Ervaringen met de ijslander: Een senioren ijslander gehad, eerst als verzorg paard, ietwat later overgenomen ( voor lichte recreatie, gezelschap voor me Haflinger).
Op een manege lessen gevolgd met een ijslander van de manege.
Dit waren echter wel Ijslanders met lager-gemiddeld temperament. En niet Sensibel.
Waarom een ijslander: Ze zijn niet zo groot. Ik heb ze als ongecompliceerd ervaren. Makkelijk in de omgang. En zeer vlakke gangen.
Dit alle voelde voor mij safe aan.
Wie ben ik: Beginnende ruiter ( niveau). Ik heb wel ervaring. Echter durf ik niet gelijk veel. Hiervoor moet ik vertrouwen opbouwen in het paard maar ook in mezelf.
Een goed gevoel bij het paard is voor mij heel belangrijk.
Ik ben iemand die spanning opbouwt( opgetrokken schouders, vast gaan zitten etc).
Gaat het goed, voelt het goed.. dan neemt neemt die spanning af.
Ik ben een rustig iemand, zacht van karakter. Maar wel onzeker... niet alleen met paarden hoor.
Er is mij geadviseerd een eigen maatje te nemen. Begeleiding/les te nemen.
Ik wil eigenlijk graag voornamelijk gaan buiten rijden.
Grondwerk vind ik ook fijn.
Past het IJslandse paard bij mij?
Of zijn deze normaliter toch te temperamentvol/sensibel... en is wat ik ervaren had een speld in de hooiberg.
Bedankt voor het meedenken
