Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
!!!







zo leuk
(oja, eentje kan ook nog: je hebt prachtige ogen zeggen..) Het was echt heel grappig. De lokale tv was er ook nog bij, dus het staat op band.
)
Nederland oo nederland...
Ik was zo blij dat ze niets raars hadden gedaan ofzo. Voor de rest nam ze me mee naar het winkeltje naast haar sallon. Allemaal make-up. Ik kreeg gelijk wat van alles in m'n handen gedrukt. Oogpotloodjes, lipsticks, lipcloss, nagelvijl, nog meer... Alles voor mij, alles gratis. 'wow, thank you.'
voelde wel goed compllimentjes. En andere foto's die op mijn album staan (ja ook een paar van de trektocht). Toen kwam die moeder op het idee mij op te gaan maken. Ze legde het een en ander uit over m'n gezicht en hoe ik dat het beste op kon maken (moet heel eerlijk bekennen dat ik dat eigenlijk zogoed als vergeten ben. Ik was toen zo moe) en toen kreeg ik dus make up op. Adel ging foto's van me maken (ik was net een echt model), oude make-up eraf en nieuwe erop. Ik werd steeds moeier en moeier en er werden steeds weer nieuwe foto's gemaakt van een andere fenna. Om tien over twaalf vroeg ik of ik naar bed kon. Ik was zo blij dat ze ja zei. Alle make up van m'n gezicht gewassen en toen gingen we slapen.



Maar oké, we bikkelen door. Ik nam een paracetamol in voor de zekerheid en op tijd stonden we op de parkeerplaats waar de bus ook aankwam. Mooi dat de leraren er pas om tien voor acht waren en de bus om acht uur. Oja, goed dat er wordt verteld wat op tijd komen is en dat iedereen er moet zijn. Beetje balend zaten we dus op de heenreis naar de bergen. Weer een hele gezellige, lange busrit. Toen stonden we dus naast de bus, naast de weg. Uhm, was er geen berghuisje ofzo. Die was er, maar daar moest je nog heen lopen. En er moest getild worden. Flessen water, aardappels en andere spullen. Ik kreeg een paar kilo aardappels in m'n handen geduwd. We konden opweg. nog geen vijf minuten gelopen of het bergchalletje kwam in zicht. Prachtig mooi. Midden in de bergen. De zon scheen en ook al waren de eerste wolkjes sinds wij daar waren in de lucht, het was mooi. Iedereen plofte in het gras en genoot van de zon.
) Daarna reden we naar de parkeerplaats van de bus en moesten we afscheid nemen. Dag roemeen, bedankt en tot in april!
) en bij het tasfree gedeelte bonbons. (ooit wel eens zulke lekkere chocola gegeten...). Daarna nog heel lang wachtten en in het vliegtuig gaan zitten. Dit keer zat ik niet voorin, maar gezellig naast de vleugel. Ik had veel lol met de twee waarnaast ik zat en iedereen heeft ons hoofdschuddend en raar aangekeken. Nou en!
) We waren weer in nederland.
vanavond vroeg naar bed en morgen werken (ze hadden opeens extra werknemers nodig). Vrijdag zit ik om vijf over zeven op de fiets naar het station. Iris haalt morgen de kaartjes vast.


die gaat verder op pekeris, voor haar natuurlijk heel leuk, en ik dacht dat marjolein ook nog 1 keer de rust probeert te verstoren







Ik heb nog snel even de laatste dingetjes in m'n koffer gegooid, m'n lunch/ontbijt voor 2 dagen klaargemaakt, koffer dicht en op naar school. Niet te geloven, over een paar uur zit je 2000 kilometer verderop in Rome! 

Snel je kaart laten zien en naar het busje dan maar, maar toen moest ook nog de halve groep blijven wachten totdat er een volgend busje kwam. Na een half uur zat iedereen dan veilig en wel in het vliegtuig. Gelukkig zaten we allemaal bij elkaar. En toen... voor de eerste keer vliegen. Jeeeeetje wat was dat opstijgen eng zeg! Met wat een snelheid ga je dan over die baan! Maar toen we eenmaal goed en wel in de lucht waren was d'r niets meer an. Ik ben maar even m'n presentatie gaan leren, want dat moest immers ook gebeuren, al was die maandag pas. In het begin schrok iedereen steeds toen het vliegtuig een stukje zakte of een bocht ging maken, maar al snel was ook dat normaal. 
Alles snel in ons groene hippiebusje geladen (hij was vreemd groen met oranje en klein!) en toen op naar Napels (waarvoor dan eerst naar Rome zou je denken he?). Dit was een busreis van weer een uur of twee. In Napels werd het vuil niet meer opgehaald (ivm de maffia, misschien wel iets van gehoord op het nieuws?) dus het was er echt een puinzooi. Daar hebben we even een museum bezocht, ik vond het zelf niet zo geweldig. Toen gingen we door naar ons 1e hotel in Pompeï, want dat moest immers ook bezocht worden. Dat was een rit van ongeveer een uur. Daar aangekomen hebben we de kamers verdeeld, ons opgefrist en ons eerste echte Italiaanse diner gegeten. Wat een boel pasta was dat zeg(als voorgerecht nog wel)! 