Maflinger_S schreef:Weer lekker bezig geweest zo te zien, met uitproberen wat er wel en niet werkt. Fijn dat je een goed gesprek had met de boswachters en dat je toch regelmatig met 1 of 2 paarden op stap gaat. Dat nr. 3 dat zonder begeleiding doet, is dan weer een beetje jammer.
Mijn arabierig typje was de laatste tijd ook wat humeurig. Iemand die met veel verschillende paarden werkt vertelde me dat hij dat bij de meeste paarden had opgemerkt, dat ze mopperig en een beetje dwars waren, dus het hing in de lucht.
Wij zijn beiden wat dwars en mopperig. Probleem is dat we meer willen, maar vast zitten. De shims en kussens zijn nog niet toe gekomen, dus zadel past nog niet zoals het moet en ook al ligt het beter als de deuber, beperk ik me tot kortere ritten. Voorlopig is de lus van 8 km de max afstand die ik wil rijden. We kunnen beiden wel meer als dat, maar ik doe dat niet zo lang het zadel niet op hem aangepast is.
Daarnaast hangen we vast aan steeds hetzelfde rondje. Ja, ik speel vals en ga van de route om toch wat te variëren, maar dat kan me dus een boete opleveren. Vind het zo krom dat wandelaars en fietsers op alle paden mogen ook al is het geen bewijzerde route en een ruiter dat niet mag, maar als zelfs de politie de boswachter daarin steunt, moet je de gevolgen dragen bij betrapping. Jammer genoeg zijn een heel deel paden buiten de route net wel veel zachter voor de blote voeten van Quick en kan ik daar aan afstand, zuiverheid en tempo werken. Kan ook op de route, maar dan moet ie op schoenen of ijzers en daar hebben we dus een probleempje mee.
Zonder ijzers of schoenen kan ik ook niet op de 2de lus en de lus van 25 km is dan ook een no go. Het gebied hier is een oude rivier delta, vele paden liggen dus vol met keien. Kan niemand iets aan veranderen, het is wat het is. Normaal zijn Quick zijn voeten hard genoeg om eraan te wennen. Probleem is Quick zijn karakter. Smid is ondertussen van mening dat Quick een binnenvetter is en vooral focused op negatieve ervaringen. Ijzers zijn eng in zijn beleving, dus gaat ie vechten. Als hij net bekapt is, voelt hij de keien meer, waardoor hij de paden is gaan associëren met pijn en dus niet wil lopen en rug blijft bollen. En als je dan nadenkt, komt dat gedrag idd terug. Hij was niet bang van honden, 1 keer wordt hij opgeschrikt door een blaffende los lopende hond en nu zijn alle honden slecht. Idem met fietsers. Geen idee hoe ik zijn talent om negatieve ervaringen op te slaan kan ombuigen, maar het is zeker een werkpunt waarmee we aan de slag moeten. Naar mij toe houdt hij het gelukkig wel netjes en ik heb nog nooit het gevoel gehad dat het echt onveilig werd onder het zadel. Ik zit een korte uitbarsting normaal wel uit. Maar het is wel een beetje frustrerend dat ie zo in mekaar zit.
Zo lang zadel en voeten niet OK zijn, kan ik jammer genoeg ook niet afspreken met mijn buiten rij partner. Hij zou mij nog 2 routes laten zien waar ik van thuis uit naartoe kan. De ene loopt vooral over bospaadjes, zou nog gaan op blote voeten (maar daar zitten we vast met de afstand), de andere loopt over een oude mijn site. Lekker veel variatie in hoogte, maar door het mijn puin niet te doen op blote voeten.
Wordt dus nog ff geduld oefenen voor ons beide en lekker shaggy zijn op mekaar, maar we komen er wel. Tis dat we beiden niet bepaald uitblinken in geduld hebben.