las ik net op de Hyves van een vriendinnetje:
Citaat:
Lief paard,
Ik houd heel erg veel van je en koester je aanwezigheid in mijn leven. Ik wil je dan ook op geen enkele manier bekritiseren. Er zijn echter een paar kleine dingetjes in onze relatie waar ik je toch graag even op wil wijzen…
Om te beginnen ben ik me er al van bewust dat paarden harder kunnen rennen dan ik. Het is dus niet nodig dat je me dat elke keer dat ik de paddock in kom nog even demonstreert.
Probeer te onthouden dat ik lang en hard werk om het geld te verdienen dat nodig is om jou zo goed te onderhouden. Om iets terug te doen zou je tenminste kunnen doen alsof je blij bent om me te zien, ook als ik een hoofdstel in mijn handen heb in plaats van een emmer biks…
Het zou toch vrij duidelijk voor je moeten zijn dat ik een mens ben die op maar twee benen loop. Ik lijk in de verste verte niet op een krabpaal! Denk vooral niet dat ik niet door heb dat je me express door de lucht laat vliegen als je met je hoofd tegen me aanschuurt met de kracht van 600 kilo erachter.
Ik weet ook heel goed dat op mijn tenen stampen terwijl je me in de rondte duwt niet altijd even per ongeluk is…
Ik begrijp dat je je hand niet voor je neus kunt houden als je niest, maar ik zou het erg waarderen als je niet eerst een hoop stof en mest zou inhaleren voordat je je nies op mijn shirt en gezicht richt. Bovendien, als je je mond met water hebt gevuld maar niet van plan bent door te slikken, laat het dan even uit je mond lopen vóórdat je je hoofd op mijn schouder legt.
Nog een klein dingetje; ik weet dat je niet dol bent op je wormenkuur maar ik heb er de beste bedoelingen mee. Als je het dus toch per se nodig vindt om de helft weer uit te spugen, dan graag niet over mijn shirt.
Soms heb ik het idee dat het niet altijd even duidelijk voor je is welke rol je hebt in diverse situaties, laat me je adviseren:
Je stenen muur imitatie is prima als ik aan het opstijgen ben en je snelwandelaar imitatie wanneer ik aangeef dat we kunnen, niet andersom!
Je moet ook begrijpen dat springen bedoeld is als een gezamenlijke activiteit, met ‘gezamenlijk’ bedoel ik dat het de bedoeling is dat we samen over de hindernis gaan. Ik heb je gekocht om te berijden, niet om gelanceerd te worden…
Ik weet dat de wereld soms een enge plek is als je ogen aan de zijkanten van je hoofd zitten, maar ik heb een behoorlijk bedrag uitgegeven om je aan te schaffen en wil dus alles doen om deze investering te beschermen. Hieronder nog wat tips om het gepaste gedrag bij elke situatie toe te passen:
Als ik je halster om doe met een touw eraan en ik bind het andere eind van het halstertouw aan een ring, paal of wat dan ook, dan is het de bedoeling dat jij op die plek blijft. Het is ook prettig als halster, touw, ring en paal intact blijven. Natuurlijk begrijp ik dat sommige plotselinge harde geluiden je kunnen laten schrikken maar ik denk niet dat dat een excuus is om herhaaldelijk dure nieuwe touwtjes, halsters en gespen aan gort te trekken om vervolgens als een losgeslagen projectiel in de rondte te gaan rennen! Dit gedrag is niet bevorderlijk voor het doel dat we allebei nastreven; de bezoekjes van de dierenarts beperken!
In dit kader wil ik je er ook nog even op wijzen dat de stalgang niet ontworpen is om de Derby te lopen; het is geen racebaan! Het zou prettig zijn als je me dus niet door de gang heen zou slepen… Je lostrekken en zelf door de gang scheuren is ook geen optie, al moet ik inderdaad toegeven dat je dan een stuk harder kunt!
Ik kan je verzekeren dat los waaiende stukjes papier geen paarden eten. Omdat ik al heel goed weet dat je super atletisch bent hoef je me echt niet te demonstreren dat je vanuit stilstand 2 meter opzij kunt springen, en ook hoef je niet te laten zien dat je tegelijk een renpaard en een bokkende rodeohengst kunt imiteren om aan een wapperend ijspapiertje te ontsnappen!
Daarnaast, als zo’n papiertje echt zo levensgevaarlijk zou zijn is het wel het hoogtepunt van onvriendelijkheid om mij er als een soort mensenoffer voor op de grond te gooien zodat jij er gauw vandoor kunt gaan!
Op mijn erewoord dat de trailer niets anders is dan een manier van transport voor afstanden die te groot zijn om te lopen. De laadklep is niet de ingang van een leeuwenkuil of muil van een draak en zal daar ook niet op magische wijze in veranderen! De trailer is echt gemaakt voor paarden en ik beloof je dat je er precies in past. Het zou fijn zijn als je er ook rekening mee wilt houden dat ik meestal ergens op een bepaalde tijd moet zijn en het zou tof zijn als we, waar we ook heen gaan, vandaag nog aan zouden komen!
Tenslotte, om af te sluiten, mijn sterke en geweldige vriend, wil ik je er op wijzen dat wat er ook gebeurd tussen paarden en hun mensen, wij mensen zullen altijd van jullie houden. Sterker nog, onze banden met jullie helpen ons met onderling nieuwe banden aangaan, zelfs met volslagen onbekenden. Waar er ook maar paarden zijn, daar zijn ook “paardenmensen”, en voor alle mooie dingen en belevenissen willen we jullie bedanken.
Hoogachtend en met veel liefs,
Je trouwe baasje!
Lief mens.
Ik hou veel van je, en ik waardeer je pogingen om goed voor me te zorgen. Ik was verbaasd dat je me een brief schreef, ik had er nooit zo naar gekeken. Ik zal proberen kort in te gaan op al jouw punten.
Dat je niet zo hard kunt lopen snap ik. Wat ik niet snap is waarom je dus nog steeds achter me aanrent. Als je een minuutje wacht en wat lekkers voor me meeneemt kom ik graag naar je toe gerent!
Wat geld is dat weet ik niet. Alles wat ik weet is dat ik er blijer van wordt als je biks bij je hebt dan wanneer ik aan het werk moet. Dat je hard werkt wil ik graag geloven, ik merk het namelijk direct als je een zware of slechte dag hebt gehad, je humeur is dan om op te schieten.
Dat ik je soms voor de lol een zetje geef, tsja, een grapje moet kunnen toch? Je reageert zo leuk, en je doet er ook niets tegen. Jouw kant op niezen met een berg stof in mijn neus doe in inderdaad opzettelijk, ik probeer je duidelijk te maken dat ik het benauwd krijg van al dat stof in mijn stal! Mens, doe er wat aan.
Die wormenkuren zijn ronduit vies, en ja, jij staat altijd zo lekker dichtbij. Maar vooruit, omdat jij het bent zal ik voortaan mijn best doen.
Over dat springen een gezamenlijke activiteit is: tsja. Voor een goede ruiter zal dat inderdaad gelden. Maar jij rijdt zo beroerd op die hindernis aan, geeft me zo veel ruimte en zo weinig aanwijzingen. En als het niet hoeft, waarom zou ik het dan doen?
Over je aanwijzingen voor mijn gedrag. Ik snap dat jij het niet leuk vind om steeds nieuwe spullen te moeten halen, maar ik vind het niet leuk dat ik blijf schrikken. Ik heb gehoord dat er zoiets is als een training, misschien kunnen we daar eens aan meedoen? Dat zou ook direct het papiertjes probleem en het trailerprobleem oplossen. Als jij je nou op zou leren stellen als een leider die ik zou kunnen vertrouwen, en wat grenzen aan zou geven dan hoef ik ook niet steeds te schrikken en overal bang voor te zijn, en dat zou mijn leven ook een stuk prettiger maken!
Ik vind het fijn om te horen dat je van me houdt, ik hou ook van jou.
Knuffels,
Je paard