Geplaatst 
Sinds 3 maanden heb ik mijn eigen ijslander meisje
Ze is 7 jaar, maar nog niet erg veel onder het zadel geweest. Ze heeft een stuur, een redelijke rem en een nog beter gaspedaal.
Het is best een hittepetitje, ze doet geen rare dingen, maar zij weet het beste welk tempo ze lopen moet (harrrrrd) en welke kant we op moeten...
Waar ik het meeste tegenaan loop is dat ze erg lateraal is en (bijna) niet draaft.
Ook is haar uitlaatklep als iets moeilijk of spannend word is harder lopen.
De draf oefen ik met name nu aan de longeerlijn. Inmiddels draaft ze behoorlijk goed aan de lijn. In het begin was het alleen schweinen, nu is het bijna alleen nog draven.
Onder het zadel komt het een klein beetje zo af en toe per ongeluk, maar ze valt er ook zo weer uit.
De 'tölt' is tja, geen takketakke maar ook weer geen twee takt (word het wel als ze 'te' hard gaat), het zijn 2 snel volgende tikken, en even later weer 2 snel volgende tikken.
Als ze harder gaat word het echt tweetakt, en dat kan ze behoorlijk hard, dat het naar mijn idee wel telgang is zegmaar, het gaat echt minstens zo hard als galop maar ik heb haar nog niet voluit durven laten gaan, dat gaat niet in mijn bos tot nu toe want dan krijgen we weer een bochtje
Haar stap kán heel ruim en met goede takt zijn, maar word als snel te gehaast en 'op eieren'. In de bak is dit nog erger als buiten. Buigen vind ze namelijk nog moeilijk, en dan gaat ze dus weer harder lopen waardoor het nog moeilijker word
Ik probeer het tempo zelf te reguleren, maar ik heb het gevoel dat ik haar dan de hele tijd erg in de mond moet zitten. Op mijn zit probeer ik ook en dat helpt wel wat hoor, maar te weinig om echt duidelijk effect te hebben. Ook zodra ik de hulpen stop gaat ze meestal weer harder. Waarop ik de hulp weer opnieuw geef, los laat, enz. Is ze wel rustig, beloon ik dat meestal met een langer teugeltje.
Heeft iemand tips hoe ik dit beter onder controle kan krijgen?
Vwb de tölt, als ze zou draven zou ik er nog niet echt aan beginnen en eerst sterker laten worden, maar aangezien ze ook niet draaft nog en erg kriegelig word van alleen saai stappen probeer ik het toch maar.
Ik probeer zo langzaam mogelijk uit te bouwen vanuit stap, probeer haar naar mijn hand toe te drijven, en het punt op te zoeken dat de viertakt net geen uhm, patroon word wat hierboven uitleg als ze lateraal word. Dit resulteert er meestal in dat ik of veel in haar mond moet zitten om het vol te houden, of ze te hard gaat en lateraal word. Ik merk wel, dan wanneer ze dreigt toch in draf te vallen ik even het takketak heb (dit probeer ik dan vast te houden), maar dan valt ze heel even in draf, en meteen weer terug in schweinen. Ook als ze wel draaft, vervolgens ook in draf te hard gaat, en ik haar terugneem, krijgen we even een stukje viertakt, en vervolgens weer schweinen.
Zijn er dingen die ik kan doen om het laterale te ontmoedigen/de viertakt te stimuleren? En vriendin van me zei al een beetje zigzaggen, dat vind ik erg moeilijk omdat ik al zoveel andere dingen tegelijk probeer te doen hihi.
Of misschien is er een vriendelijk hulpmiddel ofzo, ik heb geen ervaring met bijvoorbeeld gewichtjes en waar het goed voor is.
Nou het is een heel verhaal geworden
Maar ik hoop dat het een beetje heb kunnen uitleggen.Het tempo reguleren is wel het belangrijkste punt op dit moment denk ik, de rust er in brengen.
Weten jullie misschien nog een goede instructeur/ische in mijn omgeving?
Maar houd in je achterhoofd dat wegrennen een teken is van onbalans en gebrek aan kracht.
Het rechter maken gaat wat moeizamer dan gedacht
Maar voor TS zou het sowieso interessant zijn om te voelen wat er gebeurt bij linker- en rechterstelling, of er verschil is, en wat dan, en wat dat dan zegt 
Wat voor paard had je eerst? 
