Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-06-16 19:20

Geplaatst: 08-06-16 19:20

Ik heb maar weinig redenen om af te stappen....
1 om te plassen
2 bij een pauze
3 als mijn paard kreupel is
En in zeldzame gevallen om een hek open te doen waar stroom op staat en het hek "krom is" niet te paard te hanteren is.

Groot verkeer rij ik gewoon langs en mocht het iets dusdanig groots zijn en of lawaaierig zijn dan schiet ik een oprijlaan in of iets anders waar ruimte is en wacht het af.
9 van de 10 keer geeft paard er niets om en ik heb maar 1 keer in de sloot gelegen met hem omdat meneer weer eens te druk was met vanalles dan met mij.
Dat was 1 keer en niet weer

(paard is wat slimmer geworden )

Mijn mening op paard heb je meer te vertellen en zit je vaak veiliger.
Als ik paard dat zich los rukt en of steigert en jou een tik verkoopt of je omver loopt etc etc etc.
op zijn rug lift je mee in het bezopen gedrag en kun je makkelijker corrigeren.

**Geplaatst**: 08-06-16 19:22

Geplaatst: 08-06-16 19:22

Ik stap júist af! Niks mis mee. Ik snap de opvatting ook neit dat je er niet af zou 'mogen'. Volgens mij heb je dan op de grond geen goede afspraken gemaakt.

Ik stap trouwens ook wel eens af om gewoon een stukje te wandelen, vooral op lange (stap)ritten.

**Geplaatst**: 08-06-16 19:31

Geplaatst: 08-06-16 19:31

Ik stap nooit af. 1) omdat ik er dan niet meer op geraak of met moeite 2) omdat het paard er uiteindelijk altijd wel langs gaat (op welke manier dan ook).
Met 1 van de jongere paarden vroeger ben ik uiteindelijk wel gestopt, werd staatsgevaarlijk in z'n reacties.
Omhoog komen of een bok of karpersprong gaat nog, paard dat erbij gaat liggen omdat hij met zichzelf geen blijf meer weet was even bizar, met paard en al de sloot in was het paard meer onder de indruk dan ik, maar de dag dat hij me met een gigantische bok op z'n hals lanceerde en er volgas vandoor ging (ik ondertussen me vastkrampend aan z'n manen) vanwege een wiebelend blaadje, heb ik besloten dat het ook nog leuk moest blijven en hem niet meer gereden (was bijrijdpaard).
M'n huidige merrie springt ook 2 meter in de lucht voor een vallend blad of verkeerde zonnestraal, maar ze gaat er niet vandoor en is altijd overal langs te krijgen, al dan niet hupsend, groot verkeer is sowieso geen probleem met haar *brievenbussen daarentegen

*.
Bij geen van beide paarden had/heb ik het idee dat afstappen zou helpen.

**Geplaatst**: 08-06-16 19:31

Geplaatst: 08-06-16 19:31

Als ik alleen ben stap ik nooit af. Is nooit nodig, krijg paard altijd overal voorbij, desnoods kost het wat tijd.
Met twee is een ander geval. Als het andere paard op kop gaat en stopt, dan stopt de mijne ook en gaat er niet meer voorbij. Enorm frustrerend, maar in zo'n geval ben ik dus wel al moeten afstappen.

**Geplaatst**: 08-06-16 19:38

Geplaatst: 08-06-16 19:38

Wanneer afstappen bij buitenrit?

Je stapt af wanneer jij dat nodig vind. Ik vind dat zoiets paard/ruiter gebonden is. Bij het ene dier kun je beter blijven zitten, bij het andere kun je beter afstappen.
Zelf maak ik altijd een snelle inschatting, dus soms blijf ik zitten en met een beetje aandringen loopt ze er wel langs, maar soms is ze er helemaal af en is het beter om af te stappen. Mijn merrie kalmeert een stuk sneller en voelt haar vertrouwder als ik naast haar sta.
Mijn merrie zal bij schriksprongen altijd van mij wegspringen, daarvoor heeft ze teveel respect voor diegene naast haar.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:01

Geplaatst: 08-06-16 20:01

rommulus schreef:
9 van de 10 keer geeft paard er niets om en ik heb maar 1 keer in de sloot gelegen met hem omdat meneer weer eens te druk was met vanalles dan met mij.
Dat was 1 keer en niet weer (paard is wat slimmer geworden )

Jaloers op jouw paard. De keren dat mijn paard achteruit de greppel of zelfs een ondiepe sloot in zijn gelopen zijn niet meer op één hand te tellen. Gelukkig gaat het tegenwoordig beter met buitenrijden, maar die greppel/sloot deert hem niks.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:04

Re: wanneer afstappen bij buitenrijden?

Geplaatst: 08-06-16 20:04

De mensen die zo een problemen hebben naast hun paard... Jeetje... Dat is er toch iets mis imo...

**Geplaatst**: 08-06-16 20:06

Geplaatst: 08-06-16 20:06

Ik vind het erg fijn om te lezen dat het steeds normaler lijkt te worden om af te stappen als je gevoel je dat zegt. Ik ben nog van die generatie waar je dat niet hoorde te doen, het is puur dat ik altijd té eigenwijs was om me daar wat van aan te trekken. Als we vinden dat het beter is om naast elkaar te lopen dan doen we dat gewoon.
En heel stiekem vind ik het vreselijk aandoenlijk als zo'n paard je dan strak in de gaten houdt als je een potentieel strotvliegend item benaderd, je verbijsterd aankijkt dat je zomaar zo'n moorddadige pompoen of baal kuil durft te schoppen, moed verzamelt en dan zelf ook gaat snuffelen.

Maar inderdaad, het ligt maar net aan de combinatie van paard, ruiter en omstandigheden. Beetje aanvoelen wat het fijnst lijkt op zo'n moment en dat vooral doen. Zelfs al is dat omkeren...

Heb dat één keer gehad. We kwamen het bos uit bij een veld en daar hadden ze voor het eerst kuil ingepakt. Een veld vol kuilbalen 'midden' in het bos. Zag er uit alsof er een alienkip met heel hoge nood was geland om d'r eieren kwijt te raken. Kreeg paardlief gewoon niet overtuigd dat dat gewoon voer was (geloof me, dat duurt, zo makkelijk krijg je mij niet overstag) en we zijn uiteindelijk maar omgekeerd en hebben een andere weg genomen. Liever een rijtechnisch of opvoedkundig probleem dan dat je jezelf en je paard de prut in rijdt omdat je zo nodig door zo'n veld moet.
Was ook gewoon écht een heel bizar gezicht...ze zal het gevoeld hebben, denk ik dan maar, dat ik ook wat van mijn paadje af was.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:17

Geplaatst: 08-06-16 20:17

Voor dat ik in het natuurgebied kom moet ik over een best drukke weg. Aangezien het een 30 km zone is en er als debiele rijden stap ik regelmatig af bij groot verkeer. Vrachtwagens, tractoren en ook vaak wielrenners. Niet dat mn paard het op een loopje zal zetten. Maar toch... Vind het altijd fijner om er dan naast te staan

**Geplaatst**: 08-06-16 20:20

Geplaatst: 08-06-16 20:20

TurdusMerula schreef:
De mensen die zo een problemen hebben naast hun paard... Jeetje... Dat is er toch iets mis imo...

Je zou toch bijna denken dat het dieren zijn

**Geplaatst**: 08-06-16 20:23

Geplaatst: 08-06-16 20:23

Ligt aan het paard... bij die van mij zit ik er liever op. Dan heb ik veel meer controle en blijft die ook rustiger. Sowieso is hij nooit bang voor verkeer, machines e.d.
Eerder voor bloemen en boomstammen :')

**Geplaatst**: 08-06-16 20:27

Geplaatst: 08-06-16 20:27

ik ben slechts 1x afgestapt..

maar dat was omdat mijn pony besloot in galop rechtsaf te gaan naar stal, waar ik linksaf het pad wilde volgen net na een sprong in het bos :')

verder sluit ik mij bij Rommulus aan, om te plassen voor mijzelf dan.. ponylief kan dat prima terwijl ik erop zit..

Andere reden is als hij het echt te bond zou maken in paniek.. de mijne stuitert dan op z'n plek.. meestal trapt hij alle vier de hoeven om de beurt eenmaal stevig de grond in en dan is het weer goed. Als hij echter zou gaan jumpen op z'n plek waardoor ik mij niet meer zeker zou voelen, dan zou dat voor mij eventueel een reden zijn om af te stappen als het echt niet voorwaarts op te lossen is.

Andere nog niet voorgekomen oorzaak zou kunnen zijn voor mij, als ik alleen of met twee rijd en we komen een specifiek punt of voorwerp echt niet voorbij en de keuze zou worden, route aanpassen of eraf en erlangs lopen.. Maar gezien het feit dat we van de week een opeenstapeling van trickers hadden voor een of beide pony's en we ze er binnen 2 minuten langs hadden, geloof ik niet dat dat echt voor gaat komen

mijn pony vind het overigens prettiger om gewoon onder het zadel ergens langsgebracht te worden.. dan wanneer ik afstap en hem ga leiden.. Want dat versterkt voor hem het gevoel dat er dus iets abnormaals gaande is.. anders zou ik wel gewoon blijven zitten en al fluitend doorrijden.

TurdusMerula: in mijn geval geen 'grote' problemen.. alleen mijn pony vind het gewoon prettiger als ik hem onder het zadel langs iets 'engs' leidt en eventueel erbij praat.. dan wanneer ik er voor af ga stappen (als ik al lopend ben en we moeten langs wat engs is er verder weinig aan de hand.. zolang ik er dus niet speciaal voor ga af of opstappen.. want dan is er dus iets)

Laatst bijgewerkt door elenaMM77 op 08-06-16 20:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-06-16 20:27

Geplaatst: 08-06-16 20:27

JudArthos schreef:
TurdusMerula schreef:
De mensen die zo een problemen hebben naast hun paard... Jeetje... Dat is er toch iets mis imo...

Je zou toch bijna denken dat het dieren zijn

Natuurlijk is er altijd een onvoorspelbaar component maar wat ik hier lees...
Paarden die niet te houden zijn vanaf de grond. Dat vind ik echt gevaarlijk...

**Geplaatst**: 08-06-16 20:33

Geplaatst: 08-06-16 20:33

TurdusMerula schreef:
Natuurlijk is er altijd een onvoorspelbaar component maar wat ik hier lees...
Paarden die niet te houden zijn vanaf de grond. Dat vind ik echt gevaarlijk...

als een paard dat schrikt 3 meter naar voren lanceert en je zit er op.. blijf je als je een beetje correct zit wel zitten.. Als je het paard aan de hand leidt, en hij lanceert van schrik 3 meter naar voren, lig je plat op je snuit is mijn ervaring (ok, hij liep keurig iets achter mij, maar schrok zo hevig dat hij bij het lanceren mijn schouder licht raakte, dus dat vooruit vliegen en buikschuiver maken ging relatief gemakkelijk). Daarna stond hij ook keurig stil.. Maar ik denk dat dat eerder bedoelt wordt met 'niet houden' aan de hand.. als ik erop had gezeten en hetzelfde was gebeurd had ik er waarschijnlijk nog gewoon opgezeten en blauw gelegen van het lachen om z'n onnozele reactie en vervolgens het weer als een lammetje stilstaan. Nu lag ik vooral blauw te wezen zonder te lachen.
..

dat paard was er een die prima te houden was.. hij schrok zich alleen volkomen onverwacht de tyfus ergens van (ik weet nog steeds niet waarvan trouwens :')

)

**Geplaatst**: 08-06-16 20:38

Geplaatst: 08-06-16 20:38

Ik stap af bij alles wat rijd behalve fietsen, daar voel ik mezelf fijner bij. Vaak durf ik als ik wat meer buiten rij wel gewoon te blijven zitten bij auto's, maar ik ben een keer van haar af gereden (en tal van keren is ze weggesprongen/zich dood geschrokken door auto's die langs kwamen razen) en ze is een keer opgejaagd door iemand met een crossbrommer dus ik sta er nu liever naast.

Ze slaat overigens nooit op hol hoor, maar ze springt wel op zij en wil wel eens een stukje vooruit schieten. Niks ergs dus. Ik ben gewoon bang dat er weer zo'n idioot langs komt waardoor ik ernaast lig of dat ze een keer tegen een auto aan spring of een sloot in ofzo.

Ze wordt er niet slechter van als ik af stap, juist rustiger. Dus als ik me daar veiliger bij voel doe ik dat gewoon

Het is een zandpad waar een paard en auto precies naast elkaar passen (hier en daar is er extra ruimte) maar er wordt vaak erg hard gereden dus dat vind ik gewoon niet fijn.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:43

Geplaatst: 08-06-16 20:43

Pluizebolpum schreef:
Ik vind het erg fijn om te lezen dat het steeds normaler lijkt te worden om af te stappen als je gevoel je dat zegt. Ik ben nog van die generatie waar je dat niet hoorde te doen, het is puur dat ik altijd té eigenwijs was om me daar wat van aan te trekken. Als we vinden dat het beter is om naast elkaar te lopen dan doen we dat gewoon.
En heel stiekem vind ik het vreselijk aandoenlijk als zo'n paard je dan strak in de gaten houdt als je een potentieel strotvliegend item benaderd, je verbijsterd aankijkt dat je zomaar zo'n moorddadige pompoen of baal kuil durft te schoppen, moed verzamelt en dan zelf ook gaat snuffelen.

Maar inderdaad, het ligt maar net aan de combinatie van paard, ruiter en omstandigheden. Beetje aanvoelen wat het fijnst lijkt op zo'n moment en dat vooral doen. Zelfs al is dat omkeren...

Heb dat één keer gehad. We kwamen het bos uit bij een veld en daar hadden ze voor het eerst kuil ingepakt. Een veld vol kuilbalen 'midden' in het bos. Zag er uit alsof er een alienkip met heel hoge nood was geland om d'r eieren kwijt te raken. Kreeg paardlief gewoon niet overtuigd dat dat gewoon voer was (geloof me, dat duurt, zo makkelijk krijg je mij niet overstag) en we zijn uiteindelijk maar omgekeerd en hebben een andere weg genomen. Liever een rijtechnisch of opvoedkundig probleem dan dat je jezelf en je paard de prut in rijdt omdat je zo nodig door zo'n veld moet.
Was ook gewoon écht een heel bizar gezicht...ze zal het gevoeld hebben, denk ik dan maar, dat ik ook wat van mijn paadje af was.

Heel herkenbaar verhaal ( tot en met de kuilbalen aan toe... die waren er vorige week nog niet , en dus levensgevaarlijk )
Ja ik voelde me wel eens een doos, maar niet meer sinds ik een keer tegen m'n gevoel in ben gegaan en er een scheurtje in m'n bekken aan over heb gehouden.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:43

Geplaatst: 08-06-16 20:43

TurdusMerula schreef:
Natuurlijk is er altijd een onvoorspelbaar component maar wat ik hier lees...
Paarden die niet te houden zijn vanaf de grond. Dat vind ik echt gevaarlijk...

Soms gaat het ook niet om niet kunnen houden. Die van mij houdt ik makkelijk aan de hand. Is meestal ook zeer braaf. Maar als hij dan ooit een keer schrikt gewoon lomp. In januari heeft hij mijn voet verbrijzeld doordat hij zich echt rot schrok en de lucht in sprong en op mijn voet neer kwam. Hij was na dat sprongetje meteen weer helemaal zen en braaf :')

alleen de schade was al gemaakt. Als ik erop zit, blijf ik wel zitten... ook met een sprongetje op de plek.

Echt niet te houden aan de hand vind ik ook not done hoor. Maar een lomp ongelukje zit soms in een klein hoekje en voor mijn gevoel heb ik erop minder risico

**Geplaatst**: 08-06-16 20:46

Geplaatst: 08-06-16 20:46

Ik ben ook wel eens afgestapt als er een hele grote trekker op ons afkwam op een weggetje waar ik niet goed opzij kan. Paard vindt dat dan toch wel spannend, is verder niet bang voor auto's of andere voorbijgangers maar zo'n grote trekker is gewoon net iets te groot. Hij wilde vluchten en ik had geen veilig gevoel op zijn rug, dus toen ben ik afgestapt en we zijn langs de kant gaan staan. Dat geeft hem een wat veiliger gevoel omdat ik dan naast hem sta, en voor mij omdat ik dan niet bang hoef te zijn dat mijn paard er vandoor gaat.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:48

Geplaatst: 08-06-16 20:48

ja dat doe ik, als ik merk dat de situatie mij in gevaar kan brengen, hoe egoïstisch het ook klinkt. Als mijn paard er vandoor gaat of steun nodig heeft sta ik er liever naast, al kan ik natuurlijk over het algemeen wel blijven zitten als hij wegschiet. Als er echt wat engs voor mijn paard is dan ga ik te voet langs het object. Het liefst stap ik met kruk op natuurlijk, maar, het lukt me wel om zelfstandig op te stappen (1.82 m). Anders zoek ik een grote steen, bankje of hekje oid, of vraag ik aan een voorbijganger of diegene Raymond even wilt vasthouden.

Heb het onlangs nog meegemaakt, mijn paard schoot achter dat van mijn zusje aan. Ik was zelf niet bang te vallen, en heb in volle overgang geprobeerd mijn zusje in te halen om haar pony af te remmen. Zusje is uiteindelijk gevallen maar ik ben er bij stilstand gelijk afgesprongen en heb haar pony vastgegrepen die gewoon rustig begin te grazen.

Ik ben sowieso een schijterd op buitenritten

**Geplaatst**: 08-06-16 20:50

Geplaatst: 08-06-16 20:50

Ik stap af als ik merk dat mijn verzorgpaard zich niet aanstelt. Hij heeft wel eens momenten dat hij 'gewoon die kant niet op wil' en komt dan een halve meter (of minder) van de grond. Doorzetten, net van een andere hoek benaderen en ik krijg hem toch die kant op.

Echter stond ik laatst op een smalle wildbrug, waar hij nog niet eerder over was geweest. Aan de ene kant een grote muur waar hij net niet overheen kon kijken, aan de andere kant een hek van gaas, en tussen de planten iets dat hij, in combinatie met het geluid van het verkeer dat hij niet kon zien, echt heel eng vond. Ik ben afgestapt, toen durfde hij wel onder luid gesnork verder te lopen. Verderop opgestapt, alles weer goed. Er had iets serieus fout kunnen gaan als ik was blijven zitten.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:52

Geplaatst: 08-06-16 20:52

Tortilla schreef:
Ik stap af als ik merk dat mijn verzorgpaard zich niet aanstelt. Hij heeft wel eens momenten dat hij 'gewoon die kant niet op wil' en komt dan een halve meter (of minder) van de grond. Doorzetten, net van een andere hoek benaderen en ik krijg hem toch die kant op.

Echter stond ik laatst op een smalle wildbrug, waar hij nog niet eerder over was geweest. Aan de ene kant een grote muur waar hij net niet overheen kon kijken, aan de andere kant een hek van gaas, en tussen de planten iets dat hij, in combinatie met het geluid van het verkeer dat hij niet kon zien, echt heel eng vond. Ik ben afgestapt, toen durfde hij wel onder luid gesnork verder te lopen. Verderop opgestapt, alles weer goed. Er had iets serieus fout kunnen gaan als ik was blijven zitten.

Als Ray 'ronkt', is dat voor mij ook ene hint, dat hij zich écht degelijk druk maakt.

**Geplaatst**: 08-06-16 20:52

Geplaatst: 08-06-16 20:52

Ik stap in principe nooit af, maar heb het laatst een keer toch gedaan. Was de tweede buitenrit met mijn nieuwe paard, die totaal niet verkeersmak was. Hij deed alles super goed, tot we in het bos vanaf het zandpad een houten brug over moesten steken. Waren een hoop eenden enzo onder door aan het zwemmen en hij durfde er gewoon echt niet op te stappen. Toen ben ik afgestapt, heb hem mij laten volgen over de brug, toen weer opgestapt en ben 10 keer de brug op en afgestapt met hem zodat hij ook merkt dat hij er met een ruiter op zijn rug ook gewoon over heen kan. Verder stap ik nooit af, ook omdat wanneer hij iets eng vindt en het op een rennen zet je toch iets meer te zeggen heb zolang je er op zit. Ohja, nog een keer afgestapt toen ik een beschermer dreigde te verliezen

**Geplaatst**: 08-06-16 20:53

Geplaatst: 08-06-16 20:53

Mijn fjord is absoluut bomproof, maar soms bij hele drukke kruispunten oid, stap ik af, vind ik een iets veiliger gevoel. vooral als er weinig ruimte is om Opzij te gaan. Bij enge andere dingen is even laten kijken meestal genoeg, maar als t toch te eng is, kan ik beter afstappen, anders wordt t zo'n gedoe

**Geplaatst**: 08-06-16 20:56

Geplaatst: 08-06-16 20:56

Ik ben ooit eens afgestapt, paard danste vrolijk verder op mijn voet.. resulteerde in een zomer in het gips. Ben daarna nooit meer afgestapt

**Geplaatst**: 08-06-16 21:04

Geplaatst: 08-06-16 21:04

Nee ik stap niet zomaar af. Want ik reed ooit een paard dat daar perfect op inspeelde en dan net deed alsof ze bang werd voor bijvoorbeeld een wapperend zakje aan prikkeldraad.. terwijl ze normaal bomproof was, was het nu opeens eng. Ik was de rit ervoor wel afgestapt omdat ze klem werd gereden tussen een grote dodge ram en een tractor op de dijk met aan beide zijden afrastering.
toen ging ze achteruit en dat werd zo gevaarlijk dat we bijna tegen het prikkeldraad zaten. Ik stapte toen af en ben met haar de andere kant op gerend en heb flink gevloekt op beide heren in de tractor en dodge.

Daarna maakte ze er een beetje een spelletje van met me.
Ik heb haar er weer doorheen gekregen door gewoon te blijven zitten als ze zich aanstelde. Ze was nooit bang voor tractoren of wat dan ook.
Ik stap alleen af als mijn gevoel zegt dat het gevaarlijk is.