Dat kan ik me voorstellen, dat je hem graag weer wilt zien. Ook ik sta te trappelen.. Soyeux heeft nog steeds fans dus 
Ik heb zelf 8 jaar lang met veel plezier op Soyeux gereden. Ik kwam (kom) niet vaak op het Lamoen maar als ik er was reed ik vrijwel altijd op Soyeux. Echt hele fijne herinneringen aan dat beestje. Toen hij verkocht werd heb ik ook nog overwogen hem te kopen, maar wat moest ik nou met een paard; ik had geen stalling, geen geld en geen tijd.
Maar ik heb maar altijd zo gedacht: het is een manegepony en dit gebeurt nu eenmaal met manegepony's, die worden op een gegeven moment verkocht. Ik kon alleen maar hopen dat hij bij een fijne nieuwe eigenaar stond en dat was dat. Verder wilde ik er niet naar opzoek ofzo, ik had in m'n hoofd gewoon afscheid genomen zegmaar 
Toen Jannette het vertelde moest ik toch wel even een traantje wegpinken.. want voor mij voelde het of ie dood was. Echt een raar idee om hem misschien weer te kunnen zien en knuffelen. (en ruiken! Misschien vinden jullie me nu raar als ik dit zeg, maar volgens mij hebben merenzen een eigen geur. Die ik laatst weer rook toen ik in Shera d'r manen ging snuffelen.. ik had zoiets van huh, ik ruik Soyeux!
)
En ik ben ook benieuwd hoe hij er nu uitziet; jij ook? Hij zal wel een dagje ouder zijn, maar hopelijk ziet ie er lekker gezond uit; het was toch nooit echt goed voor hem om zo laag in rang te staan.. weinig eten enzo.