Maandag weer op Collin gereden, hij is de laatste maand in zijn spookbui dat er maar een beperkt aantal ruiters op kan rijden. Hij is nu af en toe echt onhandelbaar, vliegt andere paarden aan wanneer ze rustig komen langsgestapt en loopt tegen je been in. Nu was ik het maandag helemaal zat en vroeg aan Paul of hij me alsjeblieft wilde helpen omdat ik het idee had dat ik een beetje aan mijn lot werd overgelaten wanneer Collin weer zo rot deed. Waarop ik vervolgens een uitbrander kreeg van Paul, dat hij ook niet wist wat te doen en dat hij hem liever kwijt was dan rijk in de lessen en dat mensen bang voor het paard waren. Nouja, toen wist ik ook niet echt wat me overkwam, dus toen is Paul er ff op gaan zitten om te laten zien hoe je hem goed kan aanpakken, maar daar was Collin ook niet echt van gediend. Dus hebben we nog een half uurtje meegelopen in de les na mij om Collin nog even een portie strafwerk te geven. Gelukkig had meneer toen door dat het spelletje voorbij was en was die aardig braaf. Paul legde toen nog wel uit dat hij soms ook niet weet wat hij moet aandragen omdat het gewoon niet werkt bij Collin en het bij hem meer de kunst is om erop te blijven zitten en dat ik één van de weinigen ben die hij er nog graag op ziet rijden. Da's dan natuurlijk weer een mooi compliment en ik zie Collin ook als een mooie uitdaging om mee te werken. Maargoed, ik ben benieuwd of hij nog lang dit gedrag blijft vertonen, want normaal vind ik het een heel fijn paard maar zodra hij anderen de hersens intrapt dan wordt het minder fijn.