Goed bezig Annelotte, met Charity!
Zo, wat een poedersuiker concours-avond zeg.
Gingen om half 6 weg, wil die poedersuiker-knol weer de trailer niet op, maargoed, na 5 minuutjes kwam iemand met het geniale idee een longe te gebruiken en offcourse, toen wou ze wel.
Daar aangekomen die knol er weer afgehaald, echter deed ze dit zelf zo gestoord dat mijn vader amper de tijd had de stang eraf te halen, ze vloog letterlijk van de trailer af.
Nou, toen proefje gereden uiteraard, punten terug: 175. Met 6 x het commentaar: te diep. Nou, prima, mijn punten zijn terrecht, maar dan zijn er gasten die gewoon dik in de 190 halen met een knol welke friekking sterren kijken. Mijn nieuwe tacktiek om na een jaar eens uit die friekking B te komen wordt ook: lekker sterrenkijken. Ben er nou zo zat van, woppa, dan probeer ik dit wel.
Nou, paard op de auto gezet, (ze liep er trouwens als een mak schaap op, alsof die knol door had dat er iets ging gebeuren waardoor mijn vader en ik strontsjaggereinig werden) willen we wegrijden, start de auto niet. Een uur op de ANWB gewacht, die de auto weer aan de praat kreeg (was onderhand alweer 9 uur). Rijden we de straat uit, raakt die auto overhit. Dus weer aan de kant gezet, ding laten afkoelen, weer weg gereden, gaan ineens alle lampjes op het dashbord knipperen. ANWB weer gebeld, die kerel aan de telefoon gewoon abnormaal onbeschoft, dat hij onze vraag niet snapte blabla...nou, de vraag was vrij simpel, maargoed.
Gewoon doorgereden, zijn we eindelijk weer op stal, paard liep wonderbaarlijk rustig en kalmpies van de trailer af trouwens, trailer weg gezet, valt echt ineens alles uit. Nou, auto dus echt stuk. Gelukkig dat we op stal waren. Mn vader met mijn fiets terug naar huis gefiets en ik met iemand van de manege die mij naar huis heeft gebracht met de auto.
Godsie, we hebben al eens een klapband gehad met een geladen trailer, nu dit...leuk hoor, op concours gaan.