te bedenken die je kunt doen als je ernaast staat, om hem te kalmeren of tegen te houden).

**Geplaatst**: 16-09-09 15:08

Geplaatst: 16-09-09 15:08

Henrieke schreef:
Ja oke dat is waar, maar ook al kom ik een trekker/vrachtwagen of iets anders "engs" tegen, zou er altijd op blijven, als je er naast staat voel ik me al snel machteloos als ze echt wat zouden doen, als je rustig blijft en een beetje met je paard praat of hem beloont scheelt ook al een hoop, en er vooral zelf niet teveel op uit doen, net zo rijden alsof er niets aan de hand is.

Bij sommige paarden werkt dat. Het paard dat ik nu rijd voor iemand kan doodsbang zijn als je er op zit, zo snel je er naast staat kalmeert hij (en dan kruipt hij haast in je :')

)

**Geplaatst**: 16-09-09 15:11

Geplaatst: 16-09-09 15:11

Is per paard verschillend...
Bij mijn paard kan ik er beter langs gaan staan in gekke situaties omdat ze dan rustiger blijft als dat ik er op blijf zitten. Bij mijn oude pony kan ik er beter op blijven zitten, omdat ik weet dat het niks uitmaakt en ze toch over me heen loopt als het te eng word

**Geplaatst**: 16-09-09 15:23

Geplaatst: 16-09-09 15:23

Ik blijf zitten. Altijd.

Tenminste met mijn eigen paard. In principe is hij bomproof en overal langs te rijden (spelende kinderen, vuurwerk, grote stoet motoren, carnavalsoptocht), maar heel soms knapt er een draadje in zijn hoofd. Dan ziet hij een spook en dan begin ik er niets mee. Als ik zo'n bui voorzie (meestal na een avond heel onrustig weer), dan ga ik die dag dus niet eens op pad.
En mocht ik toch in zo'n situatie belanden (wat helaas wel eens is gebeurd), dan blijf ik zitten en probeer ik omstanders om hulp te vragen. Verder laat ik mede-weggebruikers weten dat ze even niet moeten passeren. Heb al eens op een steigerend paard stoptekens naar automobilisten lopen afgeven. Om vervolgens een fietser te vragen of hij voor mijn paard uit wilde fietsen, zodat ik er voorzichtig achteraan kon lopen.

Probleem met mijn paard is namelijk dat als hij al gek is, dan moet je er niet naast gaan staan en zijn teugels vastpakken. Dan protesteert hij als een malle. Kopschudden, steigeren, achteruit, vooruit. Hij stopt niet. Dan zoekt hij gewoon een manier om te gaan. Terwijl als je erop zit, dan is er in die zin niets aan de hand. Goed hij staat vaak te trippelen op zijn plaats, soms steigert hij wat, heel soms ook nog paar pasjes achteruit, maar ik hou hem wel gewoon bij me. En mocht hij ervandoor gaan, dan zit ik er nog op en kan ik hem stoppen.
Bang om te vallen ben ik niet, bang om verplettert te worden onder zijn hoeven omdat hij zich van me vrij wil maken als ik ernaast sta wel.

Nee hoor, ik zit er heerlijk bovenop. Daar voel ik me veilig en vertrouwd.

Maar ik moet zeggen, bij mijn shetlander die ik samen met zijn verzorgstertje aan het beleren ben. Laat ik haar dus wel afstappen als het kleine mormel ergens onrustig van wordt. Verschil is alleen dat de kleine uit onervarenheid onrustig wordt en zich dan makkelijk laat kalmeren door iemand ernaast. En niet omdat er een draadje in zijn hoofd knapt.

**Geplaatst**: 16-09-09 17:43

Geplaatst: 16-09-09 17:43

Christah schreef:
Ik blijf zitten. Altijd.

En mocht ik toch in zo'n situatie belanden (wat helaas wel eens is gebeurd), dan blijf ik zitten en probeer ik omstanders om hulp te vragen. Verder laat ik mede-weggebruikers weten dat ze even niet moeten passeren. Heb al eens op een steigerend paard stoptekens naar automobilisten lopen afgeven. Om vervolgens een fietser te vragen of hij voor mijn paard uit wilde fietsen, zodat ik er voorzichtig achteraan kon lopen.

Goed dat je het zo op weet te lossen

Maar wat als er geen omstanders zijn? In het bos oid. Of als hij schrikt van een voorbijrijdende auto die vervolgens
doodleuk doorgast als je paard door het lint gaat (spreek uit ervaring).

wijzig: even in je profiel gespiekt, wat een gave tinker!!

**Geplaatst**: 16-09-09 19:28

Geplaatst: 16-09-09 19:28

@ xNursiex : Schrikken van een auto oid zal niet voorkomen. Maar goed, ik kan me een situatie indenken waar hij spoken in het bos ziet en dat er vervolgens een auto passeert.
Gelukkig heb ik de situatie nog niet gehad dat een auto niet wilde stoppen voor een stopteken van mij. Maar als mijn paard midden op de weg staat te steigeren, dan zie ik geen andere mogelijkheid voor een automobilist. En als Duncan in de berm staat te stuiteren, en de automobilist denkt er veilig langs te gaan, dan moet hij dat doen. Daar kan ik dan ook weinig aan doen. Enige dat ik kan doen is mijn paard gewoon bij me houden, en zorgen dat hij de weg niet opspringt.

En als ik in het bos een probleem heb, en er is geen enkele mede-weggebruiker oid, dan is er eigenlijk ook weinig gevaar. Dan blijf ik er ook opzitten, gewoon wachten totdat meneer besluit weer normaal verder te kunnen gaan. Of soms abnormaal. Gut ja, dan gaan we er toch stuiterend langs. Ook prima. En als het echt niet wil, dan bijvoorbeeld omdraaien (ook al ben ik daar geen voorstander van) of als het dicht bij huis is, naar huis bellen om te vragen of iemand even wil komen helpen. Hij gaat namelijk echt overal langs als ik erop zit en er iemand naast loopt/fietst (zolang degene die er naast loopt de teugels maar niet vast pakt, haha), maar zover is het gelukkig nog nooit gekomen.

En bedankt voor het compliment.