Oke 
Hier het laatste deel van m'n verslag. 
Vrijdag; De dag van de springwedstrijd. Ik had me al op het ergste voorbereid gezien de springles. Maar het viel mee! 1 weigering op hindernis 2 (had weer eens niet goed gestuurd ) en verder ging het wel aardig, bochten soms wat te krap enzo, maar het was wel te doen. Ik kon ook behoorlijk schakelen en hij liep niet echt onder me weg (enkel keertje een stukkie). 's Middags was er pony-van-de-week-verkiezing, versier je paard het leukst.. nou, wij hadden thuis al wat verzonnen. Een koe! En we kozen Action, want die was goed van kleur voor een zwart-bonte koe. Hij vond het wel ff eng toen z'n hoofd door het laken moest, en hij vond al dat poetsen soms ook wat te lang duren. Verder wassie vet lief! En raad eens; we wonnen ook nog! *gaat foto uploaden
's Avonds was bonte avond, nouja, wij deden dus het alfabet.. was er nog een ander groepje die dat ook deed... dus hebben we het maar samengevoegd en kregen we bij elke letter 2 dingen. Verder was alles erg leuk om te zien. Een meisje kon dansen joh! Echt knap!
Toen nog een tijdje gelimbodanst ( lees; rugpijn krijgen ) en toen m'n bedje in.
En ook moest alles al zo veel mogelijk zijn ingepakt voor het avondeten (kamerinspectie), dus dat heb ik smiddags ook nog gedaan.
Zaterdag: Snif snif... Naar huis.. 's Ochtends om 10 over half acht al uit bed geslingerd om te gaan ochtendgymnastieken. Eerst ging iedereen even zitten, want we waren er toch nog niet allemaal. Toen we moesten opstaan, stond ik op, maar de mensen achter mij bleven zitten, dus ik liep daar voorlangs, net op het moment dat de leiding een kan water gooide. Resultaat; ik zeiknat, de rest nauwelijks nat. Ook had de leiding 'snachts nog mensen ondergekliederd met stift. Toen gegeten en gecorvee'd, gekletst met iedereen en maar wachten op de ouders. Van mensen afscheid genomen, nog meer gewacht, en toen waren eindelijk de ouders van m'n vriendin er. Die nog even rondgeleid, afscheid genomen van nog wat mensen, de leiding en Franny gedag gezegt en toen vertrokken we weer naar huis. Ik was nog bijna in huilen uitgebarsten..