Geplaatst Toen bijna in één keer goed gereden naar de stal van Jurga, waarbij we nog langs De Nieuwe Heuvel kwamen waar de papa van onze Ameretto staat (Prins Abdullah ox), helaas is het er niet meer van gekomen om hem met een bezoekje te vereren. Toen we bij Jurga kwamen, waren alle Bokkers met paarden al gearriveerd: team Twente (Maarten, Nonnie en Susan) met Jelka, team Soest (Sjuimpje) met ma en zoon Fries en team Limburg (Julke, Wjerdo, Assie en Paardengek) met Youri. Team Apeldoorn (Nimber, Mike, Akerna en Dorée) met Lodewijk en Crosby kwam dus vlak na ons aan. Steef was er inmiddels ook - Steef, je hebt het vast al vaker gehoord vandaag: wat ben jij een verlegen jongetje!
Elkaars paarden bewonderd, daarna opgezadeld (Maarten nog even geholpen met Jelka) en toen mocht ik zomaar DE LODEWIJK losstappen!!! Voor het eerst van m'n leven op een echte Groninger!!! Inmiddels waren alle ruiters klaar voor vertrek, ook Nonnie op SuperJurga en Ilona op Harald. Nadat het hele groepje compleet was (en Youri ook nog een keer ontsnapt was) konden we gaan: de ruiters richting bos en de hulptroepen richting Lunteren voor warme koffie c.q. thee en een vette hap. Om 2 uur zouden we elkaar weer zien bij het Zandgat, in het bos, met lunch en warme dekens.
Het Zandgat bleek de plek te zijn waar ik vorig jaar in vliegende rengalop van een opzij springende endurance-Arabier afgestuiterd ben, die herinnering kwam weer ff pijnlijk naar boven toen ik de diepte in keek...
Maar wat heb je van daar af een fantastisch mooi uitzicht! Vanuit het bos kwam ineens een klein zwart paardje met daarop een vrouw die vroeg: 'Is dit de Lunteren-meeting?' Het bleek Sugarmiss te zijn (de moddie van Western dus) met haar paardje Sugar. Wat een liefie! Mayo en ik hebben allebei nog even dat heerlijke westernzadel van haar uitgetest, en net toen ik in het zadel zat hoorden we hoefgetrappel van beneden: daar kwam de groep! Sommigen reden heel beheerst de heuvel op, een enkele uitzondering moest het in volle rengalop doen (ik noem geen namen, maar het was groot en geel ). Nonnie kwam met een pijnlijk gezicht uit het zadel en ik kreeg meteen van haar en Ilona de vraag of ik zin had om SuperJurga naar huis te rijden, want bij Nonnie deed alles zeer (hihi, lang niet gereden...). Dus de tweede helft van de rit mocht ik op SuperJurga, jihoe! Voordat we aan de tweede helft begonnen gingen er nog een paar in flinke galop tegen de heuvel op, ik heb me maar ff afzijdig gehouden hoewel Jurga het wel erg zag zitten (maar ja, liever niet want ik zat er net op). Toen weer richting stal, onderweg nog een paar enge dingen tegengekomen zoals rammelende aanhangwagens (SuperJurga weet wel wat een pirouetje is
), nog een lekker galopje over een lang zandpad en al veel te snel waren we weer bij stal, waar Prisca en Marco inmiddels ook al gearriveerd waren. Team Limburg kon helaas niet meer mee eten, omdat ze nog ruim 2 uur terug moesten rijden, dus die hebben we vaarwel gezegd.Nadat we de paarden hadden verzorgd, ik nog even zonder zadel had rondgehobbeld op SuperKoe Crosby en Jelka zich even nog geler had mogen rollen in de zandbak zijn we richting pannenkoekenhuis gegaan, waar Janna en haar vriend (nog een Maarten) al zaten te wachten. Sugarmiss en Jippie kwamen zich ook nog bij ons voegen en toen was het groepje compleet. Heerlijke pannenkoeken gegeten, terwijl de paardjes in de trailers stonden te wachten op de parkeerplaats (die was dus vol
). Onder het eten belde Yor nog, maar die hebben we verteld dat het he-le-maal niet gezellig was en dat ze dus niks miste . En toen was het weer tijd om de kou in te gaan. Nog even naar stal om Jelka op te halen en Mayo's autootje, afscheid genomen van iedereen en weer terug naar Utrecht, waar ik nu dit verslag zit te typen.Het was een erg geslaagde dag! Iloon, hartstikke bedankt voor het organiseren, fijn ook dat we zulk fantastisch weer hadden (ondanks dat het flink koud was) en mede-Lunterengangers: bedankt voor de gezelligheid!
Helaas had Suagr nog niet genoeg konditie voor een echte rit, dus ben ik alleen maar naar het zandgat toe gekomen en later weer naar huis gegaan.
ik baal ervan dat mijn auto'tje het niet doet en ik dit allemaal heb moeten missen. 
. Ik voel me echt zeeeer vereerd om 2 van de 3 belangrijkste PMU-leden te hebben ontmoet 
