Geplaatst Joop opgezadeld, zelf dik ingepakt en gaan met die banaan. Hij was superfris, dus dat was lachen. Ik moest ook nog langs de trein, dus ik zag m al helemaal hangen. Jopie was superbraaf, heeft geen stap verkeerd gezet. Alleen knoerdhard gedraafd, dus ik was ruim op tijd bij Suus. Daar stonden de paardjes al buiten. Toen hebben we Ozep even verjaagd (vond hij niet erg want hij mocht de wei in) zodat Joop lekker in t zonnetje kon staan.
Daarna Triumph losgelaten. Lekker kereltje hoor! Ziet er helemaal niet zo groot uit, maar hij is toch echt aan de maat (net zo groot als mijn volwassen Joop). En lopen dattie kan! Ik wens Suus nu al succes met rijden! Ik denk niet dat ik zoiets ooit uit kan zitten. Wat een passen zeg, en dat voor zo'n uk... Je ziet wel heel duidelijk dat het nog een jong ding is, maar hij heeft er al wel flinke benen onder zitten. Joop had ondertussen zijn neus heel geïnteresseerd de bak ingestoken. Die stond er ook echt heel lief bij.
Ozep en Jopie hebben over het hek nog staan knuffelen (en piepen, was echt heel maf). Ozeppie moest nog gewassen worden voor de wedstrijd. Dus mocht hij zich niet meer vies maken... Hij vond het volgens mij helemaal niet zo erg, want hij stond nog steeds lekker in het zonnetje. Jopie en Triumph hadden er meer problemen mee... Die moesten toch echt heel nodig om aandacht zeuren.
Uiteindelijk moest ik ook nog naar huis rijden en omdat ik me zo dik ingepakt had was dat nog wel lachen. De ondergrond was nog steeds hard, maar daar waar het ging hebben Joop en ik knoerdhard gegaloppeerd. Naja, Joop deed het en ik probeerde hem ervan te overtuigen dat het niet echt slim was... Op de terugweg vond hij de treinen echt opeens vreselijk eng, en daarom hadden we bijna een fietser omvergelopen.
Inmiddels zijn we allang weer veilig thuis... Het was wel spannend, want Joop en ik zijn echt al tijden niet langs de trein geweest. En met zo'n enthousiasteling is het ook lachen geblazen, hij bleef maar gaan.
