Nou eenmaal op de manege aangekomen kregen we bijna direct het slechte nieuws te horen. Het is gewoon zo typisch...heel de dracht niks aan de hand en dan...een dood veulen. Verschrikkelijk gewoon. De hinniken van Odaymie waren ook echt zo schril en je hoorde haar gewoon om het veulen roepen.
Toen we nog bij Odaymie stonden kwam een lesgenootje naar ons toe met de mededeling dat ik op No Limit moest rijden.
Nou...dan sta je vreemd te kijken na het bericht dat er hier gister over No Limit geplaatst werd. Dus maar even naar M. gelopen om te vragen wat er nu de bedoeling van was. Volgens de DA zou het moeten kunnen om rustig aan op te bouwen. Dus dat idee maar in vertrouwen genomen en No Limit gaan poetsen. Daarna zadel erop, hoofdstel om en naar de bak. M. heeft hem even vast gehouden en daar gingen we. Rustig aan gestapt aan een niet te strakke teugel. No Limit heeft al een behoorlijke tijd stil gestaan, dus merkte wel dat hij wat spanning opbouwde en dingen aan het zoeken was. Op een gegeven moment even gekeken wat hij met wat meer druk zou doen, dit nam hij mooi aan, maar toen hij mooi naar beneden zakte begon hij gelijktijdig te stuiteren en te hupsen. Dus weer verder gereden. Nog een drafje gedaan terwijl M. keek, maar dit was zo bekeken want daar liep hij niet lekker in. Dus paard nog even aan de hand gestapt en naar stal gedaan. Volgens zeggen hebben ze wel een plan voor No Limit, maar het is dus zien in hoeverre het effectief is. Hij staat nu op pijnstillers en ontstekingsremmers, dus maar even zien. Heb het 'rijden' vandaag beschouwd als de laatste keer op hem gezeten te hebben. hoop natuurlijk dat hij weer goed wordt, maar ik heb er een hard hoofd in.Daarna naar de kantine gegaan om daar nog even met de kleine van M. te zitten. Rond 11:00 uur naar beneden gegaan om Oblix uit zijn stal te gaan halen en te poetsen. Daarna gaan opzadelen en even staan hannessen met mijn seatsaver. Dus hup naar de bak en erop. We waren zo'n 5 minuten aan het rijden en daar ging meneer al piepend en stuiterend bij de hoek bij de kleine bak. Dus paard even duidelijk gemaakt dat ik daar niet van gediend was. En ja als hij wil lopen dan kan dat maar wel wanneer ik wil. Dus gelijk gegallopeerd om duidelijk te maken dat miepen werken betekend. De rest van de les verder heeft hij nog wel wat gekeken, maar dat was het dan ook. Heb hem flink aan het werk gezet en aardig creatief geweest met de oefeningen. Schouderbinnen, schoudervoor, travers, wijken, oefeningen in galop enzovoorts. Alleen het stilstaan was een ding apart want dat zat er niet op. Aan het einde van de les paard verzorgd en daarna gaan eten. Vervolgens nog even gekeken bij Odaymie toen Djoon haar aan het stappen was en ook Oblix nog even nagepoetst. Tot slot nog geholpen met Ungaro vasthouden op de poetsplaats en toen op een gegeven moment naar huis.
Dus naar No Limit gegaan, staan kroelen en doen en hem gepoetst. Op een gegeven moment mocht hij de wei op met Odaymie en Kacharel. Vervolgens bleek dat ik niet helemaal op de tijd had gelet, dus naar Raffinee om die te poetsen en zadelen. In de bak erop en gelijk achter zijn veter aangezeten. In het begin dacht ik dat het nog ergens op leuk, maar vergeet het maar.
Ging echt helemaal nergens over, reed zwaar voorschut. Raakte helemaal gefrustreerd omdat het voor geen meter ging. Dus hup ik met mijn sentimentele gedoe zat mezelf zwaar in de weg, dus weer over de zeik.
De rest van de les ging eerst balken draven en op een gegeven moment springen. Heb toen al mijn gedachten aan de kant gegooid en dacht wat zal het ook ik ga gewoon meespringen, heb ik daar sch**t aan. Dus teugels op contact genomen en meegedaan met het balken draven en springen. Heb zo'n 60 cm gesprongen, dus vond het heel wat aangezien ik al zo'n 3 of 4 jaar niet meer gesprongen heb.
Daarna lekker buiten in de zon op een rustig plekje in het gras gaan liggen samen met Djoon en zo naar de paarden in de wei gekeken en lekker gekletst. Daarna de paarden naar binnen gezet en naar huis toe.
)
).
hmm...Zag wel Paris staan bij een lesgenootje die wel eens op Paco rijd, dus hoopte op een mogelijke ruil. Maar goed eerst even naar odaym die nu dus weer in de manegegang staat, rechts van Bontfire (van voren gezien). Even geknuffeld en toen het heugelijke nieuws de gang rond horen gaan. Eerst T dan maar eens uithoren over hoe het nu werkelijk zat en idd: Oaym was vrijdag weer gedekt en H wilde haar houden
.
Daarna werd ik opgehaald (mijn trouwe vriend met zijn mooie SH fiets helemaal door het dolle want hij ontmoette mijn moeder