Gisteren kwam ik op de manege en zag dat ik was ingedeeld op Hugo, toen wist ik gelijk al dat het een groot feest zou worden. Ik rij schijnbaar heel mongolisch apart, want als bijna iedereen heel goed met een bepaald paard overweg kan dan kan ik dat niet. En de paarden die mij wel liggen, daar hebben veel anderen dan weer hun bedenkingen over.
Hugo, de grote, lieve braverik ligt mij dus totaal niet. Ik heb dr geen angst voor ofzo, en k vind het echt een schat van een paard, maar op de een of andere manier begrijp ik er geen snars van als ik op hem rij.
Je moet niet te fanatiek zijn, nou dan maar een tandje terug, en nog een beetje en nog meer. Tot ik op een gegeven moment mee zat te liften op een paard die van voor met zijn hoofd in zijn eigen houdinkje liep en zijn achterhand in tokio had laten liggen. Zo gauw ik been gaf stak hij zijn neus naar het dak en begon boos op zijn bit te knarsen. Hoe subtiel en zacht ik het ook probeerde, hij mag mij blijkbaar gewoon niet
Dan toch maar eens kijken of hij niet gewoon liep te klooien en eens strenger geweest, maar dan werd het alleen maar erger en erger.
Maar ook het verleggen van je been in een volte, het verzetten van je binnenhand naar binnen voor binnenstelling, het zwaarder maken van je lijf in een overgang terug, niets kon ik goed doen bij hem.
Ik zweer het, ik had zin om er af te springen en ter plekke door de grond te zakken van schaamte. 
Als een paard moeilijk is voor je dan heeft het zin om er vaker op te rijden om dat te oefenen. Maar als jouw karakter botst met dat van je paard dan weet ik niet of dat nog te lijmen valt. Ik vind het rijden op Hugo absoluut niet leuk, maar lekker met hem knuffelen op stal wel. Wat mij betreft laat ik het Hugo-rijden over aan de mensen die het vele malen beter kunnen dan mij (dat is dus praktisch iedereen
) en ga ik hem wel een keertje extra aandacht geven.....vanaf de grond wel te verstaan
Na de les alles zo gauw mogelijk verdrongen en lekker met de leskindjes whitney gaan poetsen. Altijd leuk twee nieuwe meiden, en ze zijn ook nog eens bloedfanatiek. Nu al, dus dat beloofd wat voor als ze er opzitten. Alle informatie wordt door die twee kinderbreintjes opgezogen en zo snel mogelijk opgeslagen, klaar om weer iets nieuws te leren. En ze kunnen natuurlijk niet wachten tot ze er op mogen. 
En ik heb me ook maar weer opgegeven voor de wedstrijd. Niet op Paco, want die trekt dat echt niet meer, ik heb nu een keer voor Kacharel gekozen. En nu maar kijken waar het schip strandt
Laatst bijgewerkt door djoontje op 11-03-07 18:29, in het totaal 1 keer bewerkt