Anoniem schreef:Hoe kom je zo op ijsland terecht, Kuggur?
(ja met een vliegtuig...dat snap ik).
Lijkt me prachtig om eens te bezoeken.
Schip was óók een optie geweest, maar je hebt gelijk, met het vliegtuig
Nu alweer ruim zestien jaar geleden, het (niet al te vast omlijnde) plan was om hier een jaartje te werken.
Zo goed als nog nooit op een paard gezeten ontdekte ik de ijslandertjes, kocht mijn eerste, Jökull binnen een half jaar na aankomst.
Momenteel hebben we er acht dit voorjaar rijd ik er voor de vierde keer een in (Þoka), en besla ze zelf.
We hebben ook een kudde schapen sinds een kleine vijf jaar, deze winter honderd ooien, elf jaarlingen en zes rammen. De paarden zijn erg belangrijk bij de jaarlijkse roundup van de schapen met hun lammeren van het hoogland. Ik deed daar al aan mee voor ik eigen schapen had.
Ik train nu ook bordercollies voor dat drijfwerk, Gláma is inmiddels onmisbaar, en een volgende pup is in de planning.
Deze roundup stelt behoorlijk hoge eisen aan ruiter en paarden (wij gaan meestal met twee paarden per ruiter), ruig landschap, bergachtig, je moet door moerassen en rivieren ploeteren, steile hellingen op en af. Ook behoorlijk onvoorspelbaar weer.
Het voordeel van een goed getrainde bordercollie is onder meer dat ik tenminste niet meer als een gek hoef te sprinten om vóór vluchtende schapen te rijden.
Niet ieder paard is hier geschikt voor (ik heb een stuk staal van zo´n twintig centimeter op m´n linker sleutel been geschroefd gekregen dankzij een "minder geschikt" paard (niet dat het ongeluk direct zijn schuld was, domme samenloop van omstandigheden in combinatie met zijn te nerveuze karakter)