Bob, de hond van mijn oom en tante die had leukemie, is gister ingeslapen

Ik kan er echt niet tegen, die hond betekende echt veel voor me.
We paste echt heel veel op die hond. Thuis hebben ze alleen maar oudere kinden en krijgt die niet heel veel aandacht. En daarom was die altijd helemaal blij als die bij ons was. Je keek hem alleen al aan en hij kwam al enthausiast naar je toe rennen. Ik heb hem allemaal kunstjes geleerd en zelfs wel een meter gesprongen. En ik heb hem al een paar maandjes gezien en nu is die er niet meer. Nooit meer kan ik hem zien

Heb opnieuw tranen over me wangen, ik wil hem niet missen
?

Heb er super veel zin in, ga t/m maandag met vriendinnen daarheen!
we hadden eten besteld en die bezorgen wisten volgens mij niet wat ze mee maakte hahahaha
Ik moet het ook echt niet proberen om dronken thuis te komen. Dan moet ik het óf heel goed verbergen en snel naar m'n kamer gaan, of ik moet ergens anders slapen.
